محسن کرمی؛ علی اکبر اسماعیلی جاه؛ مریم صداقت نیا؛ علی اکبر اسماعیلی جاه؛ سید رامین اعتمادی؛ احمد شفایی زاده
چکیده
پیش زمینه: استفاده از پیچ پدیکولار، یک روش متداول برای فیوژن ستون فقرات توراسیک و کمری در اصلاح دفورمیتیهای ستون فقرات در کودکان است. در زمان جاگذاری، پیچها میتوانند عوارضی را ایجاد کنند و هدف از این مطالعه بررسی صحت جاگذاری پیچ پس از عمل جراحی با سیتیاسکن در تعدادی از کودکان بود.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی، ۷ کودک زیر ...
بیشتر
پیش زمینه: استفاده از پیچ پدیکولار، یک روش متداول برای فیوژن ستون فقرات توراسیک و کمری در اصلاح دفورمیتیهای ستون فقرات در کودکان است. در زمان جاگذاری، پیچها میتوانند عوارضی را ایجاد کنند و هدف از این مطالعه بررسی صحت جاگذاری پیچ پس از عمل جراحی با سیتیاسکن در تعدادی از کودکان بود.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی، ۷ کودک زیر ۵ سال که به دلیل دفورمیتی ستون فقرات در دو مرکز درمانی تهران تحت عمل جراحی فیوژن ستون مهرهای با استفاده از پیچهای پدیکولار توراسیک و کمری قرار گرفتند، بررسی شدند. پس از جراحی و جاگذاری پیچها، محل قرارگیری پیچها توسط یک رادیولوژیست با تجربه و با استفاده از سیتیاسکن ارزیابی شد.یافتهها: در مجموع ۴۲ پیچ پدیکل در مهرههای پشتی و کمری کار گذاشته شد. ۳۴ پیچ (۸۰%) در محل مناسب قرار گرفتند و ۹ مورد از دیواره پدیکل را پاره کردند؛ بخصوص زمانی که قطر پدیکل کمتر بود، آسیب عصبی عروقی در هیچ یک از ۴۲ پیچ مشاهده نگردید.نتیجهگیری: جراحی گذاشتن پیچ پدیکل یک روش مناسب و بدون عارضه برای درمان دفورمیتیهای ستون فقرات درکودکان زیر 5 سال میباشد.