سید مرتضی کاظمی؛ محمدرضا عباسیان؛ مانی کریم زاده؛ فرشاد صفدری؛ حمید مهدوی محتشم
چکیده
پیشزمینه: شکستگیهای داخل مفصلی دیستال فمور (DFIAF) میتوانند بسیار چالش برانگیز باشند. اگرچه نتایج خوبی از درمان این آسیبها گزارش شده است اما همچنان مشکلات متعددی برای این بیماران باقی میماند. ما در این مطالعه گذشتهنگر به بررسی نتایج درمان DFIAF با روش جراحی باز و فیکساسیون داخلی (ORIF) با استفاد از پلاک قفل شونده (LCP < /span>) پرداختیم.
مواد ...
بیشتر
پیشزمینه: شکستگیهای داخل مفصلی دیستال فمور (DFIAF) میتوانند بسیار چالش برانگیز باشند. اگرچه نتایج خوبی از درمان این آسیبها گزارش شده است اما همچنان مشکلات متعددی برای این بیماران باقی میماند. ما در این مطالعه گذشتهنگر به بررسی نتایج درمان DFIAF با روش جراحی باز و فیکساسیون داخلی (ORIF) با استفاد از پلاک قفل شونده (LCP < /span>) پرداختیم.
مواد و روشها: در این مطالعه که در سال 1396 انجام شد، 51 بیمار که طی سال های 1393 و 1394 بدلیل DFIAF تحت ORIF قرار گرفته بودند، بررسی شدند. در ویزیت نهایی پرسشنامه «لیشلم» برای بیماران تکمیل شد. شدت درد و میزان رضایت بیماران با استفاده از معیار خطی بصری (VAS) اندازهگیری شد. همچنین بروز تغییرات دژنراتیو در مفصل ارزیابی گردید. دامنه حرکتی هر دو زانو اندازهگیری و با هم مقایسه شد. بیماران بهطور میانگین 2/7±4/17 ماه (دامنه 27-13) پیگیری شدند.
یافتهها: در تمام بیماران ریداکشن قابل قبول و یونیون کامل به دست آمد. تغییرات دژنراتیو در 15 بیمار (4/29%) دیده شد. (درجه I و II براساس تقسیمبندی رادیولوژیک Lawrance-Kellgren). سه بیمار دچار عفونت سطحی و یک بیمار دچار عفونت عمقی شد که به شستشو و دبریدمان جراحی نیاز پیدا کرد. میانگین برای شدت درد برابر 3/1±7/2 (دامنه 4-0) بود. 19 بیمار به مصرف مسکن نیاز دشتند (2/37%). میزان رضایت از نتایج درمان برابر 1/1±7/7 (دامنه 9-4) بود. میانگین نمره «لیشلم» برابر 3/8±1/81 (دامنه 84-71) بود. میانگین دامنه حرکتی زانو در سمت جراحی شده بهطور معناداری کمتر از سمت سالم بود (4/12±6/116 در برابر 3/7±3/125 درجه؛ 001/0>p < /span>).
نتیجهگیری: درمان DFIAF با ORIF با یونیون شکستگی همراه است. اما میزان بروز تغییرات دژنراتیو، درد و کاهش دامنه حرکتی بسیار نگران کننده است.
