جواد گرجی؛ بهنام پنجوی؛ محمدرضا عباس زاده
چکیده
اختلاف‌نظرهای فراوانی در نحوه تقسیم‌بندی و درمان شکستگی‌های کوندیل خارجی استخوان بازو در کودکان وجود دارد. در این مطالعه ضمن ارائه نتایج درمانی، اختلاف نظرهای موجود مورد بحث قرار گرفته است.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر ۲۶ بیمار (۸ دختر و ۱۸ پسر) که تحت درمان شکستگی کوندیل خارجی استخوان بازو قرار گرفته بودند، مطالعه شدند. ...
بیشتر
اختلاف‌نظرهای فراوانی در نحوه تقسیم‌بندی و درمان شکستگی‌های کوندیل خارجی استخوان بازو در کودکان وجود دارد. در این مطالعه ضمن ارائه نتایج درمانی، اختلاف نظرهای موجود مورد بحث قرار گرفته است.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر ۲۶ بیمار (۸ دختر و ۱۸ پسر) که تحت درمان شکستگی کوندیل خارجی استخوان بازو قرار گرفته بودند، مطالعه شدند. میانگین سن بیماران ۴/۵ سال ۱/۹-۸سال) و میانگین زمان پیگیری ۶ سال (۲۰-۳ سال) بود. بیماران در آخرین معاینه از نظر دامنه حرکت، جوش خوردن شکستگی، تغییرشکل، ضایعه عصبی و عوارضی نظیر نکروز قطعه شکسته مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: از ۲۶ بیمار با شکستگی کوندیل خارجی بازو، ۱۷ بیمار با جابه‌جایی کمتر از ۲ میلی‌متر درمان غیرجراحی،۸ بیمار با جابه‌جایی بیش از ۲ میلی‌متر درمان ثابت کردن شکستگی و یک بیمار دچار جوش‌نخوردگی فقط عمل جراحی جابه‌جایی عصب اولنا دریافت کردند. در آخرین معاینه به جز یک بیمار که به‌دلیل جوش‌نخوردن شکستگی دارای افزایش «زاویه حمل آرنج» (carrying angle) بود، تمام بیماران دامنه حرکتی کامل و بدون تغییرشکل داشتند.نتیجه‌گیری: شکستگی کوندیل خارجی بازو در کودکان بیش از سایر شکستگی ها نیاز به عمل جراحی دارد و در صورت وجود جابه‌جایی اولیه بیش از ۲ میلی‌متر یا بوجود آمدن جابه‌جایی در حین درمان، عمل جراحی توصیه می‌گردد.
