علیرضا x علیرضا هوتکانی؛ حسن کریمی؛ علی مرادی؛ احسان واحدی؛ ابوالفضل کاظمی
چکیده
پیش‌زمینه: ضایعات تروماتیک دست از مهم‌ترین آسیب‌هایی است که منجربه کارافتادگی می‌گردد. باتوجه به درصد بالای گروه‌های سنی فعال اجتماعی و کاری که دچار چنین ناتوانی‌هایی می‌شوند، بررسی نتایج درمانی آسیب‌های عصبی و تاندونی دست، جهت دست‌یابی به رویکرد مناسب درمانی در بخش اورژانس ارتوپدی مورد نظر قرار گرفت.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه ...
بیشتر
پیش‌زمینه: ضایعات تروماتیک دست از مهم‌ترین آسیب‌هایی است که منجربه کارافتادگی می‌گردد. باتوجه به درصد بالای گروه‌های سنی فعال اجتماعی و کاری که دچار چنین ناتوانی‌هایی می‌شوند، بررسی نتایج درمانی آسیب‌های عصبی و تاندونی دست، جهت دست‌یابی به رویکرد مناسب درمانی در بخش اورژانس ارتوپدی مورد نظر قرار گرفت.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه آینده‌نگر، از مراجعان اورژانس ارتوپدی یک بیمارستان در مشهد، ۹۱ بیمار (۸۷ مرد و ۴ زن) به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و با پیگیری 18 ماهه مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۲۶/۶ سال بود. اطلاعات جمعیت‌شناسی و جزییات آسیب‌ها قبل و بعد از عمل، تکمیل و مقایسه شدند.یافته‌ها: میانگین اندازه آسیب‌های دست ۴/۴ سانتی‌متر و بیشتر لبه‌های تیز داشتند. آسیب تاندون‌های خم‌کننده سطحی انگشت دوم و خم‌کننده کارپی رادیالیس؛ و نیز تاندون‌های بازکننده مشترک انگشتان ۳ و ۴ و بازکننده بلند شست، از شایع‌ترین آسیب‌ها بودند. شایع‌ترین عارضه، خشکی مفصل بود که رابطه مستقیم با ناکافی بودن فیزیوتراپی داشت. نتایج ترمیم عصب اولنار بدتر از مدیان بود و هیچ‌کدام از اعصاب بازگشت کامل حس و حرکت نداشتند.نتیجه‌گیری: نتایج درمان آسیب‌های تاندونی و عصبی به‌صورت اورژانس چندان مطلوب نمی‌باشد و بهتر است آسیب عصب یا چند تاندون با هم به صورت اورژانس انجام پذیرد. با توجه به شیوع بیشتر آسیب‌های عصبی و تاندونی دست در مردان جوان و سنین کار، اجرای طرح مدون در شهر جهت بالا بردن ایمنی کار ضروری می‌باشد.
