پا و مچ پا
سید علیرضا امین جواهری؛ سید حسین شفیعی؛ محمد علی قاسمی؛ علیرضا محرمی؛ میر منصور موذن جمشیدی؛ سید محمد جواد مرتضوی
چکیده
پیش زمینیه: ریسک شکستگی گردن فمور در بیمارانی که تحت دیالیز قرار میگیرند افزایش پیدا میکند. هدف این مطالعه توضیح تجربیات ما درباره درمان این شکستگیها در این بیماران میباشد.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشتهنگر، 16 مورد شکستگی با جابجایی گردن فمور در 12 بیمار همودیالیزی بین سالهای 1389 الی 1394 بررسی شدند. تمام بیماران تحت تعویض ...
بیشتر
پیش زمینیه: ریسک شکستگی گردن فمور در بیمارانی که تحت دیالیز قرار میگیرند افزایش پیدا میکند. هدف این مطالعه توضیح تجربیات ما درباره درمان این شکستگیها در این بیماران میباشد.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشتهنگر، 16 مورد شکستگی با جابجایی گردن فمور در 12 بیمار همودیالیزی بین سالهای 1389 الی 1394 بررسی شدند. تمام بیماران تحت تعویض مفصل هیپ با اپروچ قدامی قرار گرفتند (3 مورد غیر سیمانی و 9 مورد سیمانی). هیچ درنی بعد از جراحی استفاده نشد و کلیه بیماران یک ماه، 3 ماه، 6 ماه، یک سال و سپس سالانه تحت پیگیری قرار گرفتند.یافتهها: کلیه بیماران از نتایج تعویض مفصل هیپ رضایت داشتند. در زمان آخرین پیگیری متوسط 22 ماه تمامی هیپ ها در 12 بیمار همودیالیزی خوب بودند همراه با میانگین امتیاز هریس هیپ 90 (82-100). از بیمارانی که پروتز غیر سیمانی دریافت کرده بودند، یک بیمار شل شدگی قسمت فمورال پروتز سمت راست را یک سال بعد از جراحی داشت و سپس سمت چپ را، که تحت جراحی ریویژن با پروتز سیمانی قرار گرفتند. عوارضی همچون، یک مورد شکستگی تروکانتر بزرگ، یک مو.رد شکستگی دیستال فمور حین جراحی، یک مورد هماتوم بعد از جراحی و یک مورد عفونت محل جراحی وجود داشت.نتیجهگیری: در این بررسی گذشتهنگر درصد نسبی بالای عوارض تعویض مفصل ران را در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی که دچار شکستگی گردن ران شدهاند را نشان میدهد. استفاده از پروتز سیمانی ارجح است و برای جلوگیری از شکستگی در چنین استخوان پوک دقت ویژهای را میطلبد.
جواد مرتضوی؛ محمد علی قاسمی؛ علیرضا امین جواهری
چکیده
اختلاف طول اندام بعد از تعویض مفصل لگن، THA (Total hip arthroplasty) یک عارضة شایع است که در میزان رضایت بیمار از عمل تعویض مفصل اثرگذار است. اختلاف طول اندام یکی از شایعترین علتهای گلایة بیمار از پزشک، بعد از عمل تعویض مفصل لگن است. بیماران کوتاهی را خیلی راحتتر از بلندی اندام قبول میکنند. اختلاف طول اندام میتواند باعث درد و لنگش بیمار و ...
بیشتر
اختلاف طول اندام بعد از تعویض مفصل لگن، THA (Total hip arthroplasty) یک عارضة شایع است که در میزان رضایت بیمار از عمل تعویض مفصل اثرگذار است. اختلاف طول اندام یکی از شایعترین علتهای گلایة بیمار از پزشک، بعد از عمل تعویض مفصل لگن است. بیماران کوتاهی را خیلی راحتتر از بلندی اندام قبول میکنند. اختلاف طول اندام میتواند باعث درد و لنگش بیمار و شُل شدن زودرس پروتز و کمردرد شود. به همین علت جراح باید سعی کند به کمک الگوبرداری (templating) قبل از عمل، و روشهای مختلف هنگام عمل، از این عارضه جلوگیری شود. در این مقاله مروری، بر آن شدیم با بررسی مقالات علمی که در این زمینه منتشر شدهاند، علتهای اختلاف طول اندام و روشهای جلوگیری از این عارضه قبل از عمل و در جریان عمل را بررسی کنیم.
حنون سعدونی؛ سید سعید طباطبائی؛ حمیدرضا آرتی؛ محمدعلی قاسمی؛ شهاب یوسفی فر
چکیده
خلاصهپیشزمینه: دیسپلازی تکاملی مفصـل هیـپ (Developmental dysplasia of thehip) (DDH)طیف گستردهای از اختلالات ناشی از تکامل غیرطبیعی هیپ را شامل میشود که میتواند در هر زمان از جمله دوره جنینی، شیرخوارگی و یا کودکی آشکار شود. هدف از این مطالعه بررسی نتایج بالینی و رادیوگرافی بیماران مبتلا به دیسـپلازی تکاملی هیـپ است که تحت درمان با ادکتورتناتومی ...
بیشتر
خلاصهپیشزمینه: دیسپلازی تکاملی مفصـل هیـپ (Developmental dysplasia of thehip) (DDH)طیف گستردهای از اختلالات ناشی از تکامل غیرطبیعی هیپ را شامل میشود که میتواند در هر زمان از جمله دوره جنینی، شیرخوارگی و یا کودکی آشکار شود. هدف از این مطالعه بررسی نتایج بالینی و رادیوگرافی بیماران مبتلا به دیسـپلازی تکاملی هیـپ است که تحت درمان با ادکتورتناتومی و جااندازی بسته قرار گرفته بودندمواد و روشها: مطالعه به صورت گذشتهنگر روی 30 کودک (33 مفصل) مبتلا به دیسپلازی تکاملی هیپ، در بیمارستان رازی اهواز، بین سالهای 94 تا 96 انجام شد. معیارهای ورود ابتلا به DDH در محدوده سنی زیر 2 سال بوده است. معیارهای خروج بیماریهای بافت هم بند، دررفتگی ثانویه ناشی از عفونـت پیشـین و دیسپلازی استابولوم در زمینه سندرم خاص بودند. بیماران پس از عمـل بـه لحـاظ بالینی، میزان دررفتگی کامل یا نیمه دررفتگی مفصل هیپ، همواری مفصل هیپ و یافتههای رادیـوگرافی، بـه ترتیب بـراساس معیارهای Severin،Tonnis grading ،McKay و شاخص استابولار مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافتهها: میانگین ایندکس استابولار پس از جراحی (15/2 ± 06/27 درجه) در مقایسه با میزان آن قبل از جراحی (27/3 ± 54/36 درجه) بهطور قابل توجهی کاهش یافت. براساس معیار McKay پس از جراحی در 9/90% بیماران نتایج درمانی عالی و خوب گزارش شد. بر اساس معیار Tonnis، پس از جراحی 9/93% از بیماران در طبقهبندی I & II قرار داشتند. در ارزیابیهای رادیوگرافیکی پس از جراحی، براساس معیار Severin ، 9/96% از بیماران در Class Ia & Ib قرار گرفتند. در یک بیمار (03/3 %) نکروز استخوانی(استئونکروزیس) در سر، در دو بیمار(06/6 %) لنگش و نقص در راه رفتن، و در سه بیمار (09/9 %) نقص در نشستن مشاهده شد. همه بیماران بررسی شده در این مطالعه زن بودند. نتیجهگیری: براساس نتایج درمانی و ارزیابیهای بالینی انجام شده در این مطالعه، روش جااندازی بسته به همراه ادکتورتناتومی میتواند در اولین اقدام درمانی به عنوان یک تکنیک مناسب جهت درمان بیماران مبتلا به دیسپلازی تکاملی هیپ در سنین پایین استفاده شود.
سیدمحمدجواد مرتضوی؛ سید حسین شفیعی؛ محمدعلی قاسمی
چکیده
پیشزمینه: امروز در خصوص انتخاب آرتروپلاستی در درمان شکستگی با جابجایی گردن فمور در افراد مسن اتفاق نظر وجود دارد. رویکردهای شایع جراحی در پشت یا کناری (پوستریور و لاترال) میباشند. استفاده از رویکرد جلو (دایرکت انتریور) در بسیاری مراکز دنیا محبوبیت پیدا کرده است. با درنظر گرفتن امتیازهای متعدد این رویکرد مطالعهای برای بررسی ...
بیشتر
پیشزمینه: امروز در خصوص انتخاب آرتروپلاستی در درمان شکستگی با جابجایی گردن فمور در افراد مسن اتفاق نظر وجود دارد. رویکردهای شایع جراحی در پشت یا کناری (پوستریور و لاترال) میباشند. استفاده از رویکرد جلو (دایرکت انتریور) در بسیاری مراکز دنیا محبوبیت پیدا کرده است. با درنظر گرفتن امتیازهای متعدد این رویکرد مطالعهای برای بررسی نتایج آن در افراد مسنی که در مرکز ما تحت عمل همیآرتروپلاستی با رویکرد «مستقیماً جلو» قرار گرفته بودند انجام پذیرفت.مواد و روشها: تمام موارد شکستگی گردن ران که در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی تهران در فاصله سه سال 2010 تا 2013 تحت عمل همیآرتروپلاستی با رویکرد «مستقیماً جلو» قرار گرفته بودند از سیستم پروتکل آیندهنگر آن مرکز استخراج شدند – اطلاعات قبل، ضمن و بعد از عمل که همگی با برنامهریزی قبلی در سیستم موجود بودند جمعآوری شدند. همچنین اطلاعات پیگیریهای بیماران در درمانگاه در فواصل معین که همگی ذخیره شده بودند در آورده شدند و آنالیز شدند.یافتهها: 45 بیمار شامل 16 مرد و 29 زن با متوسط سن 73.4 در مطالعه شرکت داده شدند. بیماران پیگیری متوسط 76 ماه داشتند. هیچ یک از عوارض معمول از قبیل مشکلات زخم و عفونت عمقی و دررفتگی در این بیماران دیده نشد. امتیاز هاریس بیماران عدد 87 (95-76) بود.نتیجهگیری: به دلیل سن بالای اکثر افرادی که به شکستگی گردن فمور دچار میشدند، درمان همی آرتروپلاستی با رویکرد «مستقیماً جلو» امتیازهای متعددی دارد و در این گروه از بیماران قویاً توصیه میشود.