احسان شکوری؛ فاطمه زارع؛ احمد مجد؛ حسین حقیقی حسنعلی ده
چکیده
پیش زمینه: سوراخکاری در درمان شکستگی استخوان برای ثابت نگهداشتن قطعات شکسته با پیچ، سیم و یا پلاک انجام میپذیرد. مورفولوژی سطح حفره سوراخکاری شده و اجزای تثبیت کننده موضع شکستگی بر روی استحکام اتصال در فرآیند ثابتسازی اثرگذار است. در حین سوراخکاری ممکن است دما از ۴۷ درجه سانتیگراد بالاتر رود و آسیب جبرانناپذیر ...
بیشتر
پیش زمینه: سوراخکاری در درمان شکستگی استخوان برای ثابت نگهداشتن قطعات شکسته با پیچ، سیم و یا پلاک انجام میپذیرد. مورفولوژی سطح حفره سوراخکاری شده و اجزای تثبیت کننده موضع شکستگی بر روی استحکام اتصال در فرآیند ثابتسازی اثرگذار است. در حین سوراخکاری ممکن است دما از ۴۷ درجه سانتیگراد بالاتر رود و آسیب جبرانناپذیر نکروز حرارتی برجای گذارد. زبری سطح میتواند بهعنوان نشانهای از آسیب سلول استخوانی در نظر گرفته شود.
مواد و روشها: در این پژوهش، اثر پارامتر سرعت چرخشی مته بر ایجاد عیوب سطحی استخوان، در انجام سوراخکاری و همچنین اثر تخریبی حرارتی در سرعتهای مختلف چرخش دریل (۷ سرعت) در دو حالت با مایع خنک کار و بدون خنک کار بررسی گردید. در تمامی آزمونها میزان دما اندازهگیری شد. نمونهها بعد از برش، با استفاده از روش رنگآمیزی هماتوکسیلین-ائوزین برای مشاهده عیوب سطحی رنگآمیزی شدند.
یافتهها: کمترین دمای حاصل، در حالت استفاده از مایع خنککار بود که دما از حد مجاز فراتر نرفت و حداقل عیوب سطحی و دما در شرایط آزمون بدون خنککار در سرعت چرخشی ۱۵۰۰ دور بر دقیقه بود که دمای ۵/۴۸ درجه سلیسیوس بدست آمد.
نتیجهگیری: بکارگیری مایع خنککار در فرآیند سوراخکاری استخوان، ضمن جلوگیری از ازدیاد بیش از حد دما و وقوع پدیده نکروز حرارتی، موجب دستیابی به کمترین عیوب و بالاترین کیفیت سطح جدار سوراخ میگردد.
احسان شکوری؛ محمدحسین صادقی؛ محمدرضا کرفی؛ محمود فرزین
چکیده
پیشزمینه: روش بیحرکتسازی داخلی قطعات شکسته استخوان، مبتنی بر سوراخکاری موضع شکستگی و ثابت کردن آن به وسیله تجهیزاتی است که به استخوان پیچ میشوند. در حین فرآیند سوراخکاری استخوان، این امکان وجود دارد که دما از محدوده مجاز 47 درجه سانتیگراد فراتر رود و آسیب جبرانناپذیر نکروز حرارتی بر جای گذارد. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی ...
بیشتر
پیشزمینه: روش بیحرکتسازی داخلی قطعات شکسته استخوان، مبتنی بر سوراخکاری موضع شکستگی و ثابت کردن آن به وسیله تجهیزاتی است که به استخوان پیچ میشوند. در حین فرآیند سوراخکاری استخوان، این امکان وجود دارد که دما از محدوده مجاز 47 درجه سانتیگراد فراتر رود و آسیب جبرانناپذیر نکروز حرارتی بر جای گذارد. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی فرآیند سوراخکاری استخوان به کمک ارتعاشات آلتراسونیک بود تا مناسبترین شرایط به لحاظ ایجاد حداقل آسیب گرمایی تعیین شود.مواد و روشها: یک مطالعه تجربی به کمک ارتعاشات آلتراسونیک برروی استخوان ران گاو با روش سوراخکاری انجام پذیرفت و میزان دمای ایجاد شده در موضع سوراخکاری بررسی شد. یافتهها: سوراخکاری به کمک ارتعاشات آلتراسونیک در دور rmp ۱۰۰۰ حرارت کمتری در مقایسه با سوراخکاری معمولی ایجاد میکند. در دوران rmp ۲۰۰۰ افزایش دما نسب به "نرخ پیشروی" دریل مستقل میگردد و نرخ پیشروی تاثیرگذار نمیباشد. نتیجهگیری: استفاده از ارتعاشات آلتراسونیک در سوراخکاری استخوان گاو، گرمای کمتر و نکروز استخوانی کمتری در مقایسه با سوراخکاری معمولی ایجاد مینماید و گرمای ایجاد شده به "نرخ پیشروی" وابسته نمیباشد و ممکن است قابلیت بکارگیری در جراحی در انسان را داشته باشد.