علیرضا رحیم‌نیا؛ پیمان میرشاهولد؛ دکترحسین سلیمانلو
چکیده
پیش‌زمینه: تاکنون روش‌های مختلفی برای اصلاح اختلاف طول اندام معرفی شده است که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج افزایش طول فمور با استفاده همزمان از میله داخل کانال استخوان و ثابت کننده خارجی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی آینده‌نگر، ۱۲ بیمار دچار اختلاف طول فمور به‌دلیل شکستگی ...
بیشتر
پیش‌زمینه: تاکنون روش‌های مختلفی برای اصلاح اختلاف طول اندام معرفی شده است که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج افزایش طول فمور با استفاده همزمان از میله داخل کانال استخوان و ثابت کننده خارجی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی آینده‌نگر، ۱۲ بیمار دچار اختلاف طول فمور به‌دلیل شکستگی قبلی شرکت داده شدند. ابتدا میله داخل کانال و پس از استئوتومی فمور، ثابت کننده خارجی جاگذاری شد. پس از رسیدن به طول موردنظر، ثابت کننده خارجی خارج گردید و پیچ‌ها یا میله داخل کانال انتهایی جاگذاری شدند. در پیگیری 2 ساله، میزان افزایش طول و میزان بروز عوارض بررسی گردید. یافته‌ها: میانگین افزایش طول استخوان ۲/۴ سانتی‌متر (۶-۳ سانتی‌متر) بود. هشت بیمار دچار عفونت سطحی محل پین و یک بیمار دچار استئومیلیت شدند. موردی از جوش‌نخوردگی، تاخیر در جوش‌خوردن، بدجوش‌خوردن و شکستگی دیده نشد. بین افزایش مدت استفاده از ثابت کننده خارجی و بروز عفونت سطحی محل پین همبستگی معنادار وجود داشت (۸۲۱/۰=r، ۰/۰۰۱=p). نتیجه‌گیری: استفاده همزمان از میله داخل کانال و ثابت کننده خارجی برای افزایش طول استخوان فمور باعث کوتاه‌تر شدن مدت استفاده از ثابت کننده خارجی و در نتیجه افزایش پذیرش و راحتی بیمار و کاهش میزان عوارضی مانند شکستگی و انحراف محوری می‌گردد.
محمد دهقانی
چکیده
پیش‌زمینه: شکستگی دیستال رادیوس بسیار شایع است.در مورد درمان شکستگی‌های ناپایدار هنوز در بین جراحان ارتوپد بحث و جدل وجود دارد و اتفاق نظر دیده نمی‌شود. استفاده از تثبیت خارجی هیبرید (non-bridging hybrid fixation)، یکی از روش‌های درمانی است که در این مطالعه نتایج آن مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی، در ۱۸ بیمار که با شکستگی ...
بیشتر
پیش‌زمینه: شکستگی دیستال رادیوس بسیار شایع است.در مورد درمان شکستگی‌های ناپایدار هنوز در بین جراحان ارتوپد بحث و جدل وجود دارد و اتفاق نظر دیده نمی‌شود. استفاده از تثبیت خارجی هیبرید (non-bridging hybrid fixation)، یکی از روش‌های درمانی است که در این مطالعه نتایج آن مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی، در ۱۸ بیمار که با شکستگی ناپایدار دیستال رادیوس بین سال‌های ۱۳۸۶-۱۳۸۳ به یک مرکز درمانی اصفهان مراجعه کردند، از ثابت کننده خارجی هیبرید الیزاروف به مدت ۷ هفته استفاده شد. در محل شکستگی، ۵-۳ پین ظریف به یک نیم حلقه الیزاروف و در پروگزیمال به شانز پین متصل شده بود. پیگیری بیماران در روز اول، یک هفته، ۷ هفته و ۶ ماه بعد از جراحی انجام شد.یافته‌ها: در تمام موارد جوش‌خوردگی مشاهده شد ولی در ۹۰% بیماران (۱۶ مورد) جااندازی آناتومیک به‌دست آمد. دامنه حرکتی ۸۰% خم‌شدن مچ دست، ۸۵% بازشدن و ۹۰% سوپیناسیون و پروناسیون نسبت به سمت سالم گزارش شد. هیچ مورد آسیب تاندون اکستانسور، التهاب تاندون و شل‌شدن پین ملاحظه نشد. در ۵ مورد عفونت سطحی اطراف پین دیده شد که با تجویز آنتی‌بیوتیک خوراکی به مدت ۳ روز برطرف گردید.نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد این روش در شکستگی‌های داخل مفصلی دیستال رادیوس روش بی‌خطر و مطمئن است که همزمان با تثبیت استخوان اجازه حرکت مفصل را می‌دهد و مانع خشکی مفصل می‌گردد.
