سید عارفط سید عارف حسینی فرادنبه؛ نیما جمشیدی
چکیده
پیشزمینه: یکی از مهمترین چالشهای بعد از عمل جراحی ورتبروپلاستی و کایفوپلاستی، تمرکز تنش در ناحیه تماس میان سیمان استخوانی و استخوان اسفنجی است که باعث ایجاد درد، مرگ سلولی و تداوم شکستهای میکروسکوپی میگردد. در این مطالعه روش جدید درمان مهره با ساختار ششضلعی منتظم متخلخل ارائه گردید و رفتار مکانیکی مهره درمان شده با ...
بیشتر
پیشزمینه: یکی از مهمترین چالشهای بعد از عمل جراحی ورتبروپلاستی و کایفوپلاستی، تمرکز تنش در ناحیه تماس میان سیمان استخوانی و استخوان اسفنجی است که باعث ایجاد درد، مرگ سلولی و تداوم شکستهای میکروسکوپی میگردد. در این مطالعه روش جدید درمان مهره با ساختار ششضلعی منتظم متخلخل ارائه گردید و رفتار مکانیکی مهره درمان شده با این ساختار با مهرههای درمان شده به روشهای ورتبروپلاستی و کایفوپلاستی مقایسه گردید.
مواد و روشها: تعداد ۱۰ مهره گوسفندی در پنج گروه دوتایی شامل مهره سالم، ورتبروپلاستی، کایفوپلاستی و مهره درمان شده با ساختار شش ضلعی فولادی و برنجی تهیه شد. مقایسه رفتار مکانیکی مهره درمان شده با ساختار ششضلعی با مهرههای درمان شده به روشهای ورتبروپلاستی و کایفوپلاستی تحت بارگذاری استاتیکی توسط دستگاه آزمون مکانیکی صورت پذیرفت.
یافتهها: میزان جابجایی مهره با ساختار ششضلعی منتظم متخلخل، تا قبل از رسیدن به استحکام نهایی (۴.۵-۳.۵ کیلونیوتون)، ۶-۵.۵ میلیمتر بود. میزان جابجایی برای مهره درمان شده با ورتبروپلاستی و کایفوپلاستی ۳-۲.۶ میلیمتر بود. در مهره درمان شده با ساختار شش ضلعی منتظم متخلخل در مقایسه با نمونههای ورتبروپلاستی و کیفوپلاستی بهبود رفتار مکانیکی مشاهده شد.
نتیجهگیری: افزایش چقرمگی مهره درمان شده با ساختار شش ضلعی، منجر به کاهش تنش در صفحات انتهایی مهره و کاهش فشار درون دیسک بین مهرهای میشود و خطر بروز شکست در مهرههای مجاور را کاهش میدهد.
محمدرضا عفت پرور؛ نیما جمشیدی؛ علیرضا کریمیان؛ شیروان رستگار
چکیده
دریل کاری استخوان یکی از اصلیترین فرایندها در جراحی ارتوپدی میباشد و از این کار در راستای اهداف متعددی استفاده میشود. ثابت کردن استخوان جهت اصلاح شکستگی یا جوش نخوردگیها، اصلاح دفورمیتی یا بدجوش خوردگیها و بلند کردن استخوان، اصلیترین موارد استفاده از ثابت کنندههای داخلی و خارجی میباشند و از آنجا که جهت ...
بیشتر
دریل کاری استخوان یکی از اصلیترین فرایندها در جراحی ارتوپدی میباشد و از این کار در راستای اهداف متعددی استفاده میشود. ثابت کردن استخوان جهت اصلاح شکستگی یا جوش نخوردگیها، اصلاح دفورمیتی یا بدجوش خوردگیها و بلند کردن استخوان، اصلیترین موارد استفاده از ثابت کنندههای داخلی و خارجی میباشند و از آنجا که جهت کارگذاری این موارد از دریل استفاده میشود، لیکن نتیجه دریلکاری نیز کاربرد بسیار زیاد دارد. یکی از اصلیترین مشکلات موجود در حین دریلکاری استخوان، افزایش دمای مته و انتقال حرارت به استخوان میباشد که همین اتفاق میتواند عامل ایجاد نکروز حرارتی در استخوان و منجر به مرگ سلولهای استخوانی گردد.