بیومکانیک
زهرا رحیمی
چکیده
پیش زمینه: با توجه به میزان بالای شیوع آسیبهای غیربرخوردی اندام تحتانی در میان زنان ورزشکار و اهمیت حس عمقی و تعادل در بروز آسیب، لزوم شناسایی راهکارهای مؤثر و کمهزینه ضروری به نظر میرسد. لذا این مطالعه با هدف مقایسة اثر تمرینهای عصبی - عضلانی، قدرتی و ترکیبی بر حس عمقی زانو و تعادل در زنان بسکتبالیست طراح شد.
مواد و روشها: ...
بیشتر
پیش زمینه: با توجه به میزان بالای شیوع آسیبهای غیربرخوردی اندام تحتانی در میان زنان ورزشکار و اهمیت حس عمقی و تعادل در بروز آسیب، لزوم شناسایی راهکارهای مؤثر و کمهزینه ضروری به نظر میرسد. لذا این مطالعه با هدف مقایسة اثر تمرینهای عصبی - عضلانی، قدرتی و ترکیبی بر حس عمقی زانو و تعادل در زنان بسکتبالیست طراح شد.
مواد و روشها: ۴۲ بسکتبالیست زن با میانگین سنی ۸۸/۱±۷۳/۲۰ سال و میانگین قد ۵۷/۶±۴۷/۱۷۲ سانتیمتر و میانگین وزن ۹۸/۴±۵۴/۶۳ کیلوگرم و میانگین شاخص تودة بدنی ۱۷/۱±۳۶/۲۱، در قالب سه گروه آزمایش «عصبی- عضلانی»، «قدرتی» و «ترکیبی» و یک گروه کنترل به صورت هدفمند انتخاب شدند. گروههای آزمایش به مدت شش هفته و سه جلسه در هفته، برنامههای تمرینی را اجراکردند. حس عمقی زانو توسط دستگاه ایزوکینتیک بایودکس 4 (Isokinetic Biodex) و با آزمون بازسازی زاویهای فعال، و تعادل پویا با آزمون عملکردی تعادل (star excurtion balance test)، قبل و بعد از برنامة تمرینی ارزیابی شد. آزمون تحلیل واریانس اندازههای تکراری آنوا (Repeated measure Anova)، تی زوجی (Paired T-Test) و آزمون تعقیبی توکی (Tukey post hoc test) روشهای آماری مورد استفاده بودند.
یافتهها: اجرای برنامة تمرینی در هر سه گروه آزمایش سبب پیشرفت معنادار در حس عمقی زانو و تعادل پویا شد (۰۵/۰>p). بین چهار گروه در حس عمقی زانو و تعادل پویا تفاوت معنادار بود (۰۵/۰>p).
نتیجهگیری: تمرینهای ترکیبی و پس از آن تمرینات عصبی- عضلانی میتوانند به عنوان شیوههای اثربخش بهبود عملکرد عصبی - عضلانی در برنامة ورزشی ورزشکاران زن مخصوصاً بسکتبالیستها گنجانده شوند.
زهرا رحیمی
چکیده
زمینه: پژوهش حاضربا هدف بررسی شیوع ناهنجاریهای جلو آمدن سر و گردی شانه در بانوان سالم در شهر شیراز صورت گرفته است.روشها: 500 بانوی سالم، 400 نفر در محدوده سنی 17 تا 25 سال (با میانگین سنی 19 سال) و ۱۰۰ نفر در محدوده 35 تا 50 سال (با میانگین سنی 40 سال)، با روش نمونهگیری تصادفی نسبی در دو گروه و از نظر شدت ناهنجاریها به سه گروه تقسیم شدند. ارزیابی ...
بیشتر
زمینه: پژوهش حاضربا هدف بررسی شیوع ناهنجاریهای جلو آمدن سر و گردی شانه در بانوان سالم در شهر شیراز صورت گرفته است.روشها: 500 بانوی سالم، 400 نفر در محدوده سنی 17 تا 25 سال (با میانگین سنی 19 سال) و ۱۰۰ نفر در محدوده 35 تا 50 سال (با میانگین سنی 40 سال)، با روش نمونهگیری تصادفی نسبی در دو گروه و از نظر شدت ناهنجاریها به سه گروه تقسیم شدند. ارزیابی پوسچر با استفاده از شاغول صورت گرفت. متغیرهای جمعیتشناختی و میزان ناهنجاریهای سر و گردن در مناطق مورد نظر در پرسشنامه مربوطه ثبت شد. با استفاده از دستگاه کیفومتر زاویة کوژی اندازهگیری و مقایسه شد.یافتهها: اختلاف معنیداری بین متغیرهای سن وگردی شانه وجود داشت (0/05>p)، ولی ارتباط بین سن و ناهنجاری جلو آمدن سر معنیدار نبود (0/2=p). بین متغیر شغل و ناهنجاری جلو آمدن سر و گردی شانه نیز اختلاف معنیداری مشاهده شد (0/05>p). نتایج نشان داد که مقدار این زاویه در گروه سنی بالاتر، بیشتر است. همچنین ارتباط مستقیمی بین مقدار زاویه و درد در ناحیه بین دو کتف مشاهده شد (0/0001 =r=0/4, p). افزایش سن با مسائل شغلی در ایجاد آنها مؤثر بود. افرادی که به طور مرتب ورزش میکردند به وضوح شکایت کمتری از درد ابراز داشتند.نتیجهگیری: ناهنجاریهای مذکور در هر دو گروه سنی مشاهده میشود. در مورد میزان شیوع، ناهنجاری در افراد مسنتر بیشتراست و ورزش منظم میتواند میزان درد را کاهش دهد.