O M Babalola؛ O N Salawu؛ B A Ahmed؛ G H Ibraheem
چکیده
دررفتگی تحتانی شانه نوعی نادر از دررفتگی مفصل است که معمولاً با آسیب به بافت نرم اطراف آن همراه است. برایجلوگیری از عوار ، جا انداختن دررفتگی باید در اسرع وقت انجام شود. مقاله حاضر گزارشی از دررفتگی تحتانی شانهاست که با کوفتگی عرو بازویی و آسیب شککه اعصاب بازویی مراجعه کرده است. دررفتگی در اتا اورژانس جا )LEH(انداخته شده و از بازوبند ...
بیشتر
دررفتگی تحتانی شانه نوعی نادر از دررفتگی مفصل است که معمولاً با آسیب به بافت نرم اطراف آن همراه است. برایجلوگیری از عوار ، جا انداختن دررفتگی باید در اسرع وقت انجام شود. مقاله حاضر گزارشی از دررفتگی تحتانی شانهاست که با کوفتگی عرو بازویی و آسیب شککه اعصاب بازویی مراجعه کرده است. دررفتگی در اتا اورژانس جا )LEH(انداخته شده و از بازوبند استفاده شده است. تمام علائم طی چهار هفته اس از درمان برطرف شده است. دررفتگیتحتانی شانه نادر است، و معمولاً با آسیب دیدن ساختارهای ایوسته به آن همراه است. برای تشخیص و درمان زودرسنیاز به حساسیت بالا در ردیابی آسیب های عصکی عروقی وجود دارد.
محسن مردانی کیوی؛ رضا کیهانی؛ کیوان هاشمی مطلق؛ شایار صاحب اختیاری
چکیده
کیست هیداتید اولیۀ بافت عضلانی آن‌قدر نادر است که گاهی اوقات در تشخیص‌های افتراقی توده‌های کیستیک در مناطق اندمیک قرار نمی‌گیرد. تشخیص به موقع و دقیق بسیار مهم است تا از بیوپسی غیرضروری ممانعت به عمل آید. در این گزارش یک مرد 40 ساله با شکایت از تورم و درد تشدید شونده در بازوی دست راست به دنبال اثر فشاری توده ارائه می‌شود. با توجه به ...
بیشتر
کیست هیداتید اولیۀ بافت عضلانی آن‌قدر نادر است که گاهی اوقات در تشخیص‌های افتراقی توده‌های کیستیک در مناطق اندمیک قرار نمی‌گیرد. تشخیص به موقع و دقیق بسیار مهم است تا از بیوپسی غیرضروری ممانعت به عمل آید. در این گزارش یک مرد 40 ساله با شکایت از تورم و درد تشدید شونده در بازوی دست راست به دنبال اثر فشاری توده ارائه می‌شود. با توجه به علایم بالینی و یافتههای تصویربرداری پاتوگنومیک ولی نادر بیماری هیداتید مانند « علامت نیلوفرآبی»، شک در تشخیص ایجاد شد.
سید ابوالحسین مهدی نسب؛ ناصر صرافان
چکیده
پیش‌زمینه: پارگی تاندون‌های بازکننده انگشتان دست از آسیب‌های شایع نسج نرم در اندام فوقانی است. ترمیم این زخم‌ها به عوامل متعددی شامل شدت ضربه اولیه، سایر ضایعات موجود، ناحیه پارگی، تجربه جراح و همچنین توانبخشی بعد از عمل بستگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج ترمیم اولیه پارگی تاندون‌های باز کننده انگشتان در نواحی مختلف دست ...
بیشتر
پیش‌زمینه: پارگی تاندون‌های بازکننده انگشتان دست از آسیب‌های شایع نسج نرم در اندام فوقانی است. ترمیم این زخم‌ها به عوامل متعددی شامل شدت ضربه اولیه، سایر ضایعات موجود، ناحیه پارگی، تجربه جراح و همچنین توانبخشی بعد از عمل بستگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج ترمیم اولیه پارگی تاندون‌های باز کننده انگشتان در نواحی مختلف دست می‌باشد.مواد و روش‌ها: مطالعه به‌صورت آینده‌نگر توصیفی در طی ۲۸ ماه (از ۱۳۸۳تا ۱۳۸۵) در دو بیمارستان آموزشی اهواز انجام شد. ۳۲ بیمار با زخم باز و بریدگی تاندون‌های بازکننده انگشتان و شست دست بستری و تحت درمان جراحی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۲۴/۶سال (۴۶-۱۷سال) بود. ترمیم به روش بخیه تغییر یافته «کسلر» با دو گره نایلون ۴ صفر انجام شد. میانگین زمان پیگیری ۷ ماه بود. نتایج براساس سیستم امتیازدهی «میلر» ارزیابی شدند.یافته‌ها: در مجموع ۷۲ تاندون بازکننده در ۳۲ بیمار، تحت درمان و ترمیم جراحی قرار گرفتند. عفونت محل زخم یا پارگی مجدد در هیچ موردی مشاهده نشد.بیشترین محل پارگی در نواحی 5 و3 به‌ترتیب ۳۶% و ۳۴/۷% و کمترین محل آسیب در نواحی ۱ و ۴ به ترتیب ۶/۹% و ۹/۷% بود. در مجموع بهترین نتایج در پارگی نواحی ۵ و سپس ۳ (۸۸%-۸۴%) دیده شد. نتایج بد در پارگی‌های نواحی ۱ و ۲ و ۴ بیشتر بود.نتیجه‌گیری: پارگی تاندون‌های بازکننده انگشتان در سطح پشتی دست و ساعد در نواحی ۳ و ۵ نتایج بهتری نسبت به نواحی ۱ و ۲ و ۴ دارد و ترمیم با روش بخیه تغییر یافته کسلر، استحکام کافی در محل آسیب فراهم می‌کند.
