محمد فکور؛ پیام محمد حسینی؛ آرمان شهریاری؛ ابراهیم سبزعلی پور
چکیده
مقدمه: هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی عوامل خطر و میزان اثرگذاری مصرف کلسیم و ویتامین D درکنترل پوکی استخوان بود.روش کار: مطالعه حاضر به صورت گذشته‌نگر واز طریق پرونده‌خوانی بر روی بیماران مبتلا به پوکی استخوان که از سال 1393 تا 1397، در مرکزسنجش تراکم استخوان بیمارستان با اندازه‌گیری تراکم در ناحیه کمر و گردن استخوان ران تحت سنجش قرارگرفته ...
بیشتر
مقدمه: هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی عوامل خطر و میزان اثرگذاری مصرف کلسیم و ویتامین D درکنترل پوکی استخوان بود.روش کار: مطالعه حاضر به صورت گذشته‌نگر واز طریق پرونده‌خوانی بر روی بیماران مبتلا به پوکی استخوان که از سال 1393 تا 1397، در مرکزسنجش تراکم استخوان بیمارستان با اندازه‌گیری تراکم در ناحیه کمر و گردن استخوان ران تحت سنجش قرارگرفته بودند، انجام شد. بیماران دارای T-Score کمتراز 5/2- و بیماران دارای حداقل دوبار تکرار تست در پرونده تحت مطالعه قرار گرفتند. پس از جمع‌آوری اطلاعات بیماران، ارتباط ابتلا به پوکی استخوان با سابقه بیماری زمینه‌ای و سابقه خانوادگی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین میزان اثرگذاری مصرف کلسیم و ویتامینD درکنترل پیشرفت پوکی استخوان در بیماران ارزیابی شد. یافته‌ها: 348 بیمار که T-Score کمتر از 5/2- داشتند در یک دوره 4 ساله، با بررسی پرونده ارزیابی شدند. 16 درصد از بیماران سابقه خانوادگی و 175 نفر (51 درصد) بیماری زمینه‌ای داشتند که با ابتلا به پوکی استخوان ارتباط معنادار نداشت. کاهش تراکم استخوان در ناحیه Spine و femoral neck در افراد بدون بیماری زمینه‌ای مصرف کننده کلسیم به طور معنادار کمتر بود (04/0=p < /span>). تغییرات تراکم استخوان در بیماران با و بدون بیماری زمینه‌ای دریافت کننده مکمل کلسیم-D تفاوت معنادار داشت (02/0=p < /span>). در افراد با بیماری زمینه‌ای کاهش تراکم استخوان به طور معنادار بیشتر بود. تغییرات تراکم استخوان میان بیماران با و بدون بیماری زمینه‌ای که مکمل کلسیم-D دریافت نمی‌کردند، تفاوت معنادار وجود نداشت (64/0=p < /span>).نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده و معنادار نبودن ارتباط کاهش تراکم و ابتلا به پوکی استخوان با وجود مشکلات زمینه‌ای در بیماران، توجه به سایر عوامل خطر موجود در این جمعیت از بیماران، شامل سن بالا، عوامل تغذیه‌ای، سبک زندگی و عدم تحرک کافی، مصرف دخانیات، یائسگی در زنان و سطح پایین تستسترون در مردان اهمیت می‌یابد. مصرف مکمل کلسیم- D در بیماران بدون بیماری زمینه‌ای اثربخشی معنادار را نشان داده بود اما این اثربخشی در بیماران دارای بیماری زمینه‌ای مشاهده نشده بود.
منصور بابائی؛ قادر غنی زاده؛ محمدرضا نقی‌ئی؛ گیتی ترکمان؛ محمود مفید؛ مهدی هدایتی؛ پیمان درویشی؛ یوسف ابراهیم پور
چکیده
پیش‌زمینه: تغذیه کافی و مناسب نقش مهمی در قدرت و سلامت استخوان‌ها دارند. در کنار اجزای اصلی معدنی استخوان نظیر کلسیم، فسفر و ویتامین «د»، سایر مواد مغذی مثل بورون و فلوراید نیز تأثیرگذار هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر مواد مطرح بر خواص مکانیکی بافت‌های استخوانی و هورمون‌های متابولیکی استخوان در موش صحرایی بود. مواد و ...
بیشتر
پیش‌زمینه: تغذیه کافی و مناسب نقش مهمی در قدرت و سلامت استخوان‌ها دارند. در کنار اجزای اصلی معدنی استخوان نظیر کلسیم، فسفر و ویتامین «د»، سایر مواد مغذی مثل بورون و فلوراید نیز تأثیرگذار هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر مواد مطرح بر خواص مکانیکی بافت‌های استخوانی و هورمون‌های متابولیکی استخوان در موش صحرایی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 34 موش نر ویستار به 5 گروه: «کنترل» (گروه 1: 8 موش) «فلوراید» (گروه 2: 7 موش)، «فلوراید، بورون» (گروه 3: 7 موش) ، «فلوراید، کلسیم، ویتامین د» (گروه 4: 5 موش)، و «فلوراید، بورون، کلسیم، ویتامین د» (گروه 5: 7 موش) تقسیم شدند. بورون به مقدار 23/1 میلیگرم، کلسیم و ویتامین «د» 210 میلیگرم 55 واحد و فلوراید 7/0 میلیگرم به ازای هر موش روزانه به مدت 8 هفته به آب آشامیدنی اضافه شد. سپس نمونه‌های استخوانی و خون بطنی جمع‌آوری شد. تغییر در خواص مکانیکی فمور و مهره پنجم کمر بررسی گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد ترکیب فلوراید و بورون مناسب‌ترین تاثیر را بر خواص مکانیکی و هورمون‌های مرتبط با متابولیسم استخوان داشت. تجویز فلوراید و بورون آثار مثبت بیشتری به‌ویژه بر روی سفتی و استحکام استخوان حتی در مقایسه با مصرف کلسیم و ویتامین «د» به‌جای گذاشت. نتیجه‌گیری: در درمان مشکلات تراکم استخوان در انسان، استفاده همزمان از فلوراید و بورون می‌تواند نقش داشته باشد و مطالعات حیوانی بیشتری را برای تعین نقش درمانی و عوارض آنها طلب می‌کند.
