بابک سیاوشی؛ عباس عبدلی تفتی؛ محمدرضا گلبخش؛ میرمصطفی سادات؛ محمد جواد زهتاب؛ داریوش گوران سوادکوهی
چکیده
پیش‌زمینه: جوش نخوردن شکستگی گردن فمور در افراد جوان و میانسال یکی از معضلات است و می‌تواند بسیار ناتوان کننده باشد. در صورت زنده بودن سر فمور، مناسب‌ترین درمان، استئوتومی واگوس است که بدون تازه کردن محل شکستگی، فقط زاویه گردن فمور را زیادتر می‌کند تا نیروی لغزاننده به نیروی فشارنده تغییر یابد. در این مطالعه پس از تازه کردن محل جوش‌نخورده ...
بیشتر
پیش‌زمینه: جوش نخوردن شکستگی گردن فمور در افراد جوان و میانسال یکی از معضلات است و می‌تواند بسیار ناتوان کننده باشد. در صورت زنده بودن سر فمور، مناسب‌ترین درمان، استئوتومی واگوس است که بدون تازه کردن محل شکستگی، فقط زاویه گردن فمور را زیادتر می‌کند تا نیروی لغزاننده به نیروی فشارنده تغییر یابد. در این مطالعه پس از تازه کردن محل جوش‌نخورده و برقراری رابطه طبیعی سر و گردن فمور، استئوتومی والگوس انجام گرفت.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه «بررسی موردها» از تمام بیمارانی که با گردن فمور جوش نخورده در طی دو سال به بیمارستان سینا مراجعه کردند و زیر 60 سال داشتند و سر فمورشان زنده بود، ۲۲ بیمار (۱۸ مرد و ۴ زن) با میانگین سنی ۳۴ سال (۴۷-۲۰ سال) مورد مطالعه قرار گرفتند. در ۱۰ بیمار پیچ‌های تثبیت شکستگی از قبل وجود داشت. بیماران تا مدت یک‌سال با پرتونگاری ساده پیگیری شدند و از نظر نمره هیپ «هریس» و علایم جوش‌خوردن و بروز عوارض، بخصوص نکروز سر فمور، و علایم تخریب مفصل و آرتروز بررسی شدند.یافته‌ها: نمره هیپ هریس قبل از عمل ۶۳ و بعد از عمل ۸۹ بود. در تمامی بیماران زاویه گردن و شفت فمور به ۱۵۰ درجه رسید و در همه موارد جوش‌خوردگی اتفاق افتاد. در ۲ مورد نکروز سر ایجاد شد و در ۳ مورد به‌دنبال کلاپس گردن، نوک ایمپلنت در حال ورود به مفصل بود که به‌سرعت خارج گردید. میانگین زمان ایجاد جوش‌خوردگی ۴/۵ ماه بود.نتیجه‌گیری: تازه کردن محل جوش‌نخورده قبل از استئوتومی والگوس در جوش نخوردن شکستگی گردن فمور باعث افزابش جوش‌خوردگی و کاهش عوارض می‌گردد.
بابک سیاوشی؛ محمدرضا گلبخش؛ علی کوشان
چکیده
پیش‌زمینه: شکستگی‌های بی‌ثبات لگن شکستگی‌هایی هستند که به‌صورت عمودی و یا چرخشی امکان جابه‌جایی دارند. محل بی‌ثباتی پشتی می‌تواند ساکروم، ایلیوم و یا مفصل ایلیوساکرال و محل شکستگی جلویی می‌تواند سمفیز پوبیس یا راموس‌ها باشند. اتصال دوبال استخوان ایلیوم از پشت روشی است که برای ایجاد ثبات می‌تواند جای پیچ ایلیوساکرال باشد.مواد ...
بیشتر
پیش‌زمینه: شکستگی‌های بی‌ثبات لگن شکستگی‌هایی هستند که به‌صورت عمودی و یا چرخشی امکان جابه‌جایی دارند. محل بی‌ثباتی پشتی می‌تواند ساکروم، ایلیوم و یا مفصل ایلیوساکرال و محل شکستگی جلویی می‌تواند سمفیز پوبیس یا راموس‌ها باشند. اتصال دوبال استخوان ایلیوم از پشت روشی است که برای ایجاد ثبات می‌تواند جای پیچ ایلیوساکرال باشد.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته نگر، ۱۱ بیمار با شکستگی بی‌ثبات لگن با کارگذاری ۲ میله و مهره در وضعیت دمر به‌دنبال جااندازی شکستگی با تراکشن اسکلتال تحت درمان قرار گرفتند. سپس بسته به نوع شکستگی، برای ثبات قسمت جلوی لگن از پلاک روی سمفیز پوبیس یا ثابت کننده خارجی برای تثبیت قسمت جلویی استفاده شد.یافته‌ها: در پیگیری ۶ ماهه، هیچ موردی از عفونت، جوشنخوردن یا از دست رفتن تثبیت مشاهده نشد ولی اندکی اختلاف طول اندام وجود داشت که از زمان جراحی بهخاطر جااندازی ناکامل باقی مانده بود.نتیجه‌گیری: پایدار کردن قسمت پشتی لگن بهوسیله اتصال بالهای ایلیوم در موارد ضایعه حاد و بی‌ثبات لگن می‌تواند در شرایط خاصی نجاتدهنده باشد.
