زانو
مهران سلیمانها؛ سهراب کیهانی؛ کامران اسدی؛ امین مرادی
چکیده
پیش زمینه: تورنیکت به طور متداول در جراحی تعویض مفصل زانو بکار می رود، در مورد زمان آزادسازی تورنیکت اتفاق نظر وجود ندارد. هدف این مطالعه بررسی زمان آزادسازی تورنیکت بر هموگلوبین بعد از عمل در بیماران آرتروپلاستی زانو است. روش بررسی: طی یک دوره یکساله بیماران تحت آرتروپلاستی کامل زانو مطابق با معیارهای ورود مطالعه، به صورت تصادفی ...
بیشتر
پیش زمینه: تورنیکت به طور متداول در جراحی تعویض مفصل زانو بکار می رود، در مورد زمان آزادسازی تورنیکت اتفاق نظر وجود ندارد. هدف این مطالعه بررسی زمان آزادسازی تورنیکت بر هموگلوبین بعد از عمل در بیماران آرتروپلاستی زانو است. روش بررسی: طی یک دوره یکساله بیماران تحت آرتروپلاستی کامل زانو مطابق با معیارهای ورود مطالعه، به صورت تصادفی و یک در میان به دو گروه آزادسازی زودرس تورنیکت (بازکردن تورنیکت بعد از سیمان گذاری) و گروه آزادسازی دیررس تورنیکت (بازکردن تورنیکت بعد از بستن زخم و پانسمان فشاری) تقسیم شدند. مدت زمان انجام جراحی، سطح هموگلوبین قبل از عمل، 24 ساعت و یک هفته بعد از عمل اندازه گیری و مقایسه شد. موارد نیاز به انتقال خون طی عمل یا بعد از جراحی و عوارض زودرس زخم در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: میانگین مدت زمان جراحی در گروه آزادسازی زودرس2/11 ± 82 دقیقه و در گروه آزاد سازی دیررس 14± 73 دقیقه بود (p < 0/001). افت هموگلوبین در گروه اول 24 ساعت و یک هفته پس از عمل به ترتیب82/0±8/1 و 71/0±1/1 بود و در گروه دوم به ترتیب 94/0±4/1 و 82/0± 6/0 بود. در این مطالعه نیاز به انتقال خون در گروه آزادسازی زودرس تورنیکت بیشتر بود (4 مورد در گروه اول و 2 مورد در گروه دوم) ولی این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود. نتیجه گیری: آزاد سازی تورنیکت بعد از بستن زخم و پانسمان فشاری می تواند باعث کاهش زمان جراحی و کاهش افت هموگلوبین بعد از عمل تعویض کامل زانو گردد.
زانو
محمد شیبانی؛ محمود کریمی مبارکه؛ مسلم کلکلی
چکیده
مقدمه: تعویض مفصل زانو یکی از موفق ترین عمل های ارتپدی میباشد و مطالعات زیادی بر روی اپروچ و زمان انجام جراحی انجام شده است اما بررسی های محدودی که در رابطه با نتایج و عوارض عمل تعویض دو مفصل زانو همزمان و مقایسه آن به فاصله 48 ساعت بعد انجام شده است، لذا بر آن شدیم تا مطالعه ای با هدف تعیین نتایج بالینی و عوارض تعویض دو مفصل زانو همزمان ...
بیشتر
مقدمه: تعویض مفصل زانو یکی از موفق ترین عمل های ارتپدی میباشد و مطالعات زیادی بر روی اپروچ و زمان انجام جراحی انجام شده است اما بررسی های محدودی که در رابطه با نتایج و عوارض عمل تعویض دو مفصل زانو همزمان و مقایسه آن به فاصله 48 ساعت بعد انجام شده است، لذا بر آن شدیم تا مطالعه ای با هدف تعیین نتایج بالینی و عوارض تعویض دو مفصل زانو همزمان و مقایسه آن به فاصله 48 ساعت به انجام رسانیم.روش اجرا: این مطالعه به صورت یک مطالعه کوهورت بود، که گروه اول بیمارانی بودند که به صورت تعویض مفصل همزمان بوده اند و گروه دوم نیز بیمارانی بوده اند که تعویض دو مفصل زانو به فاصله 48 ساعت بوده است وارد مطالعه شدند سپس عوارض بعد از عمل، مدت زمان بستری ، نتایج بالینی دو هفته بعد از عمل ، یک ماه پس از عمل و سه ماه پس از عمل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: هیچ کدام از معیارهای مورد بررسی از پرسشنامه lysholm تفاوت معناداری در بیماران مورد مطالعه نداشت . عوارض بعد از جراحی نیز در دو گروه مورد و شاهد مورد ارزیابی قرار گرفت که در هیچ کدوم از گروه ها تفاوت معناداری مشاهده نشد . (P>0.05).بحث و نتیجه گیری: به طور کلی در طول انجام مطالعه میزان درد و میزان عملکرد زانو و عوارض ناشی از جراحی در بیماران بعد از انجام هر دو روش درمانی تفاوت معناداری را نشان نداد.
زانو
علیرضا ناصری؛ عباسعلی دهقانی؛ محمدرضا محرمی
چکیده
پیش زمینه: با توجه به عوارض نامطلوب ترمبوز ورید عمقی پس از عمل جراحی و نامشخص بودن شیوع این عارضه پس از عمل جراحی تعویض مفصل زانو در بیماران با سابقه شیمی‌درمانی بر آن شدیم تا مطالعه حاضر را با هدف بررسی فراوانی ترومبوز ورید عمقی به دنبال عمل جراحی تعویض مفصل زانو در بیماران با سابقه شیمی‌درمانی به انجام برسانیم.مواد و روش‌ها: تعداد ...
بیشتر
پیش زمینه: با توجه به عوارض نامطلوب ترمبوز ورید عمقی پس از عمل جراحی و نامشخص بودن شیوع این عارضه پس از عمل جراحی تعویض مفصل زانو در بیماران با سابقه شیمی‌درمانی بر آن شدیم تا مطالعه حاضر را با هدف بررسی فراوانی ترومبوز ورید عمقی به دنبال عمل جراحی تعویض مفصل زانو در بیماران با سابقه شیمی‌درمانی به انجام برسانیم.مواد و روش‌ها: تعداد ۱۸۹ بیمار کاندید جراحی تعویض مفصل زانو با سابقه شیمی‌درمانی طی ۳۶ ماهه منتهی به اسفندماه سال ۱۳۹۹ مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های شهدا و امام رضا (علوم پزشکی تبریز) به روش تمام‌شماری وارد این مطالعه توصیفی- تحلیلی شدند. پس از جراحی بیماران از نظر بروز ترومبوز ورید عمقی و عوامل مؤثر بر آن براساس ابزار تعیین‌کننده ترمبوز ورید عمقی و سونوگرافی داپلر، ارزیابی شدند و با آزمون‌های همبستگی اسپیرمن و رگرسیون مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته‌ها: انحراف معیار ± میانگین نمره ترومبوز ورید عمقی برابر 66/6±49/43 بود که حاکی از آن است که شیوع ترمبوز ورید عمقی در افراد پس از جراحی تعویض مفصل زانو با سابقه شیمی‌درمانی در حیطه ریسک بالا قرار دارد. شیوع ترومبوز ورید عمقی برابر 49 نفر (92/25 درصد) بود که متغیر تعداد جلسات شیمی‌درمانی (P=0.001) با ابتلا به ترومبوز ورید عمقی مرتبط بود.نتیجه‌گیری: شیوع ترومبوز ورید عمقی به دنبال جراحی تعویض مفصل زانو در افراد با سابقه شیمی‌درمانی بالاتر از میانگین طبیعی در مطالعات بیان شده است که نیازمند اقدامات درمانی و پیشگیرانه بیشتری است.
جعفر سلیمانپور؛ سیامک کاظمی صوفی؛ امین مرادی
چکیده
چکیده
پیشگفتار: استفاده از تورنیکت در تعویض کامل مفصل زانو TKA1 توسط بسیاری از جراحان توصیه می‌شود. با این حال؛ شواهد مبنی بر تأثیرگذاری آن در کاربرد این جراحی در هاله‌ای از ابهام قراردارد. ما تأثیر استفاده از تورنیکت را در کاهش خونریزی و میزان نیاز به انتقال خون در جراحی TKA ارزیابی کردیم.
مواد و روش‌ها: بیماران مراجعه کننده به دو بیمارستان ...
بیشتر
چکیده
پیشگفتار: استفاده از تورنیکت در تعویض کامل مفصل زانو TKA1 توسط بسیاری از جراحان توصیه می‌شود. با این حال؛ شواهد مبنی بر تأثیرگذاری آن در کاربرد این جراحی در هاله‌ای از ابهام قراردارد. ما تأثیر استفاده از تورنیکت را در کاهش خونریزی و میزان نیاز به انتقال خون در جراحی TKA ارزیابی کردیم.
مواد و روش‌ها: بیماران مراجعه کننده به دو بیمارستان در تبریز برای انجام عمل جراحی TKA در یک دورة یکساله «مورد – کنترل» بررسی و در این مطالعه قرار گرفتند. 8 بیمار مرد و 23 زن از نظر استفاده از تورنیکت در طول عمل جراحی TKA به دو گروه تقسیم شدند: در گروه اول، تورنیکت از ابتدای جراحی تا اتمام سفت شدن سیمان باد شده بود و در گروه دوم، این اقدام قبل از مرحله شروع سیمان‌گذاری و تا سخت شدن سیمان رخ داده بود. همة این مراحل توسط یک جراح منفرد، با تکنیک یکسان و تحت بی‌حسی ناحیه‌ای، با مصرف مادة ترومبولیتیک یکسان و پیشگیری از عفونت انجام شد. افت سطح هموگلوبین در روز اول بعد از جراحی، اندازه‌گیری و با سطح قبل از عمل در دو گروه، مقایسه شد. نیاز به تزریق خون نیز بین دو گروه، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.
نتایج: 23 بیمار (2/74%) نیاز به تزریق خون نداشتند و این در حالی بود که 8 مورد آنها (8/25%) نیاز به تزریق و انتقال خون داشتند. گروه بدون تورنیکت ۴ مورد و گروه با تورنیکت ۴ مورد به گرفتن خون نیاز داشتند. میانگین مدت زمان جراحی 3/26±81/75 دقیقه بود. میانگین سطح HB قبل از عمل، 67/1±66/12 بود که بعد از عمل 62/1±09/11 به دست آمد. اختلاف میزان هموگلوبین قبل و بعد از عمل در گروه بدون تورنیکت 36/1 و با تورنیکت 96/1 بود.
نتیجه‌گیری: اگرچه استفاده از تورنیکت مدت زمان این عمل جراحی را کاهش می دهد اما تأثیر قابل توجهی در حفظ سطح هموگلوبین و نیاز به تزریق خون پس از عمل جراحی ندارد.
واژگان کلیدی: آرتروپلاستی، تعویض مفصل زانو، تورنیکت، تزریق خون
غلامحسین شاهچراغی؛ مهزاد جاوید؛ محمد آراسته
چکیده
پیش‌زمینه: بیماری ترومبوآمبولیک (TED) پس از آرتروپلاستی کامل زانو بهندرت در ایران رخ میدهد. در این مطالعه، بروز ترومبوز وریدی در بیماران مبتلا به آرتروز مفصل زانو که با جایگزینی زانو در جنوب ایران درمان شده بودند، بررسی گردید.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه آینده‌نگر «بررسی موردها» طی یک سال، تعداد ۱۰۰ آرتروپلاستی کامل زانو برای احتمال ...
بیشتر
پیش‌زمینه: بیماری ترومبوآمبولیک (TED) پس از آرتروپلاستی کامل زانو بهندرت در ایران رخ میدهد. در این مطالعه، بروز ترومبوز وریدی در بیماران مبتلا به آرتروز مفصل زانو که با جایگزینی زانو در جنوب ایران درمان شده بودند، بررسی گردید.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه آینده‌نگر «بررسی موردها» طی یک سال، تعداد ۱۰۰ آرتروپلاستی کامل زانو برای احتمال ایجاد ترومبوز وریدی توسط ارزیابی بالینی و سونوگرافی رنگی داپلر قبل از عمل و ۲ ماه بعد از عمل و همچنین توسط ارزیابی بالینی یک سال پس از عمل جراحی مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران در این مطالعه به‌طور تصادفی وارفارین یا انوگزاپارین پروفیلاکسی دریافت کردند.یافته‌ها: در مجموع ۷۷ زن و ۲۳ مرد با میانگین سنی ۶۷ سال (۸۲-۵۲ سال) وارد مطالعه شدند. متوسط افت هموگلوبین ۲/۷ گرم با وارفارین و ۳/۳ با انوگزاپارین مشاهده شد. هیچ موردی از ترومبوز، آمبولی ریوی، خونریزی، سندرم ترومبوتیک یا همارتروز عمده مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: ایجاد ترومبوز وریدی در بیماران استئوآرتریت زانو که تعویض مفصل زانو می‌شوند به خوبی با وارفارین یا انوگزاپارین قابل پیشگیری است. خونریزی با انوگزاپارین نسبت به وارفارین پس از عمل بیشتر مشاهده می‌شود.
محمدمهدی سرزعیم؛ غلامحسین کاظمیان؛ غلامحسین کاظمیان؛ محمد امامی؛ علیرضا منافی راثی؛ محمد امامی؛ آرش غفاری؛ سلیم خانی
چکیده
۱پیش‌زمینه : یکی از مشکلات جراحی تعویض مفصل زانو خونریزی است. ترانکسامیک اسید داروی آنتی فیبیرینولیتیک است که برای کاهش خونریزی استفاده می‌شود و روش استفاده از آن مورد بحث میباشد. در این مطالعه تأثیر روش‌های مختلف استفاده از این دارو بر میزان خونریزی پس از جراحی تعویض مفصل زانو بررسی شد. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی، ...
بیشتر
۱پیش‌زمینه : یکی از مشکلات جراحی تعویض مفصل زانو خونریزی است. ترانکسامیک اسید داروی آنتی فیبیرینولیتیک است که برای کاهش خونریزی استفاده می‌شود و روش استفاده از آن مورد بحث میباشد. در این مطالعه تأثیر روش‌های مختلف استفاده از این دارو بر میزان خونریزی پس از جراحی تعویض مفصل زانو بررسی شد. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی، ۲۰۰ بیمار دچار استئوآرتریت زانو که کاندید تعویض مفصل زانو بودند، به‌طور تصادفی به ۴ گروه تقسیم شدند. به گروه 1 پس از اتمام جراحی، ۵۰۰ میلی‌گرم ترانکسامیک اسید در ۱۰۰ سی‌سی سالین داخل وریدی تزریق شد. در گروه 2 قبل از بخیه کردن، مفصل زانو با 3 گرم ترانکسامیک اسید در ۱۰۰ سی‌سی سالین شستشو داده شد. در گروه 3 بلافاصله بعد از بستن زخم، ۵/۱ گرم ترانکسامیک اسید در ۱۰۰ سی‌سی سالین از طریق درن تزریق شد. گروه ۴ تحت درمان با ترانکسامیک اسید قرار نگرفت و درن برای یک ساعت به‌طور کامل کلمپ شد. میزان خونریزی، میزان ترانسفیوژن و تغییرات هموگلوبین پس از عمل بررسی گردید. یافته‌ها: میانگین خونریزی پس از عمل در گروه‌های ۱، ۲، ۳ و ۴ به ترتیب ۸/۱۱۴ ± ۸/۴۷۶، ۵/۱۱۶ ± ۲/۷۴۳، ۵/۶۰ ± ۹/۱۷۳ و ۲/۱۵۲ ± ۵/۸۶۰ سی‌سی بود (۰/۰۰۱) . هموگلوبین بعد از عمل در گروه‌های ۱، ۲، ۳ و ۴ به ترتیب ۹/۰±۶/۲، ۱±۲/۴، ۱/۱±۹/۳ و ۱±۵/۴ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر کاهش یافت(۰۰۱/۰). نتیجه‌گیری: در مقایسه با روش‌های تزریق داخل مفصلی ترانکسامیک اسید، استفاده داخل وریدی آن در جلوگیری از کاهش هموگلوبین پس از عمل موثرتر است.
سید مرتضی کاظمی؛ رضا مینایی؛ رامین زنگنه؛ محمدرضا مینیاتور سجادی؛ محمدعلی اخوت پور
چکیده
پیش‌زمینه: یکی از عوارض عمده بعد از آرتروپلاستی کامل زانو، تغییر در موقعیت پاتلا نسبت به مفصل تیبیوفمورال است که تحت عنوان پاتلا باجا و پاتلا باجای کاذب نامیده می‌شود و هر کدام علل مختلفی دارند. این عوارض باعث درد و محدودیت حرکت زانو بعد از جراحی می‌شوند. هدف این مطالعه بررسی بروز پاتلا باجا و پاتلا باجای کاذب به دنبال تعویض مفصل ...
بیشتر
پیش‌زمینه: یکی از عوارض عمده بعد از آرتروپلاستی کامل زانو، تغییر در موقعیت پاتلا نسبت به مفصل تیبیوفمورال است که تحت عنوان پاتلا باجا و پاتلا باجای کاذب نامیده می‌شود و هر کدام علل مختلفی دارند. این عوارض باعث درد و محدودیت حرکت زانو بعد از جراحی می‌شوند. هدف این مطالعه بررسی بروز پاتلا باجا و پاتلا باجای کاذب به دنبال تعویض مفصل زانو است.مواد و روش‌ها: یک مطالعه گذشته نگر برروی ۶۰ بیمار (۴۹ زن، ۱۱ مرد) که در فاصله سال‌های ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۱ در بیمارستان اختر شهر تهران تحت آرتروپلاستی کامل زانو قرار گرفته بودند، انجام شد. در هنگام مطالعه، حداقل یک سال و حداکثر یازده سال از زمان عمل جراحی بیماران می‌گذشت. همه اندازه‌گیری‌ها توسط یک فرد انجام شد. بیماران به روش حفظ رباط متقاطع پشتی و رویکرد مدیال پارا پاتلار و بدون جزء پاتلا جراحی شدند. میانگین سن بیماران در زمان مطالعه ۶۲/۵ سال و میانگین زمان پیگیری ۲۷/۵ ماه بود. در این مطالعه از سیستم درجه‌بندی انجمن زانو استفاده گردید. پرتونگاری زانوی بیماران ازنظر وجود پاتلا باجا و پاتلا باجای کاذب بررسی شد.یافته‌ها: پپاتلا باجای کاذب در ۱۵ بیمار و پاتلا باجا و پاتلا باجای کاذب هر دو با هم در ۲ بیمار وجود داشت. از نظر آماری بین این عوارض و درجه‌بندی زانو ارتباط معنی‌داری وجود نداشت، اما بین درد و محدودیت دامنه حرکتی و این عوارض رابطه معنی‌دار بود.نتیجه‌گیری: پاتلا باجا و پاتلا باجای کاذب به دنبال آرتروپلاستی زانو ممکن است باعث درد یا محدودیت زانو شود. توجه به برداشتن استخوان به میزان صحیح و دقت در بررسی حرکت کشکک در زمان عمل الزامی است.
محمود کریمی مبارکه؛ علیرضا سعید؛ علی نعمتی
چکیده
۳۱پیش‌زمینه: تعویض مفصل زانو یکی از راه‌حل‌های نهایی برای بیماری‌های زانو با تخریب مفصل و علایم بالینی درد، دفورمیتی و محدودیت حرکتی میباشد. نتایج این عمل جراحی در مطالعات موجود در سایر کشورها عالی گزارش می‌شود. در کشور ما مقالات مربوط به نتایج تعویض مفصل زانو زیاد نیستند. شرایط اجتماعی و فرهنگی و اعتقادات مذهبی مردم در میزان ...
بیشتر
۳۱پیش‌زمینه: تعویض مفصل زانو یکی از راه‌حل‌های نهایی برای بیماری‌های زانو با تخریب مفصل و علایم بالینی درد، دفورمیتی و محدودیت حرکتی میباشد. نتایج این عمل جراحی در مطالعات موجود در سایر کشورها عالی گزارش می‌شود. در کشور ما مقالات مربوط به نتایج تعویض مفصل زانو زیاد نیستند. شرایط اجتماعی و فرهنگی و اعتقادات مذهبی مردم در میزان رضایت‌مندی نقش دارد. هدف از این بررسی، ارائه نتایج کوتاه مدت تعویض مفصل زانو در کرمان بود.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه با روش کارآزمایی بالینی و آینده‌نگر، ۵۴ بیمار (۱۱ مرد و ۴۳ زن) مبتلا به تخریب زانو بین سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۵ در یک مرکز آموزشی‌ـ درمانی کرمان تحت درمان آرتروپلاستی زانو قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۶۵ سال (۸۰-۴۱ سال) و میانگین زمان پیگیری ۳۴/۳ ماه (۳ ماه تا ۵ سال) بود. ۴۶ زانو آرتروز و ۸ مورد آرتریت روماتویید داشتند. داده‌های قبل و بعد از عمل با استفاده از برگه ارزیابی «انجمن زانو» مقایسه و وضعیت بیمار در مقایسه با سمت مقابل ارزیابی شد.یافته‌ها: براساس سیستم ارزیابی «انجمن زانو» ۱۹ بیمار گروه A، تعداد 4 بیمارBB و 31 بیمار C بودند. میانگین میزان بهبود درد از ۳۳ قبل از عمل به ۷۷ و ارزیابی عملکرد از ۴۱به ۷۲ رسید. ۹۶% بیماران از جراحی خود رضایت داشتند. یک مورد عفونت سطحی، یک مورد عمقی، ۲ مورد تأخیر در ترمیم زخم مشاهده شد. سه مورد نیاز به تعویض دوباره داشتند که یک زانو به‌دلیل عفونت حاد ۱۰ روز پس از عمل، یک مورد عفونت ۱۶ ماه بعد از عمل و دیگری تغییر شکل جزء تی‌بیا پس از یک‌سال بود.نتیجه‌گیری: آرتروپلاستی در بیماران کرمانی با درصد بالای رضایت بیماران همراه است و شکست در کوتاه‌مدت بیش از همه به خطای تکنیک جراحی و عفونت مربوط می‌شود.
