فردین میرزاطلوعی؛ مجید محسنی کبیر
چکیده
پیشزمینه: تعیین میزان چرخش قطعه فمور در تعویض مفصل زانو، بخصوص در زانوهای با واروس شدید اهمیت زیادی دارد. دو روش معمول تعیین چرخش قطعه فمور، استفاده از خط خلف لقمهای ران (posterior condylar line) و محور بینلقمهای (transepicondylar arthroplasty) میباشد. در این مطالعه میزان چرخش در بیماران مبتلا به واروس شدید، با دو روش مقایسه گردید.مواد و روشها: در ...
بیشتر
پیشزمینه: تعیین میزان چرخش قطعه فمور در تعویض مفصل زانو، بخصوص در زانوهای با واروس شدید اهمیت زیادی دارد. دو روش معمول تعیین چرخش قطعه فمور، استفاده از خط خلف لقمهای ران (posterior condylar line) و محور بینلقمهای (transepicondylar arthroplasty) میباشد. در این مطالعه میزان چرخش در بیماران مبتلا به واروس شدید، با دو روش مقایسه گردید.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشته نگر، ۴۲ بیمار با واروس شدید بهطور تصادفی در دو گروه TEA (گروه ۱) و PCL (گروه 2) قرار گرفتند و میزان چرخش قطعه فمورال در گروه ۱ با روش PCL در گروه ۲ با روش تعیین گردید. میزان خوردگی کندیل مدیال فمور حین عمل ثبت شد. بعد از ۱۲ماه برای بیماران سیتیاسکن انجام و زاویه بین حد خلفی کندیل فلزی پروتز فمور و محور بین کندیل در دو گروه اندازهگیری شد. میزان خمیدگی زانو در دو گروه مقایسه گردید. پس از یک سال پرسشنامه «وُومک» برای دو گروه تکمیل و نتایج مقایسه شدند. یافتهها: در هر دو گروه جنس زن غالب بود (۸۱% در گروه 1 ، ۸۵/۷% در گروه ۲). خوردگی قابل توجهی در کندیل مدیال فمور در دو گروه وجود نداشت. میزان نمره پرسشنامه «وُومک» در گروه یک ۱۷/۵۱±۷۱/۴ و در گروه دو ۱۵/۴۸±۷۲/۰۷ (۰/۹=p < /em>) و میزان چرخش به خارج با محاسبه زاویه پیچخوردگی کندیل در گروه یک ۱/۷۴±۳/۳۵ و در گروه دو ۱/۷±۱/۹ بود (۰/۰۰۹=p < /em>). نتیجهگیری: علیرغم عدم پیچخوردگی کندیل مدیال فمور، استفاده از TEA چرخش به خارج بیشتری را نسبت به PCL در بیماران واروس شدید ایجاد میکند.