عاطفه رضایی راد؛ محمد نیکخو؛ سیامک خرمی مهر
چکیده
چکیدهمقدمه: آسیبهای ستون فقرات گردنی اغلب باعث ناتوانی افراد میشوند و بر عملکرد کلی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی میگذارند. بنابراین، درک آسیب و اختلال عملکرد ستون فقرات گردنی و همچنین پاسخ بیومکانیکی به محرکهای خارجی حائز اهمیت است. از این رو مدلسازی المان محدود میتواند به محققان در دستیابی به تنشها و فشارهای ...
بیشتر
چکیدهمقدمه: آسیبهای ستون فقرات گردنی اغلب باعث ناتوانی افراد میشوند و بر عملکرد کلی و کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی میگذارند. بنابراین، درک آسیب و اختلال عملکرد ستون فقرات گردنی و همچنین پاسخ بیومکانیکی به محرکهای خارجی حائز اهمیت است. از این رو مدلسازی المان محدود میتواند به محققان در دستیابی به تنشها و فشارهای داخلی در استخوانها، رباطها و بافتهای نرم کمک کند. هدف از این مطالعه مقایسه رفتار بیومکانیکی ستون فقرات گردنی، قبل و بعد از ایجاد تروما میباشد.روش انجام کار: در این مطالعه مدل سالم و دو حالت مختلف از تروماهای ستون فقرات گردنی به روش المان محدود مدلسازی شد و نتایج حاصل از این مدلها تحت بارگذاری استاتیکی با یکدیگر مقایسه گردید.نتایج: سه پارامتر چرخش بین مهرهای، نیروی مفاصل فاست و فشار درون دیسکی با در نظر گرفتن بار پیرو محاسبه و بررسی شد. نتایج این پارامترها در حرکات فلکشن، اکستنشن، خمش جانبی و چرخش محوری در همهی سطوح بین دو مدل تروما در کنار مدل سالم مورد بررسی قرار گرفت.نتیجهگیری: با مدل سازی تروما رفتار بیومکانیکی مدل دستخوش تغییراتی شد، که این تغییرات شامل کاهش دامنه حرکتی مدلهای تروما، کاهش فشار میان دیسکی و افزایش نیروی بین مفاصل فاست بوده است . این بهم ریختگی ساختار در این سیستم پیچیده باعث ایجاد رفتار غیر نرمال در حرکات مختلف شده است. پیشبینی میشود نتیجه این رفتار بیومکانیکی مدل در صورت بهبود نیافتن باعث عدم ثبات در مکانیزم ستون فقرات شده و ممکن است در طولانی مدت موجب افزایش آسیبهای بیشتری شود.
بیومکانیک
محمد نجفی آشتیانی؛ سید محسن مرتضوی نجف آبادی
چکیده
زمینه‌ی مطالعه: شل‌شدگی ایمپلنت از شایع‌ترین مشکلات پس از تعویض کامل مفصل ران است. در شل-شدگی عوامل مهمی مانند مشخصات هندسی ایمپلنت، کیفیت بافت استخوانی، فرآیند جایگذاری، سن و سبک زندگی بیمار تاثیر دارند. هدف مطالعه‌ی حاضر تحلیل تنش و کرنشهای دینامیکی وارد بر سطح مشترک بین استخوان و ایمپلنت در فازهای مختلف راه رفتن است. روشها: از ...
بیشتر
زمینه‌ی مطالعه: شل‌شدگی ایمپلنت از شایع‌ترین مشکلات پس از تعویض کامل مفصل ران است. در شل-شدگی عوامل مهمی مانند مشخصات هندسی ایمپلنت، کیفیت بافت استخوانی، فرآیند جایگذاری، سن و سبک زندگی بیمار تاثیر دارند. هدف مطالعه‌ی حاضر تحلیل تنش و کرنشهای دینامیکی وارد بر سطح مشترک بین استخوان و ایمپلنت در فازهای مختلف راه رفتن است. روشها: از یک مدل دو بعدی شامل استخوان ران و مفصل مصنوعی آن برای شبیه‌سازی عددی در نرم‌افزار ADINA به روش المان محدود استفاده شده است. مدول یانگ برای استخوان برابر 12 و برای ایمپلنت از جنس فولاد ضدزنگ پزشکی برابر 210 گیگاپاسکال فرض شده است. در سطح مشترک بین استخوان و ایمپلنت ضریب اصطکاک برابر 22/0 در نظر گرفته شده و مدل شرایط یک جراحی بدون سیمان استخوانی را شبیه‌سازی می‌کند. بار اعمالی به سر مفصل تعویض شده به صورت دینامیکی منطبق با سیکل راه رفتن طبیعی فردی با وزن 75 کیلوگرم بوده است. یافته‌ها: نتایج نشان دادند اختلاف کرنش در سطح مشترک در انتهای ساقه‌ی ایمپلنت بیشینه است. این متغیر همچنین در لبه‌ی داخلی 16 برابر بیشتر از لبه‌ی خارجی است. مقدار اختلاف کرنش در سطح مشترک به حدود 6/1 درصد و بیشینه‌ی تنش به حدود 7/5 مگاپاسکال رسیده است. نتیجهگیری: بیشترین مقدار اختلاف کرنش در پایین‌ترین منطقه‌ی ساقه‌ی ایمپلنت رخ داده که بیان کننده‌ی محل بروز احتمالی جدایش در شل‌شدگی ایمپلنت است. این اطلاعات میتواند در بکارگیری راهبردهای جراحی تعویض مفصل ران نیز و برای طراحیهای مکانیکی بهینه در مفصل مصنوعی مهم باشد.
