حمید حصاری کیا؛ علیرضا رحیم نیا؛ غلامرضا فرزانگان؛ موسی رضا انبارلوئی؛ امین حمیدزاده خیاوی
چکیده
پیشزمینه و مقدمه: از روشهای کنترل و کاهش خونریزی جراحی ستون فقرات کاربرد ترانکزامیک اسید است. هدف، مقایسه خونریزی در تجویز تزریقی و موضعی آن و تعیین پروتکل استفاده از آن درجراحی ستون فقرات به منظور کاهش خونریزی در راستای ارتقای اقتصاد سلامت است.روش: نوع مطالعه مقطعی (Cross sectional) گذشتهنگر در جامعه بیماران تحت جراحی ستون فقرات در ...
بیشتر
پیشزمینه و مقدمه: از روشهای کنترل و کاهش خونریزی جراحی ستون فقرات کاربرد ترانکزامیک اسید است. هدف، مقایسه خونریزی در تجویز تزریقی و موضعی آن و تعیین پروتکل استفاده از آن درجراحی ستون فقرات به منظور کاهش خونریزی در راستای ارتقای اقتصاد سلامت است.روش: نوع مطالعه مقطعی (Cross sectional) گذشتهنگر در جامعه بیماران تحت جراحی ستون فقرات در بیمارستان بقیهالله (عج) بود. معیارهای ورود به مطالعه، جراحی انتخابی ستون فقرات بالای 3 سطح و معیارهای خروج شامل اختلال خونریزی، پارگی دورا و جراحی بیش از 3 ساعت بود. بیماران موضعی و وریدی به ترتیب 27 و22 نفر بودند. تجزیه و تحلیل با نرمافزار SPSS انجام شد. سطح معناداری آزمون آماری 0/05 بود. تزریق وریدی با دوز اولیه 10 میلیگرم بر کیلوگرم و نگهدارنده یک میلیگرم بر کیلوگرم بود. در تزریق موضعی، نخست، با یک گرم در 300 میلیلیتر و در پایان، 500 میلیگرم در 50 میلیلیتر بود. معیار خونریزی حجم درن بود. از 49 بیمار، 22 نفر (44/9%) دارو را وریدی و 27 نفر (55/1%) موضعی گرفتند.یافتهها : ارتباط معناداری بین میزان خونریزی با نوع جراحی (0/48=p) باسطح جراحی (0/48=p) و میزان خونریزی کل (0/14=p) به دست نیامد. معیار خونریزی در گروه موضعی، هنگام عمل: 367/48±563/89 میلیلیتر، پس از عمل: 71/37±116/30 میلیلیتر و میزان کل: 394/83± 680/19 میلیلیتر بود. در گروه وریدی: هنگام عمل: 84/296±64/496 میلیلیتر، پس از عمل: 84/75±120 میلیلیتر و کل: 45/311±64/616 میلیلیتر بود.نتیجهگیری: نتایج این تحقیق اثربخشی تجویز موضعی را در مقایسه با تجویز وریدی تأیید نمیکند، ولی میانگین خونریزی در استفاده موضعی از ترانگزامیک اسید مشابه نوع تزریقی است.
کامران اسدی؛ احمدرضا میربلوک؛ علی کریمی؛ محمدصادق موسوی؛ سپهر ساغری؛ صادق عابدی؛ ارد غریبی؛ علی تبریزی
چکیده
پیشزمینه: خونریزی ازمحل دریل پیچ پروگزیمال درشکستگی های گردن فمورممکن است توانایی پیشگویی در تشخیص نکروز آواسکولار را داشته باشد. در این مطالعه رابطه خونریزی از پیچ پروگزیمال درطی تثبیت داخلی شکستگی ها گردن فمور و نکروز آواسکولار بررسی شد.مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، بیماران بین ۱۹تا ۶۰ سال که با شکستگی گردن فمور ...
بیشتر
پیشزمینه: خونریزی ازمحل دریل پیچ پروگزیمال درشکستگی های گردن فمورممکن است توانایی پیشگویی در تشخیص نکروز آواسکولار را داشته باشد. در این مطالعه رابطه خونریزی از پیچ پروگزیمال درطی تثبیت داخلی شکستگی ها گردن فمور و نکروز آواسکولار بررسی شد.مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، بیماران بین ۱۹تا ۶۰ سال که با شکستگی گردن فمور در طی سال ۱۳۸۷ به مراکز خدماتی درمانی رشت مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای سن، جنس و نوع شکستگی (براساس گروهبندی «گاردن») ثبت گردید. سپس براساس درناژ یا عدم درناژ خون از سوراخ انتهای پیچ پروگزیمال بعد از گذشت حداکثر ۵ دقیقه، وجود یا عدم وجود خونریزی ثبت شد.یافتهها: در این بررسی ۴۰ بیمار با میانگین سنی ۴.۱۴±۷۸.۳۹ وارد مطالعه شدند. ۲۲ نفر (۵۵%) از انتهای پیچ پروگزیمال خونریزی داشتند و ۱۸ نفر (۴۵%) هیچ گونه خونریزی نداشتند. میزان بروز نکروز آواسکولار در افراد بدون خونریزی انتهایی پیچ پروگزیمال ۱۱ مورد (۶۱%) بود که ان اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (۰.۰۰۵=p).نتیجهگیری: باتوجه به میزان بروز نکروز آواسکولار در افراد بدون خونریزی پیچ پروگزیمال، میتوان گفت خونریزی از محل این پیچ در شکستگیهای گردن فمور شانس بروز نکروز آواسکولار سر فمور را کاهش میدهد و می تواند در آینده این انتخاب را پیش روی جراحان قرار دهد تا به جای جااندازی و تثبیت داخلی، از همان ابتدا آرتروپلاستی اولیه انجام دهند.
فرامرز مصفا؛ سید مرتضی کاظمی؛ محمد کفاشی؛ علیرضا اعجازی؛ لاله دفتری بشلی؛ محمد رضا بیگدلی؛ رامین فرهنگ زنگنه
چکیده
پیشزمینه: داروهای آنتیفیبرینولیتیک برای کاهش خونریزی و کاهش نیاز به تزریق خون حین عمل به کار میروند. مطالعات مختلف بر روی اثر اسید ترانکسامیک درتعویض مفصل هیپ نتایج مطلوبی داشته است. ولی بیشتر مطالعات برروی تعویض مفصل هیپ با سیمان بودهاند. هدف از این مطالعه، گزارش تاثیر این دارو بر تعویض مفصل ران بدون سیمان بود.مواد و روشها: ...
بیشتر
پیشزمینه: داروهای آنتیفیبرینولیتیک برای کاهش خونریزی و کاهش نیاز به تزریق خون حین عمل به کار میروند. مطالعات مختلف بر روی اثر اسید ترانکسامیک درتعویض مفصل هیپ نتایج مطلوبی داشته است. ولی بیشتر مطالعات برروی تعویض مفصل هیپ با سیمان بودهاند. هدف از این مطالعه، گزارش تاثیر این دارو بر تعویض مفصل ران بدون سیمان بود.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده طی ۴سال بر روی ۶۴ بیمار که کاندید جراحی تعویض مفصل هیپ بدون سیمان بودند با بیحسی اپیدورال انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه دریافتکننده اسید ترانکسامیک (۳۲ نفر) و داورنما (۳۲ نفر) تقسیم شدند. بیماران گروه مورد و شاهد ۱۵ دقیقه قبل از جراحی به ترتیب اسید ترانکسامیک ۱۵ میلیگرم در هر کیلوگرم وزن یا نرمال سالین به صورت تزریق آهستۀ داخل وریدی دریافت کردند.یافتهها: تزریق اسید ترانکسامیک موجب شد که افت هموگلوبین ۶ ساعت (۰/۰۳۵=p < /em>) و ۲۴ ساعت (۰/۰۴۳=p < /em>) بعد از جراحی، میزان خونریزی حین عمل (۰/۰۲۴=p < /em>) و نیاز به تزریق خون آلوژنیک (۰/۰۱۷=p < /em>) به طور معناداری کمتر باشد. افت هماتوکریت ۶ و ۲۴ ساعت بعد از جراحی و طول مدت بستری در گروه مورد نیز کمتر بود ولی این تفاوت معنادار نبود.نتیجهگیری: تزریق اسید ترانکسامیک قبل از جراحی تعویض مفصل هیپ بدون سیمان با بیحسی اپیدورال موجب کاهش خونریزی حین و بعد از عمل جراحی و همچنین باعث کاهش نیاز به تزریق خون آلوژنیک میشود.