سلمان غفاری؛ ونوشه نژادی کلاریجانی؛ مسعود شایسته آذر؛ مهدی محبی؛ صادق طاهری
چکیده
پیشزمینه: آسیبهای ارتوپدی از شایعترین آسیبها در کودکان میباشد که سبب مشکلات فراوانی در کـودک و خانواده میگردد. شناسایی شیوع این آسیبها میتواند در برنامـهریـزیهـای درمانی موثر باشد. هدف از این مطالعه شناسایی ابعاد مختلف آسیبهای ارتوپدی در کودکان در بیمارستان بوعلی سینای ساری میباشد.مواد و روشها: ...
بیشتر
پیشزمینه: آسیبهای ارتوپدی از شایعترین آسیبها در کودکان میباشد که سبب مشکلات فراوانی در کـودک و خانواده میگردد. شناسایی شیوع این آسیبها میتواند در برنامـهریـزیهـای درمانی موثر باشد. هدف از این مطالعه شناسایی ابعاد مختلف آسیبهای ارتوپدی در کودکان در بیمارستان بوعلی سینای ساری میباشد.مواد و روشها: این مطالعه بهصورت توصیفی آیندهنگر میباشد، کلیه بیماران زیر 16 سال بودهاند، که در فاصله زمانی دیماه 1394 تا دیماه 1395 از طریق اورژانس بیمارستان بوعلی سینای ساری پذیرش گردیدند. سن جنس و مکانیسم تروما جمعآوری و بررسی شد. دادههای جمعآوری شده با آزمون کای دو، آزمون t مقایسهای و یک جملهای توسط نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: در طول مدت یکسال مطالعه 525 بیمار زیر 16 سال با اسیب ارتوپدی پذیرش گردیدند که اکثریت را پسران تشکیل میدادند (3/65 درصد). دختران (7/34 درصد) میانگین سنی 4/6±7/7 در قیاس با 4/4±7/9 سال در پسران داشتند که اختلاف معنیداری داشت (). حداکثر شیوع سنی در پسران 14-16 سال و در حالیکه در دخترها حداکثر شیوع در دو پیک سنی ۲ تا ۴ و ۱۴ تا ۱۶ سال دیده شد. ۸۱.۷ درصد از شکستگیها در اندامهای فوقانی و ۱۸.۳ درصد در اندامهای تحتانی رخ داده بود. بیشترین محل وقوع حادثه در خانه و شایعترین مکانیسم تروما در هر دو جنس پایین افتادن از ارتفاع (3/42 درصد) بود. بیشترین شیوع آسیب در فصل پاییز (6/44 درصد) مشاهده شد. مشخص گردید که بیشترین (7/56 درصد) میزان شیوع آسیبهای ارتوپدی در کودکان و نوجوانان با وضعیت توده بدنی نرمال بوده است و بیماران چاق یا دارای اضافه وزن مجموعاً 29/8 درصد بیماران 2 تا 16 سال که دچار آسیبهای ارتوپدی شدهاند را تشکیل میدهند.نتیجهگیری: کودکان در معرض آسیبهای شدیدی ارتوپدی میباشند که علت آن عدماطلاعرسانی، عدمآگاهی و آموزش کودکان و بزرگسالان در مورد این آسیبها است. بررسی وضعیت ایمنی کودکان و دور نگه داشتن آنها از چنین آسیبهایی ضروری است و باید راهگشای بررسی مشابه در سایر شهرهای بزرگ در کشورهای در حال توسعه باشد.
مجید سجادی؛ هادی رمضان زاده؛ محمد حسین کریمی نسب؛ مسعود شایسته آذر؛ سلمان غفاری
چکیده
پیشزمینه: ناهنجاریهای مادرزادی پا یکی از شایعترین ناهنجاریهای مادرزادی است که موجب اختلال در راهرفتن طبیعی میشود و بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر میگذارد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع چنین ناهنجاریهایی در نوزادان متولد شده در مرکز مراجعه در شمال ایران است.
مواد و روشها: این مطالعه، یک مطالعه توصیفی مقطعی بر ...
بیشتر
پیشزمینه: ناهنجاریهای مادرزادی پا یکی از شایعترین ناهنجاریهای مادرزادی است که موجب اختلال در راهرفتن طبیعی میشود و بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر میگذارد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع چنین ناهنجاریهایی در نوزادان متولد شده در مرکز مراجعه در شمال ایران است.
مواد و روشها: این مطالعه، یک مطالعه توصیفی مقطعی بر روی تمام نوزادان متولد شده در یک دوره دو ساله در بیمارستان امام خمینی ساری بود. متغیرهایی که در مطالعه ما مورد بررسی قرار گرفت، سن حاملگی در زمان زایمان، شرایط بالینی که بارداری را پیچیده میکند مانند دیابت، فشار خون مزمن، عوارض ناشی از بارداری نظیر اوگلوهیدرمانیا، پلی هیدرامنیوس و مالپرس، سن مادر، دیابت مزمن، فشار خون بالا، اعتیاد مادران، جنسیت و وزن تولد نوزاد، تاریخچه داشتن یک کودک با ناهنجاری اندام مادرزادی و نوع زایمان است. عکسبرداری از پاهای نوزادان در اولین روز، تولد توسط جراح ارتوپدی ارزیابی شد. علاوه بر این، تمام نوزادان یک روز پس از زایمان توسط یکی از دو متخصص اطفال مورد بررسی قرار گرفتند و موارد مشکوک به جراح ارتوپد ارجاع شدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.
یافتهها: از 2025 نوزاد مورد مطالعه، 210 مورد (4/10%) کالکالئووالگوس، 7 (0.3%) پاچنبری، 156 مورد (7%) موارد "Pes Varus"، 22 مورد (1.1%) متارسوس آدوکتوس و 1 مورد پلی آداکتیل مشخص گردید. در میان همه متغیرها، تنها سن مادر و سیگار کشیدن در دوران بارداری با ناهنجاری های مادرزادی پا ارتباط داشت.
نتیجهگیری: در مطالعه ما، شایعترین ناهنجاری مادرزادی پا کالکالئووالگوس و "Pes Varus" موضعی خفیف پا بود. میزان کم پاچنبری ، پلی داکتیلی و متارسوس آدوکتوس قابل توجه است.