احسان شکوری؛ فاطمه زارع؛ احمد مجد؛ حسین حقیقی حسنعلی ده
چکیده
پیش زمینه: سوراخکاری در درمان شکستگی استخوان برای ثابت نگهداشتن قطعات شکسته با پیچ، سیم و یا پلاک انجام میپذیرد. مورفولوژی سطح حفره سوراخکاری شده و اجزای تثبیت کننده موضع شکستگی بر روی استحکام اتصال در فرآیند ثابتسازی اثرگذار است. در حین سوراخکاری ممکن است دما از ۴۷ درجه سانتیگراد بالاتر رود و آسیب جبرانناپذیر ...
بیشتر
پیش زمینه: سوراخکاری در درمان شکستگی استخوان برای ثابت نگهداشتن قطعات شکسته با پیچ، سیم و یا پلاک انجام میپذیرد. مورفولوژی سطح حفره سوراخکاری شده و اجزای تثبیت کننده موضع شکستگی بر روی استحکام اتصال در فرآیند ثابتسازی اثرگذار است. در حین سوراخکاری ممکن است دما از ۴۷ درجه سانتیگراد بالاتر رود و آسیب جبرانناپذیر نکروز حرارتی برجای گذارد. زبری سطح میتواند بهعنوان نشانهای از آسیب سلول استخوانی در نظر گرفته شود.
مواد و روشها: در این پژوهش، اثر پارامتر سرعت چرخشی مته بر ایجاد عیوب سطحی استخوان، در انجام سوراخکاری و همچنین اثر تخریبی حرارتی در سرعتهای مختلف چرخش دریل (۷ سرعت) در دو حالت با مایع خنک کار و بدون خنک کار بررسی گردید. در تمامی آزمونها میزان دما اندازهگیری شد. نمونهها بعد از برش، با استفاده از روش رنگآمیزی هماتوکسیلین-ائوزین برای مشاهده عیوب سطحی رنگآمیزی شدند.
یافتهها: کمترین دمای حاصل، در حالت استفاده از مایع خنککار بود که دما از حد مجاز فراتر نرفت و حداقل عیوب سطحی و دما در شرایط آزمون بدون خنککار در سرعت چرخشی ۱۵۰۰ دور بر دقیقه بود که دمای ۵/۴۸ درجه سلیسیوس بدست آمد.
نتیجهگیری: بکارگیری مایع خنککار در فرآیند سوراخکاری استخوان، ضمن جلوگیری از ازدیاد بیش از حد دما و وقوع پدیده نکروز حرارتی، موجب دستیابی به کمترین عیوب و بالاترین کیفیت سطح جدار سوراخ میگردد.