شانه و آرنج
شاه ولی حبیب
چکیده
زمینه و هدف: مفصل آرنج شامل سه استخوان است که ممکن است از جای خود جدا شده و باعث دررفتگی آرنج شوند. هدف این مطالعه بررسی علل دررفتگی مفصل آرنج در منطقه کندز افغانستان به قصد کاهش بروز موارد آن از طریق اطلاعرسانی به مردم و گفتگو در این زمینه با دولت بود.روش: این مطالعه موردی آیندهنگر در یک بیمارستان منطقهای در ولایت کندز افغانستان ...
بیشتر
زمینه و هدف: مفصل آرنج شامل سه استخوان است که ممکن است از جای خود جدا شده و باعث دررفتگی آرنج شوند. هدف این مطالعه بررسی علل دررفتگی مفصل آرنج در منطقه کندز افغانستان به قصد کاهش بروز موارد آن از طریق اطلاعرسانی به مردم و گفتگو در این زمینه با دولت بود.روش: این مطالعه موردی آیندهنگر در یک بیمارستان منطقهای در ولایت کندز افغانستان طراحی شد تا علل و تعداد دررفتگیهای مفصل آرنج را از ابتدا تا پایان سال 2021 بررسی کند. جامعة آماری مطالعه شامل 23 بیمار بالای پنج سال بود. دادهها به صفحة گسترده وارد شد و در نرمافزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.نتایج: از 23 بیمار بررسی شده، 18 نفر (78%) مرد، 5 نفر (22%) زن، 14 نفر بین 10 تا 30 سال داشتند و 15 نفر (66%) باشندة (ساکن) ولایت کندز بودند. 10 مورد (43%) از دررفتگی مفصل آرنج ناشی از سقوط از ارتفاع، 6 مورد (26%) تصادف جادهای، 5 مورد (22%) صدمات ورزشی و 2 (9%) نزاع خانوادگی بود. نوع دررفتگیها شامل دررفتگی خلفی 19 مورد (84%)، دررفتگی قدامی 4 مورد (1%)، دررفتگی جانبی 4 مورد (1%)، دررفتگی خلفی باز همراه با شکستگی 4 مورد (1%) و دررفتگی پیچیدة خلفی نزدیک به 4 مورد (1%) بود. در 61 درصد موارد، آرنج دست راست دررفته بود. 21 مورد دررفتگی آرنج بدون عمل جراحی و 2 مورد (8%) با عمل جراحی درمان شدند. در این 21 مورد (92%) هیچ عارضهای وجود نداشت، 1 نفر (4%) میوزیت استخوانی و در 1 نفر (4%) که دررفتگی توسط شکستهبند محلی درمان شده بود، آرنج به صورت دررفته باقیمانده بود.نتیجهگیری: شایعترین علل دررفتگی آرنج سقوط از ارتفاع و تصادفات جادهای و شایعترین نوع دررفتگی، دررفتگی خلفی جانبی بود.
جواد گرجی؛ بهنام پنجوی؛ محمدرضا عباس زاده
چکیده
اختلافنظرهای فراوانی در نحوه تقسیمبندی و درمان شکستگیهای کوندیل خارجی استخوان بازو در کودکان وجود دارد. در این مطالعه ضمن ارائه نتایج درمانی، اختلاف نظرهای موجود مورد بحث قرار گرفته است.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشتهنگر ۲۶ بیمار (۸ دختر و ۱۸ پسر) که تحت درمان شکستگی کوندیل خارجی استخوان بازو قرار گرفته بودند، مطالعه شدند. ...
بیشتر
اختلافنظرهای فراوانی در نحوه تقسیمبندی و درمان شکستگیهای کوندیل خارجی استخوان بازو در کودکان وجود دارد. در این مطالعه ضمن ارائه نتایج درمانی، اختلاف نظرهای موجود مورد بحث قرار گرفته است.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشتهنگر ۲۶ بیمار (۸ دختر و ۱۸ پسر) که تحت درمان شکستگی کوندیل خارجی استخوان بازو قرار گرفته بودند، مطالعه شدند. میانگین سن بیماران ۴/۵ سال ۱/۹-۸سال) و میانگین زمان پیگیری ۶ سال (۲۰-۳ سال) بود. بیماران در آخرین معاینه از نظر دامنه حرکت، جوش خوردن شکستگی، تغییرشکل، ضایعه عصبی و عوارضی نظیر نکروز قطعه شکسته مورد بررسی قرار گرفتند.یافتهها: از ۲۶ بیمار با شکستگی کوندیل خارجی بازو، ۱۷ بیمار با جابهجایی کمتر از ۲ میلیمتر درمان غیرجراحی،۸ بیمار با جابهجایی بیش از ۲ میلیمتر درمان ثابت کردن شکستگی و یک بیمار دچار جوشنخوردگی فقط عمل جراحی جابهجایی عصب اولنا دریافت کردند. در آخرین معاینه به جز یک بیمار که بهدلیل جوشنخوردن شکستگی دارای افزایش «زاویه حمل آرنج» (carrying angle) بود، تمام بیماران دامنه حرکتی کامل و بدون تغییرشکل داشتند.نتیجهگیری: شکستگی کوندیل خارجی بازو در کودکان بیش از سایر شکستگی ها نیاز به عمل جراحی دارد و در صورت وجود جابهجایی اولیه بیش از ۲ میلیمتر یا بوجود آمدن جابهجایی در حین درمان، عمل جراحی توصیه میگردد.