سید علی مرعشی نژاد؛ ناصر صرافان
چکیده
دررفتگی مفصل لیسفرانک نادر است و انواع مختلفی از این دررفتگی وجود دارند. در این گزارش مرد ۴۰ ساله‌ای که در اثر تصادم دچار دررفتگی دورسال لیسفرانک به‌همراه مفاصل متاتارسوفالانژیال اول ودوم شده بود، معرفی می‌گردد. تاکنون مدت پیگیری ۲ سال بوده است.
بیشتر
دررفتگی مفصل لیسفرانک نادر است و انواع مختلفی از این دررفتگی وجود دارند. در این گزارش مرد ۴۰ ساله‌ای که در اثر تصادم دچار دررفتگی دورسال لیسفرانک به‌همراه مفاصل متاتارسوفالانژیال اول ودوم شده بود، معرفی می‌گردد. تاکنون مدت پیگیری ۲ سال بوده است.
عبدالحسین مهدی نسب؛ سید علی مرعشی نژاد؛ ناصر صرافان
چکیده
پیش‌زمینه: روش‌های جراحی متعددی به‌منظور درمان ناپایداری یا دررفتگی مکرر جلویی شانه وجود دارد. در عمل «بریستو» با ایجاد یک مهار و حفاظ دینامیک و استاتیک در قسمت جلو و پایین مفصل شانه، از دررفتگی مفصل جلوگیری می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی نتایج عمل جراحی «بریستو» در اصلاح دررفتگی مکرر جلویی شانه بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه ...
بیشتر
پیش‌زمینه: روش‌های جراحی متعددی به‌منظور درمان ناپایداری یا دررفتگی مکرر جلویی شانه وجود دارد. در عمل «بریستو» با ایجاد یک مهار و حفاظ دینامیک و استاتیک در قسمت جلو و پایین مفصل شانه، از دررفتگی مفصل جلوگیری می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی نتایج عمل جراحی «بریستو» در اصلاح دررفتگی مکرر جلویی شانه بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه گذشته‌نگر، ۱۹ بیمار که به‌دلیل دررفتگی مکرر جلویی شانه با منشاء تروماتیک، با روش جراحی «بریستو» درمان شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین زمان پیگیری بیماران ۷/۵ سال (۱۴-۳ سال) و میانگین سنی بیماران در هنگام عمل ۲۵ سال بود. مشخصات دموگرافیک براساس پرونده‌های بیمارستان، پرسش از بیماران و معاینه بالینی برای بررسی میزان تعداد دررفتگی بعد از عمل جراحی، دامنه حرکات مفصل شانه، درد و توانایی انجام فعالیت‌های ورزشی بررسی شدند. جهت بررسی نتایج و عملکرد مفصل شانه از سیستم امتیازدهی (Constant-Shoulder-Score (CSS استفاده شد.یافته‌‌ها: هیچ‌یک از بیماران عود یا دررفتگی مجدد نداشتند. احساس ناپایداری در ۳ بیمار مشاهده شد. میانگین کاهش دامنه حرکتی شانه در حالت ابداکشن و چرخش به‌خارج بازو در مقایسه با شانه سالم ۳۵ درجه (۶۰-۲۵) بود. پنج بیمار از درد خفیف شانه در پایان فعالیت روزانه شکایت داشتند. دو بیمار که قبل از بروز دررفتگی، فعالیت‌های ورزشی کششی و والیبال را به طور منظم انجام می‌دادند، بعد از عمل نمی‌توانستند فعالیت ورزشی قبلی را انجام دهند. در مجموع ۱۵ بیمار (۷۸/۹%) براساس سیستم امتیازدهی فوق نتیجه خوب و عالی داشتند. در پرتونگاری زمان پیگیری، در سه مورد علایم آرتروز زودرس دیده می‌شد. اینها هر سه کسانی بودند که محدودیت در حرکات چرخشی به خارج داشتند.نتیجه‌گیری: عمل جراحی «بریستو» در درمان دررفتگی مکرر جلویی شانه با میزان بالایی از نتایج خوب و عالی همراه است. میزان ناپایداری بعد از عمل کم می‌باشد ولی به دلیل محدودیتی که در چرخش شانه ایجاد می‌کند، این عمل در افراد با فعالیت ورزشی حرفه‌ای یا سنگین توصیه نمی‌شود.
