علیرضا سعید؛ فرشاد زند رحیمی
چکیده
آکرومتاستاز، یعنی متاستاز یک تومور بدخیم به استخوان، ولی دیستال به آرنج و/یا زانو یک اتفاق بسیار نادر می باشد. یک زن سی و یک ساله، مورد شناخته شده کانسر پستان از 3 سال قبل با تورم انگشت جهارم دست راست مراجعه کرد. رادیوگرافی و در مرحله بعد بیوپسی متاستازهای مجزا به بندهای وسط و آخر انگشت را نشان دادند، که اتفاق بینهایت نادری است. درمان ...
بیشتر
آکرومتاستاز، یعنی متاستاز یک تومور بدخیم به استخوان، ولی دیستال به آرنج و/یا زانو یک اتفاق بسیار نادر می باشد. یک زن سی و یک ساله، مورد شناخته شده کانسر پستان از 3 سال قبل با تورم انگشت جهارم دست راست مراجعه کرد. رادیوگرافی و در مرحله بعد بیوپسی متاستازهای مجزا به بندهای وسط و آخر انگشت را نشان دادند، که اتفاق بینهایت نادری است. درمان با آمپوتاسیون ری چهارم انجام شد. چهار ماه بعد متاستاز دوم اتفاق افتاد، این بار به تیبیای راست، که این هم محل نادری برای اتفاق افتادن متاستاز است. او از متاستاز ریوی 9 ماه بعد از متاستاز دست فوت کرد. آکرومتاستاز یک یافته نادر و پیشبینی کننده زندهماندن کوتاه مدت است.
علیرضا سعید؛ محمدرضا بانشی؛ افسین حشمتی؛ امیررضا صادقی فر؛ سامان غیاثی؛ علی اکاتی
چکیده
پیشزمینه: در زمینه تأثیر وجود یا عدم وجود تاندون پالماریس لانگوس بر قدرت چنگش و نیشگون، بررسیهایی انجام شده و تأثیر وجود فلکسور سطحی پنجم دست بر قدرت چنگش نیز مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر وجود یا عدم وجود همزمان و همچنین حالتهای مختلف کالبدشناسی پالماریس لانگوس و تاندون فلکسور پنجم بر قدرت چنگش و ...
بیشتر
پیشزمینه: در زمینه تأثیر وجود یا عدم وجود تاندون پالماریس لانگوس بر قدرت چنگش و نیشگون، بررسیهایی انجام شده و تأثیر وجود فلکسور سطحی پنجم دست بر قدرت چنگش نیز مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر وجود یا عدم وجود همزمان و همچنین حالتهای مختلف کالبدشناسی پالماریس لانگوس و تاندون فلکسور پنجم بر قدرت چنگش و نیشگون بود.
مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی، ۵۲۳ داوطلب و به عبارت دیگر ۱۰۴۶ دست بررسی شد. هر دست، از نظر وجود یا عدم وجود تاندونهای پالماریس لانگوس و فلکسور سطحی پنجم و احتمال وابستگی تاندونهای فلکسور سطحی چهارم و پنجم معاینه گردید. سپس قدرت چنگش و نیشگون با دستگاه دینامومتر جامر اندازهگیری شدند.
یافتهها: وجود یا عدم وجود پالماریس لانگوس برروی قدرت چنگش، و وجود یا عدم وجود فلکسور سطحی بر قدرت چنگش و نیشگون تاثیر نداشتند. تاثیر وجود تاندون پالماریس لانگوس بر قدرت نیشگون، از نظر آماری معنیدار بود (۲۵/۳۸ پوند در دستهای دارای تاندون در مقابل ۲۴/۴۳ پوند در دستهای بدون تاندون) (p < /em>=۰/۰۳). قدرت چنگش و نیشگون در مردان بیش از زنان (۰/۰۰۰۱>p < /em>)، و در سمت راست بیشتر از سمت چپ بود (۰/۰۱۳=p < /span>) .
نتیجهگیری: به نظر میرسد نداشتن تاندون پالماریس لانگوس احتمالاً باعث کاهش قدرت نیشگون دست میشود، در حالی که داشتن یا نداشتن تاندون پالماریس بر قدرت چنگش و داشتن یا نداشتن فلکسور پنجم بر قدرت چنگش و نیشگون تأثیر ندارند.
رضا شهریار کامرانی؛ سیدحسین شفیعی؛ لیدا شفیعیان
چکیده
پیشزمینه: انکندروم شایعترین تومور خوشخیم استخوانی دست است که با تظاهرات متفاوتی مانند تورم، درد، بدشکلی و شکستگی ظاهر میشود. درمانهای جراحی متفاوتی برای این تومور گزارش شده که به منظور جلوگیری از شکستگی و پیشرفت بدشکلی بوده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی نتایج درمان بیماران انکندروم با روش کورتاژ به تنهایی بود. مواد و روشها: ...
بیشتر
پیشزمینه: انکندروم شایعترین تومور خوشخیم استخوانی دست است که با تظاهرات متفاوتی مانند تورم، درد، بدشکلی و شکستگی ظاهر میشود. درمانهای جراحی متفاوتی برای این تومور گزارش شده که به منظور جلوگیری از شکستگی و پیشرفت بدشکلی بوده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی نتایج درمان بیماران انکندروم با روش کورتاژ به تنهایی بود. مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی، ۱۷ بیمار با میانگین سنی ۳۲سال که طی ۶ سال با تشخیص انکندروم دست در یک مرکز درمانی تهران جراحی شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی بیماران با روش خارج کردن تومور بدون پرکردن حفره حاصل درمان شدند. بیماران از نظر دامنه حرکت، قدرت مچ دست و طبقهبندی پرتونگاری «توردی» (Tordai) بررسی شدند. یافتهها: در پیگیری 2/15 ماهه (۸۸-۱۲ ماه) در هیچ موردی عود تومور دیده نشد و تمامی بیماران دامنه حرکت انگشت قبل از عمل را بدست آوردند. نتیجهگیری: جراحی انکندروم دست با کورتاژ تنها و بدون پرکردن حفره حاصل، نتایج رضایتبخشی از نظر احتمال عود و قدرت حرکت انگشتان بدست خواهد آورد.
فرامرز مصفا؛ مهوش آگاه؛ فریور عبداله زاده لاهیجی؛ پرویز جلیلی
چکیده
مقدمه: روشهای مختلفی برای بلوک شبکه براکیال وجود دارد که هر کدام معایب و مزایایی دارند. از بزرگترین معایب این روشها بلوک نشدن کامل همه شاخههای عصبی شبکه براکیال از جمله عصب اولنار و بخصوص مهمترین عوارض آن پنوموتوراکس است. هدف از این مطالعه معرفی روشی بود که ضمن ایجاد بلوک همه شاخههای عصبی بخصوص عصب اولنار، خطر ایجاد پنوموتوراکس ...
بیشتر
مقدمه: روشهای مختلفی برای بلوک شبکه براکیال وجود دارد که هر کدام معایب و مزایایی دارند. از بزرگترین معایب این روشها بلوک نشدن کامل همه شاخههای عصبی شبکه براکیال از جمله عصب اولنار و بخصوص مهمترین عوارض آن پنوموتوراکس است. هدف از این مطالعه معرفی روشی بود که ضمن ایجاد بلوک همه شاخههای عصبی بخصوص عصب اولنار، خطر ایجاد پنوموتوراکس را نداشته باشد.مواد و روشها: در یک مطالعه کاربردی توصیفی، ۵۰ بیمار (۳۰ مرد و ۲۰ زن) مراجعه کننده به مرکز درمانی آموزشی بیمارستان اختر، که کاندید اعمال جراحی ساعد و مچ دست بودند، طبق معیارهای تعیین شده انتخاب شدند. میانگین سنی بیماران ۳۵ سال بود. روش بلوک اینتراسکالن اصلاح شده در این بیماران اجرا گردید. محل تزریق بین دوسوم بالایی و یکسوم پایینی خط بین وسط استخوان کلاویکول و زایده chassaignac بود. پس از تزریق، میانگین زمان استقرار بیحسی عصب اولنار، میانگین زمان بیدردی و احتمال ایجاد پنوموتوراکس و میزان رضایتمندی بیمار ارزیابی شد.یافتهها: در کلیه بیماران، بیحسی عصب اولنار انجام شد. میانگین زمان استقرار بلوک ۱۵ دقیقه و ۴۴ ثانیه بود. میانگین طول مدت بیحسی ۳ ساعت و ۳۲ دقیقه بود. میزان وقوع بیدردی در حین جراحی ۹۶% بود. میزان رضایتمندی بیمار در ۷۰% موارد مطلوب گزارش گردید. پنوموتوراکس در هیچیک از بیماران مشاهده نگردید.نتیجهگیری: بلوک اینتراسکالن اصلاح شده روش مناسبی برای انجام اعمال جراحی ساعد و مچ دست میباشد و برخلاف روشهای مرسوم، خطر پنوموتوراکس را به همراه ندارد.
سید ابوالحسین مهدی نسب؛ ناصر صرافان
چکیده
پیشزمینه: پارگی تاندونهای بازکننده انگشتان دست از آسیبهای شایع نسج نرم در اندام فوقانی است. ترمیم این زخمها به عوامل متعددی شامل شدت ضربه اولیه، سایر ضایعات موجود، ناحیه پارگی، تجربه جراح و همچنین توانبخشی بعد از عمل بستگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج ترمیم اولیه پارگی تاندونهای باز کننده انگشتان در نواحی مختلف دست ...
بیشتر
پیشزمینه: پارگی تاندونهای بازکننده انگشتان دست از آسیبهای شایع نسج نرم در اندام فوقانی است. ترمیم این زخمها به عوامل متعددی شامل شدت ضربه اولیه، سایر ضایعات موجود، ناحیه پارگی، تجربه جراح و همچنین توانبخشی بعد از عمل بستگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج ترمیم اولیه پارگی تاندونهای باز کننده انگشتان در نواحی مختلف دست میباشد.مواد و روشها: مطالعه بهصورت آیندهنگر توصیفی در طی ۲۸ ماه (از ۱۳۸۳تا ۱۳۸۵) در دو بیمارستان آموزشی اهواز انجام شد. ۳۲ بیمار با زخم باز و بریدگی تاندونهای بازکننده انگشتان و شست دست بستری و تحت درمان جراحی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۲۴/۶سال (۴۶-۱۷سال) بود. ترمیم به روش بخیه تغییر یافته «کسلر» با دو گره نایلون ۴ صفر انجام شد. میانگین زمان پیگیری ۷ ماه بود. نتایج براساس سیستم امتیازدهی «میلر» ارزیابی شدند.یافتهها: در مجموع ۷۲ تاندون بازکننده در ۳۲ بیمار، تحت درمان و ترمیم جراحی قرار گرفتند. عفونت محل زخم یا پارگی مجدد در هیچ موردی مشاهده نشد.بیشترین محل پارگی در نواحی 5 و3 بهترتیب ۳۶% و ۳۴/۷% و کمترین محل آسیب در نواحی ۱ و ۴ به ترتیب ۶/۹% و ۹/۷% بود. در مجموع بهترین نتایج در پارگی نواحی ۵ و سپس ۳ (۸۸%-۸۴%) دیده شد. نتایج بد در پارگیهای نواحی ۱ و ۲ و ۴ بیشتر بود.نتیجهگیری: پارگی تاندونهای بازکننده انگشتان در سطح پشتی دست و ساعد در نواحی ۳ و ۵ نتایج بهتری نسبت به نواحی ۱ و ۲ و ۴ دارد و ترمیم با روش بخیه تغییر یافته کسلر، استحکام کافی در محل آسیب فراهم میکند.
سید عبدالحسین مهدی نسب؛ ناصر صرافان؛ حسن امامی
چکیده
پیشزمینه: پارگی تاندونهای خم کننده دست در ناحیه ۵ (Zone 5) یکی از آسیبهای شایع نسج نرم در اندام بالایی است که در اثر اشیاء نوک تیز و برنده ایجاد میشود و در بسیاری از موارد منجر به محدودیت حرکتی و یا اختلال در عملکرد طبیعی دست میگردد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج ترمیم پارگی رباطهای خم کننده انگشتان دست در ناحیه ۵ میباشد.مواد ...
بیشتر
پیشزمینه: پارگی تاندونهای خم کننده دست در ناحیه ۵ (Zone 5) یکی از آسیبهای شایع نسج نرم در اندام بالایی است که در اثر اشیاء نوک تیز و برنده ایجاد میشود و در بسیاری از موارد منجر به محدودیت حرکتی و یا اختلال در عملکرد طبیعی دست میگردد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج ترمیم پارگی رباطهای خم کننده انگشتان دست در ناحیه ۵ میباشد.مواد و روشها: مطالعه به روش آیندهنگر بر روی ۳۰ بیمار که با قطع تاندونهای خم کننده انگشتان در ناحیه 5 (در سطح جلویی ساعد در بالای مچ دست) در طی 14 ماه (سالهای ۱۳۸۴و ۱۳۸۵) به دو مرکز دانشگاهی اهواز مراجعه کردند، انجام شد. بیماران تحت ترمیم جراحی و پیگیری قرار گرفتند. ترمیم پارگیها با روش تغییریافته «کسلر» (Kessler) و حداقل پیگیری ۶ ماهه انجام شد. عملکرد انگشتان تغییر یافته دست و تاندونهای خم کننده با سیستم «باک ـ گرامکو» (Buck-Gramcko) نمرهدهی شد.یافتهها: در مجموع ۱۲۰ انگشت دچار ضایعه شدند. ۱۸ مورد در شست و ۱۰۲ در سایر انگشتان بودند. میانگین سن بیماران ۲۳ سال بود. بهطور میانگین در هر بیمار ۴ تاندون از ۱۲ تاندون موجود پاره شد. براساس سیستم نمرهدهی «باک ـ گرامکو» از ۱۲۰ تاندون عمل شده، ۸۵ انگشت نتیجه عالی (۷۰/۶۲%)، ۶ انگشت خوب (۵/۲۸%) و ۲۹ انگشت نتیجه بد (۲۴/۱%) داشتند. ۱۷ بیمار قادر به انجام کار قبلی خود بودند.نتیجهگیری: در 76% موارد نتایج ترمیم پارگی تاندونهای خم کننده انگشتان رضایتبخش بود که نسبت به یافتههای مشابه در متون پزشکی کمتر میباشد و حدود نیمی از بیماران به کار قبلی خود بازگشتند.