محمد دهقانی
چکیده
پیشزمینه: شکستگی انگشتان شامل متاکارپ و فالانکسها از شکستگیهای شایع اندام فوقانی میباشد که در حوادث ورزشی و صنعتی ایجاد میشود. یکی از روشهای درمان شکستگیهای ناپایدار استفاده از پلاک میباشد و هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج استفاده از پلاکهای تیتانیومی در درمان این شکستگیها و عوارض آن بود.مواد و روشها: در یک ...
بیشتر
پیشزمینه: شکستگی انگشتان شامل متاکارپ و فالانکسها از شکستگیهای شایع اندام فوقانی میباشد که در حوادث ورزشی و صنعتی ایجاد میشود. یکی از روشهای درمان شکستگیهای ناپایدار استفاده از پلاک میباشد و هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج استفاده از پلاکهای تیتانیومی در درمان این شکستگیها و عوارض آن بود.مواد و روشها: در یک کارآزمایی بالینی، ۲۹ بیمار با ۴۸ شکستگی شامل ۲۱ شکستگی متاکارپ و ۲۷ شکستگی انگشت بین سالهای ۱۳۸۵-۱۳۷۸در یک مرکز درمانی اصفهان تحت عمل جراحی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۲۷ سال (۵۳-۱۴) و تمام موارد ناپایدار بودند. ۲۸ مورد اطراف مفصلی و ۲۰ مورد تنه استخوان بودند. میانگین زمان پیگیری ۱۷ ماه (۵۲-۶ ماه) بود و دامنه حرکت و عملکرد انگشتان بررسی شدند.یافتهها: همه بیماران تا یک ماه بعد از جراحی، هر هفته و سپس هر دو هفته تا سه ماه و بعد از آن هر سهماه پیگیری شدند. نتایج براساس مجموع حرکات فعال انگشتان بررسی شد که در ۳۹ مورد عالی (۲۲۱ درجه)، ۸ مورد خوب (۲۲۰-۱۲۱ درجه) و یک مورد بد (
محمد دهقانی؛ ارسلان محمودیان؛ ابوالقاسم زارع زاده
چکیده
پیش زمینه: ترومای انگشت یکی از آسیبهای شایع ارتوپدی میباشد که میتوان از طریق بیحسی موضعی مورد بررسی و درمان قرار داد. روش مرسوم بیحسی موضعی همان بلوک دیجیتال است که اعصاب دیجیتال انگشت را در دو طرف بیحس می کند. هدف از این مطالعه مقایسه روش کمتر شناخته شده بیحسی یعنی بلوک دیجیتال ترانستکال با روش مرسوم میباشد.مواد و روشها: ...
بیشتر
پیش زمینه: ترومای انگشت یکی از آسیبهای شایع ارتوپدی میباشد که میتوان از طریق بیحسی موضعی مورد بررسی و درمان قرار داد. روش مرسوم بیحسی موضعی همان بلوک دیجیتال است که اعصاب دیجیتال انگشت را در دو طرف بیحس می کند. هدف از این مطالعه مقایسه روش کمتر شناخته شده بیحسی یعنی بلوک دیجیتال ترانستکال با روش مرسوم میباشد.مواد و روشها: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی آیندهنگر از آبان ۸۴ لغایت شهریور ۸۵ بر روی بیماران مراجعه کننده به یک مرکز درمانی که به نحوی به علت آسیب یکی از انگشتها نیاز به عمل جراحی پیدا کرده بودند، صورت گرفت. در هر یک از بیماران یکی از دو روش به صورت تصادفی اعمال شد و بیماران در دو گروه 50 نفری قرار گرفتند. این دو گروه از نظر زمان بیحسی و نیاز به بیحسی مجدد یا استفاده از روش دیگر بیحسی مقایسه شدند.یافتهها: متوسط زمان بیحسی (دوام بیحسی) در گروه اول با روش بلوک ترانستکال ۳۴/۱۲ دقیقه و در گروه دوم با روش بلوک مرسوم ۳۳/۴۸دقیقه بود و بین آنها تفاوت معنی داری وجود نداشت. در گروه اول در هیچ موردی نیاز به بیحسی مجدد یا کمکی (از نظر میزان بیحسی نه زمان بیحسی) نبود ولی در گروه دوم، ۵ مورد نیاز به بیحسیمجدد یا کمکی پیدا و بین آنها تفاوت آماری معنیداری وجود داشت (۰/۰۵).نتیجهگیری: روش بلوک ترانستکال با توجه به نیاز به حجم کمتر لیدوکائین، تعداد تزریق کمتر، یکسان بودن زمان بیحسی و ایجاد بیحسی مؤثرتر (به گونهای که نیاز به استفاده از روشهای دیگر بیحسییا تزریق مجدد بیحسی نبود) و احتمال آسیب شریانی عصبی در روش مرسوم، جایگزین مناسبی برای روش مرسوم میباشد.