امین بیغم صادق؛ سعید لطفی؛ احمد عریان؛ ایمان حفار
چکیده
پیش‌زمینه: تسهیل پروسة التیام استخوان با هدف افزایش سرعت ترمیم و کاهش مشکلات دورة ریکاوری امری ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات لخته‌خون و داکسی‌ساکلین بر التیام استخوان بود.مواد و روش کار: در این مطالعه ۲۰ سر خرگوش نر نیوزلندی بالغ، به صورت تصادفی به ۴ گروه مساوی تقسیم شدند. سپس نقیصه استخوانی به طول یک سانتی‌متر در استخوان ...
بیشتر
پیش‌زمینه: تسهیل پروسة التیام استخوان با هدف افزایش سرعت ترمیم و کاهش مشکلات دورة ریکاوری امری ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات لخته‌خون و داکسی‌ساکلین بر التیام استخوان بود.مواد و روش کار: در این مطالعه ۲۰ سر خرگوش نر نیوزلندی بالغ، به صورت تصادفی به ۴ گروه مساوی تقسیم شدند. سپس نقیصه استخوانی به طول یک سانتی‌متر در استخوان زندزبرین دست راست هرکدام از خرگوش‌ها ایجاد شد. در گروه کنترل، نقیصه بدون جاگذاری مواد پیوندی، خالی رها شد و در سایر گروه‌ها نقیصه‌های استخوانی با لخته‌خون، داکسی‌ساکلین و ترکیب این دو پر شد. سپس گراف‌های رادیولوژی در هفته‌های 2، 4، 6 و 8 از دست جراحی شده تهیه شد. مقاطع هیستوپاتولوژی نیز در پایان هفته هشتم، بعد از آسان‌کشی خرگوش‌ها تهیه شدند.یافتهها: بررسی‌های رادیولوژیک اختلاف معنیداری را بین گروه‌های مختلف در هفته‌های متفاوت به نمایش نگذاشت (05/0p>). اما بررسی‌های هیستوپاتولوژیک نشان از برتری تمامی گروه‌های درمانی بر گروه کنترل داشت (05/0p<). همچنین، گروه ترکیب از دیدگاه هیستوپاتولوژی در روز 56 نسبت به سایر گروه‌های درمانی عملکرد بهتری را به معرض نمایش درآورد (05/0p<). هیچ‌گونه شواهدی مبنی بر پس زدن پیوند در هیچ‌یک از گروه‌ها مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه ثابت کرد که ترکیب لخته‌خون و داکسی‌سیکلین نسبت به سایر گروه‌های دارویی عملکرد بهتری را در پروسة التیام استخوان داشته است.
سیاوش شریفی؛ امین بیغم صادق؛ احمد عریان؛ یاسمین علوی
چکیده
چکیدهپیش‌زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی‌ها و سرعت بخشیدن به ترمیم نقیصه‌های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می‌شود. پیوندهای استخوان خودی هنوز هم به عنوان یک معیار طلایی در مقایسه با سایر عوامل تحریک‌کنندة استخوان‌سازی مطرح هستند. پیوند استخوان پیوندی خودی (Autograft) علاوه بر مواد تحریک‌کنندة ...
بیشتر
چکیدهپیش‌زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی‌ها و سرعت بخشیدن به ترمیم نقیصه‌های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می‌شود. پیوندهای استخوان خودی هنوز هم به عنوان یک معیار طلایی در مقایسه با سایر عوامل تحریک‌کنندة استخوان‌سازی مطرح هستند. پیوند استخوان پیوندی خودی (Autograft) علاوه بر مواد تحریک‌کنندة التیام، حاوی سلول‌هایی است که واکنش‌های ایمنی را تحریک نمی‌کنند و باعث انتقال بیماری‌های مسری نمی‌شوند. ولی همین جمع‌آوری استخوان خودی عوارضی مثل درد، عفونت، شکستگی، از دست دادن خون و افزایش مراحل جراحی دارد و نیز مقدار استخوان برداشت شده محدود است. استفاده از تارانتولا کوبِن‌سیس (Tarantula Cubensis) در ترمیم زخم گاو، در روز چهارده، باعث اپیتلیالیزاسیون مجدد و کاهش التهاب می‌شود و همچنین در کاهش عفونت نقش دارد چرا که ترانکرون (Theranekron) روند التهاب را تغییر می‌دهد. هدف از مطالعة حاضر بررسی استفاده از ترانکرون در ترمیم استخوان و بررسی روند التیام استخوان درخرگوش است.مواد و روش کار: در این مطالعه از 20 خرگوش نر در 4 گروه 5 تایی استفاده شد. قطعه استخوانی از استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول در محل نقیصه، ترانکرون با دوز یک میکروگرم بر کیلوگرم تزریق شد. در گروه دوم، نرمال سالین در محل نقیصه تزریق شد. در گروه سوم (گروه کنترل منفی)، هیچ ماده‌ای تزریق نشد. در گروه چهارم (گروه اتوگرافت)، قطعة برش خورده در جای خود قرار گرفت و پوست و عضلات بخیه شدند. رادیوگراف از دست خرگوش‌ها، بعد از عمل و در روزهای 14، 28، 42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد. نمونه‌برداری از استخوان برای ارزیابی هیستوپاتولوژی در هفتة هشتم انجام گرفت. رادیوگرافها و نمونه‌ها از لحاظ میزان جوش‌خوردگی، فعالیت استخوان‌سازی و دوباره شکل‌پذیری مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافتهها و نتیجه‌گیری: گروه ترانکرون تقریباً مانند گروه اتوگرافت عمل کرده بود و از گروه نرمال سالین و کنترل منفی عملکرد بهتری داشت. بنابراین، عصارة الکلی ترانکولا کوبِن‌سیس درترمیم شکستگی استخوان مؤثر است.
مهرداد یادگاری؛ امین بیغم صادق؛ ساناز فرهنگ؛ سجاد فرهنگی
چکیده
پیش‌زمینه: اﻣﺮوزه در ارﺗﻮﭘﺪی داﻣﭙﺰﺷﮑﯽ و اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺗﺤﺮیﮏ فرایند اﻟﺘﯿﺎم ﺷﮑﺴﺘﮕﯽﻫﺎ، ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪن ﺑﻪ اﺗﺼﺎل ﻣﻔﺼـﻠﯽ و ﺗﺮﻣﯿﻢ ﻧﻘﯿﺼﻪﻫﺎی اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ از ﭘﯿﻮﻧﺪ اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد. در این مطالعه اثرات استفاده توام نانوهیدروکسی آپاتیت با مغز استخوان در ترمیم شکستگی استخوان خرگوش به شکل ...
بیشتر
پیش‌زمینه: اﻣﺮوزه در ارﺗﻮﭘﺪی داﻣﭙﺰﺷﮑﯽ و اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺗﺤﺮیﮏ فرایند اﻟﺘﯿﺎم ﺷﮑﺴﺘﮕﯽﻫﺎ، ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪن ﺑﻪ اﺗﺼﺎل ﻣﻔﺼـﻠﯽ و ﺗﺮﻣﯿﻢ ﻧﻘﯿﺼﻪﻫﺎی اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ از ﭘﯿﻮﻧﺪ اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد. در این مطالعه اثرات استفاده توام نانوهیدروکسی آپاتیت با مغز استخوان در ترمیم شکستگی استخوان خرگوش به شکل رادیولوژیکی و هیستوپاتولوژیکی بررسی می‌شود. مواد و روشها: این مطالعه تجربی در بهار و تابستان 1398، بر روی 20 خرگوش نر بالغ نژاد نیوزلندی 12 ماهه، به وزن تقریبی 2 کیلوگرم انجام شد. خرگوش‌ها به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. قطعه استخوانی از استخوان رادیوس برداشته شد در گروه اول (تعداد=5) (گروه کنترل)، نقیصه استخوانی خالی ماند و هیچ ماده‌ای تزریق نشد. در گروه دوم (تعداد=5)، در محل نقیصه نانوهیدروکسی آپاتیت، در گروه سوم (تعداد=5)، مغز استخوان و در گروه چهارم (تعداد=5)، نانوهیدروکسی آپاتیت به همراه مغزاستخوان تزریق و پوست و عضلات بخیه شد.رادیوگراف از دست خرگوش‌ها بعد از عمل و در روز های 14، 28، 42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد. نمونه‌برداری از استخوان جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی در هفته هشتم انجام گرفت. رادیوگراف و نمونه‌ها از لحاظ میزان جوش‌خوردگی، فعالیت استخوان‌سازی و دوباره شکل‌پذیری مورد بررسی آماری قرار گرفت. یافتهها: در بررسی رادیوگرافیکی در هفته‌های دوم و چهارم و ششم و هشتم اختلاف آماری معنیداری بین گروه‌ها مشهود بود (05/0p<) که این اختلاف در هفته ششم بیشتر شاخص بود. در هفته ششم مشاهده شد که گروه نانوهیدروکسی‌آپاتیت+مغزاستخوان بهتر از گروه نانوهیدروکسی‌آپاتیت به تنهایی عمل کرده بود (02/0p=). در بررسی هیستوپاتولوژیک گروه نانوذرات هیدروکسی‌آپاتیت به همراه مغز استخوان، در مقایسه با گروه کنترل روند استخوان‌سازی از شدت بیشتری برخوردار بود. نتیجه‌گیری: نتیجه به دست آمده در مطالعه ما بیانگر این است که گروه «نانوهیدروکسی آپاتیت+مغزاستخوان» در مقایسه با دو گروه دیگر «نانوهیدروکسی آپاتیت به تنهایی» و گروه «کنترل» از نظر ترمیم استخوانی بهتر عمل کرده است. پیشنهاد می‌شود این آزمایش با مدل حیوانی بزرگتر انجام شود تا کاربرد بالینی پیدا کند
مرضیه ابراهیمی؛ امین بیغم صادق؛ ایرج کریمی؛ فرزانه حسینی
چکیده
چکیدهامروزه در ارتوپدی به‌منظور تحریک التیام شستگی‌ها و ترمیم نواقص استخوانی از پیوندهای استخوانی استفاده می‌شود. در حال حاضر با توجه به مشکلاتی که پیوند خودی استخوانی دارد، تمایل به استفاده از پیوندهای غیرخودی بیشتر شده است. این پیوندها ازنظر مقدار برداشت محدودیت نداشته و حاوی سلول‌ها و مواد پروتئینی محرک التیام استخوان هستند. ...
بیشتر
چکیدهامروزه در ارتوپدی به‌منظور تحریک التیام شستگی‌ها و ترمیم نواقص استخوانی از پیوندهای استخوانی استفاده می‌شود. در حال حاضر با توجه به مشکلاتی که پیوند خودی استخوانی دارد، تمایل به استفاده از پیوندهای غیرخودی بیشتر شده است. این پیوندها ازنظر مقدار برداشت محدودیت نداشته و حاوی سلول‌ها و مواد پروتئینی محرک التیام استخوان هستند. ژل رویال ماده‌ای ژلاتینی سفیدرنگ که از غدد فک پایینی و زیر حلقی زنبورهای کارگر تولید می‌شود، غذای اصلی ملکه می‌باشد و دارای خواص آنتی باکتریال، آنتی‌اکسیدانی، ضد توموری و ضدالتهابی است. در مطالعه حاضر هدف ارزیابی خواص استخوان‌سازی ژل رویال در التیام نقیصه استخوانی خرگوش می‌باشد. در این مطالعه از 10 عدد خرگوش نیوزلندی سفید با وزن تقریبی 2 کیلوگرم استفاده شد. قطعه استخوانی به فرم طولی و به‌اندازه دو برابر عرض استخوان رادیوس برداشته و در 5 مورد پودر ژل رویال در محل نقیصه قرار داده شد و در 5 مورد دیگر به‌عنوان گروه شاهد، هیچ ماده‌ای گذاشته نشد. بررسی‌های رادیوگرافی در روزهای 14، 28 و 42 ازلحاظ میزان جوش خوردگی، فعالیت استخوان‌سازی و میزان بازسازی انجام شد و نتایج حاصله مورد تجزیه آماری قرار گرفت. نمونه های هیستوپاتولوژی نیز در در روز 42 پس از جراحی صورت گرفت. نتایج به‌دست‌آمده نشان دادند که ازنظر رادیولوژیکی در روزهای 14 و 42 اختلافات معنی‌دار نبوده (p>0.05) و فقط در روز 28 دارای اختلاف معنی‌دار بوده‌اند (p<0.05) و ترمیم استخوان در گروه ژل رویال بهتر از گروه شاهد بوده است. در مقایسه هیستوپاتولوژی اختلاف معنیداری در دو گروه مشاهده نشد (p>0.05).
ایمان حفار؛ امین بیغم صادق؛ امین نعمت اللهی؛ ایرج کریمی؛ سعید لطفی
چکیده
پیش زمینه: تسریع التیام استخوان، یکی از چالش برانگیزترین مسائل مطرح در عتم ارتوپدی است. از این رو مطالعه حاضر، با هد بررسیروند التیام استخوان با کاربرد پودر استخوان ماهی و پلاکت لیوفیتیزه آماده شده با روشی نوین( روی مد حیوانی خرگوش طراحی شد.مواد و روش ها: این مطالعه پژوهشی، در بهار و تابستان سا 1331 ، در دانشگاه شهرکرد، روی 22 خرگوش نر ...
بیشتر
پیش زمینه: تسریع التیام استخوان، یکی از چالش برانگیزترین مسائل مطرح در عتم ارتوپدی است. از این رو مطالعه حاضر، با هد بررسیروند التیام استخوان با کاربرد پودر استخوان ماهی و پلاکت لیوفیتیزه آماده شده با روشی نوین( روی مد حیوانی خرگوش طراحی شد.مواد و روش ها: این مطالعه پژوهشی، در بهار و تابستان سا 1331 ، در دانشگاه شهرکرد، روی 22 خرگوش نر نیوزلندی سفید یک سالهتوزیع شده بودند. بعد از برش پوست و » ترکیب « و » پلاکت لیوفیتیزه « ،» پودر استخوان ماهی « ،» کنتر « انجام شد. خرگوش ها در 4 گروهنمایان سازی استخوان زندزبرین، قطعه ای استخوان به طو 1 سانتی متر برداشته شد. در گروه کنتر ، بدون جاگذاری و در سایر گروه ها با42 و 75 ، از خرگوش ها عکس های رادیولوژی گرفته ،21 ، جاگذاری مواد پیوندی یادشده پر شد و عضلاه و پوست بخیه شدند. در روزهای 14شد تا از نظر تشکیل استخوان، جوش خوردگی استخوان و بازآرایی کالوس مورد ارزیابی قرار گیرند. روز 75 ، خرگوش ها جهت تهیه مقاطعهیستوپاتولوژی آسان کُشی شدند.یافته ها: در ارزیابی رادیوگرافی روز 75 ، گروه پلاکت لیوفیتیزه نسبت به سایر گروه ها برتری قابل توجهی از خود نشان داد. سطح معنی داری ازو p=0.007 ،p= بین گروه پلاکت لیوفیتیزه و گروه های کنتر ، پودر استخوان و ترکیبی وجود داشت که به ترتیب 0.02 ،p ارزشگروه کنتر و گروه پودر « بود. مقاطع هیستوپاتولوژی نشان گر برتری معنی دار گروه های درمان نسبت به گروه کنتر بودند. بین p=0.005اختلا » گروه کنتر و گروه ترکیب پودر استخوان ماهی و پلاکت لیوفیتیزه « و » گروه کنتر و گروه پلاکت لیوفیتیزه « ،» استخوان ماهیمشاهده شد. هیچ گونه علائمی مبنی بر رد شدن پیوند در گروه ها مشاهده نشد. p= و 0.01 p=0.03 ،p= معنی داری، به ترتیب 0.01نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد استفاده از پلاکت لیوفیتیزه می تواند مراحل التیام استخوان را در خرگوش تسریع کند و این مادهدارای پتانسیل استفاده در طب انسانی است.
ایمان فرهنگ نیا؛ امین بیغم صادق؛ صادق شیریان؛ موسی جاودانی
چکیده
پیش‌زمینه: جراحیهای بازسازی غضروف مفصلی بهعلت عدم ترمیم خود بهخودی این بافت از اهمیت ویژهای برخوردار است. از این رو هدف اصلی این طرح استفاده از پیوند استخوانی_غضروفی زنوژنیک (گوساله جنینی) در ترمیم نقیصه غضروف مفصلی روی مدل حیوانی خرگوش می‌باشد.مواد و روشها: این مطالعه پژوهشی در بهار 97 در دانشگاه شهرکرد بر روی 10 قطعه ...
بیشتر
پیش‌زمینه: جراحیهای بازسازی غضروف مفصلی بهعلت عدم ترمیم خود بهخودی این بافت از اهمیت ویژهای برخوردار است. از این رو هدف اصلی این طرح استفاده از پیوند استخوانی_غضروفی زنوژنیک (گوساله جنینی) در ترمیم نقیصه غضروف مفصلی روی مدل حیوانی خرگوش می‌باشد.مواد و روشها: این مطالعه پژوهشی در بهار 97 در دانشگاه شهرکرد بر روی 10 قطعه خرگوش نر نیوزلندی یک ساله (دو گروه 5تایی) صورت گرفت. پس از مشاهده غضروف مفصلی زانو به روش جراحی و ایجاد نقیصه در ناحیه غیر وزنگیر با دریل، در گروه پیوندی، قطعه استخوانی_غضروفی گوساله جنینی در نقیصه قرار داده شد و در گروه شاهد، نقیصه بدون دستکاری رها شد. کپسول مفصلی و پوست در هر دو گروه بخیه گردید. در روزهای 14، 28 و 42 به صورت تصادفی یک خرگوش از هر گروه تحت عکس‌برداری رادیولوژی قرار گرفتند تا از نظر بروز واکنش‌های آرتریت بررسی شوند. در روز 60 به منظور نمونه‌برداری هیستوپاتولوژی خرگوش‌ها آسان‌کشی شدند.یافتهها: در ارزیابیهای بالینی هیچ‌گونه التهاب و لنگشی مشاهده نشد که با بررسی‌های رادیوگرافی عدم بروز آرتریت تایید گردید. در ارزیابی هیستوپاتولوژی، نقیصه گروه پیوندی بدون پس‌زدن پیوند، بهصورت بافت فیبروزی غالب (2 از 5)، بافت غضروفی غالب (2 از 5) و بافت کامل غضروف (1 از 5) پر شده بود. در گروه شاهد، نقیصه بدون هر گونه بافت ترمیمی و مملو از گلبول قرمز مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می‌دهد، بافت استخوانی_غضروفی جنینی زنوژنیک به عنوان یک بافت کارامد در ترمیم نقیصه غضروف مفصلی نقش دارد.
زهرا همتی فارسانی؛ ابراهیم بنی طالبی؛ محمد فرامرزی؛ امین بی غم صادق
چکیده
هدف: فعالیت بدنی از طریق کشش‌های ناشی از انقباضات عضلانی، بار مکانیکی را بر استخوان اعمال کرده و با تحریک استخوان، متغیّرهای ساختاری مانند: قدرت و تراکم استخوان را افزایش می‌دهد. این پژوهش به منظور بررسی مقایسه شدتهای مختلف تمرین استقامتی بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی استخوان ران در رتهای سالمند نژاد ویستار اجرا شد.روشها: ...
بیشتر
هدف: فعالیت بدنی از طریق کشش‌های ناشی از انقباضات عضلانی، بار مکانیکی را بر استخوان اعمال کرده و با تحریک استخوان، متغیّرهای ساختاری مانند: قدرت و تراکم استخوان را افزایش می‌دهد. این پژوهش به منظور بررسی مقایسه شدتهای مختلف تمرین استقامتی بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی استخوان ران در رتهای سالمند نژاد ویستار اجرا شد.روشها: در این پژوهش تجربی، 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار مسن (23 ماه) با میانگین وزنی 75/441 گرم به صورت تصادفی بر اساس وزن اولیه در دو گروه تمرینی و یک گروه کنترل شامل گروه تمرین استقامتی با شدت متوسط (n=8)، تمرین استقامتی با شدت بالا (n=8) و گروه کنترل (n=8) قرار گرفتند. تمرین استقامتی با شدت متوسط با70%-60% و شدید 110%-80% سرعت بیشینه، پنج روز در هفته به مدت هشت هفته بود، که مدت و مسافت (حجم تمرین) هر جلسه فعالیت در هر دو گروه برابر اما شدت تمرین متفاوت بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی حیوانات برای انجام جراحی و استخراج بافت استخوانی فمور بیهوش و سپس تشریح شدند. از آزمون فشار مکانیکی خمش سه نقطهای برای تعیین تغییرات بر مدولاسیون، حداکثر مقاومت و انرژی شکست و نیروی استخوان ران رتهای نر استفاده شد. تجزیه تحلیل آماری با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه با سطح 05/ 0≥P < /span> انجام شد.یافتهها: نتایج نشان داد که این نوع تمرینات تأثیری بر مدولاسیون (198/0p=)، قدرت استخوان (24/0p=)، انرژی شکست (204/0p=)،تغییرشکل تا نقطه ی حداکثر استحکام (89/0p=) و نیروی استخوان ران (31/0p=) موش صحرایی نر نداشت و بین گروه ها تفاوت معنیداری در این فاکتورها وجود نداشت.)بهتر است چند یافته مهم را با ذکر P دقیق valueگزارش کنید.)نتیجه گیری: به نظر میرسد تغییرات بیومکانیکی استخوان پس از انجام چنین تمریناتی نیاز به دورههای طولانیتر تمرین ورزشی دارد که باید در تحقیقات آینده مورد بررسی قرار بگیرد.
امین بیغم صادق؛ ایرج کریمی؛ فرزانه حسینی؛ حمید مرادی مرادی
چکیده
پیش زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی ها، سرعت بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می شود. به این منظور محققین مدام در حال تحقیق در انتخاب بهترین جایگزین ترمیم استخوان هستند.هدف از این مطالعه بررسی اثرات ترانکرون و هیدروکسی آپاتیت بر روند ترمیم استخوان در ...
بیشتر
پیش زمینه: امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی ها، سرعت بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می شود. به این منظور محققین مدام در حال تحقیق در انتخاب بهترین جایگزین ترمیم استخوان هستند.هدف از این مطالعه بررسی اثرات ترانکرون و هیدروکسی آپاتیت بر روند ترمیم استخوان در مدل حیوانی خرگوش می باشد.
مواد و روش ها: ابتدا 20 قطعه خرگوش تهیه شد و به چهار گروه پنج تایی تقسیم شدند. یک گروه تزریقات ترانکرون به محل نقیصه استخوانی در روزهای 3، 7، و 10 بعد از عمل صورت گرفت و یک گروه کنترل خالی بود و گروه دیگر در محل نقیصه هیدروکسی آپاتیت جایگذاری شد و گروه دیگر ترکیب هیدروکسی آپاتیت و ترانکرون بود. رادیوگراف ها از دست خرگوش‌ها بعد از عمل و در روزهای 14، 28 ،42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد و نمونه هیستوپاتولوژی هم در آخر دوره از استخوان زند زبرین در محل نقیصه گرفته شد.
یافته ها: از نظر رادیوگرافی گروه هیدروکسی آپاتیت-ترانکرون بهترین عملکرد رو داشت و گروه کنترل خالی ضعیف ترین عملکرد را دارا بود. از نظر هیستوپاتولوژی هم بهترین عملکرد گروه هیدروکسی آپاتیت-ترانکرون بود و ضعیف ترین عملکرد مرتبط با گروه کنترل خالی بود.
نتیجه گیری: در مجموع گروه ترانکرون و ترانکرون هیدروکسی آپاتیت در مقایسه با دو گروه دیگر از نظر ترمیم استخوانی بهتر عمل کرده بودند.
امین بیغم صادق؛ سیاوش شریفی؛ ایرج کریمی؛ احمد عریان؛ مینا ملکی
چکیده
خلاصه
پیش زمینه: جراحان ارتوپدی تلاش می کنند که بهترین جایگزین را برای ترمیم استخوان پیدا کنند. اتوگرافتهای استخوانی هنوز بعنوان استاندارد طلایی مطرح هستند. از غضروف خرد شده گوش خرگوش و سگ در ترمیم استخوان استفاده شده است در این مطالعه از غضروف انتهای دنده گاو و خرگوش در ترمیم استخوان خرگوش استفاده می شود.
مواد وروش کار: در این مطالعه ...
بیشتر
خلاصه
پیش زمینه: جراحان ارتوپدی تلاش می کنند که بهترین جایگزین را برای ترمیم استخوان پیدا کنند. اتوگرافتهای استخوانی هنوز بعنوان استاندارد طلایی مطرح هستند. از غضروف خرد شده گوش خرگوش و سگ در ترمیم استخوان استفاده شده است در این مطالعه از غضروف انتهای دنده گاو و خرگوش در ترمیم استخوان خرگوش استفاده می شود.
مواد وروش کار: در این مطالعه از 20 عدد خرگوش بالغ با وزن تقریبی 2 کیلوگرم استفاده شد. خرگوش ها به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. قطعه استخوانی از استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول (N=5) در محل نقیصه غضروف دنده گاو قرار داده شد. در 5 خرگوش دیگر در گروه دوم (N=5) در محل نقیصه غضروف دنده خرگوش قرار داده شد. در گروه سوم (گروه کنترل خالی)، (N=5) هیچ ماده ای قرار داده نشد. نهایتا در گروه چهارم (گروه اتوگرفت)، (N=5) قطعه برش خورده سر جای خود قرار داده شد و پوست و عضلات بخیه شد.
رادیوگرافها از دست خرگوش ها بعد از عمل و در روزهای 14، 28 ،42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد. نمونه برداری از استخوان جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی در هفته هشتم انجام گرفت. رادیوگراف ها و نمونه ها از لحاظ میزان جوش خوردگی، فعالیت استخوان سازی و دوباره شکل پذیری مورد بررسی آماری قرار گرفت.
یافته ها: از نظر بررسی رادیولوژی در روز 56 گروه اتوگرفت استخوانی به شکل معناداری از گروه کنترل خالی و گروه غضروف خرگوش و گروه غضروف گوساله بهتر عمل کرده بود.واز نظر هیستوپاتولوژی گروه کنترل خالی نسبت به گروه اتوگرفت استخوانی و گروه غضروف آلوگرفت و گروه غضروف زنوگرفت ضعیفتر عمل کرده بود.
نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که هم گروه آلوگرفت و هم گروه زنوگرفت در حد اتوگرفت استخوانی در ترمیم نقیصه ایجاد شده خوب عمل کردند.
ایرج کریمی؛ امین بیغم صادق؛ احمد عریان؛ زهره رحمانی
چکیده
مقدمه: پارگی تاندون از آسیب‌های متداول می‌باشد. علی‌رغم درمان جراحی تاندون آسیب دیده، نتایج حاصل مطلوب نبوده و در بهترین حالت، تاندون ترمیم یافته، تقریبا نیمی از خواص مکانیکی را بعد از مدتی به‌دست می‌آورد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ژل پلاکتی زنولوگوس بر روند ترمیم و مقایسه آن با ژل پلاکتی اتولوگوس در مدل حیوانی خرگوش بود.
مواد ...
بیشتر
مقدمه: پارگی تاندون از آسیب‌های متداول می‌باشد. علی‌رغم درمان جراحی تاندون آسیب دیده، نتایج حاصل مطلوب نبوده و در بهترین حالت، تاندون ترمیم یافته، تقریبا نیمی از خواص مکانیکی را بعد از مدتی به‌دست می‌آورد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ژل پلاکتی زنولوگوس بر روند ترمیم و مقایسه آن با ژل پلاکتی اتولوگوس در مدل حیوانی خرگوش بود.
مواد و روشها: ۴۵ خرگوش بالغ در محدوده سنی ۷ ماه تا ۱ سال به ۳ گروه اتولوگ، زنولوگ و شاهد تقسیم شدند. بعد از قطع تاندون خم کننده سطحی انگشتان و بخیه به روش مایر، ۰/۵ سی سی ژل پلاکتی اتولوگ یا زنولوگ - بسته به گروه مربوطه - در محل تزریق شد. در گروه شاهد هیچ ماده‌ای تزریق نشد. در روزهای ۷، ۱۴ و۲۱ پنج حیوان از هر گروه معدوم و تاندون آنها برداشته شد. سپس آزمایش بیومکانیک و هیستوپاتولوژیک بر روی آنها انجام گردید. نتایج حاصل از نظر آماری بررسی شدند.
یافتهها: در فاکتورهای بیومکانیکی سه گروه، در روز۷ و ۲۸ تفاوت آماری معنی‌دار مشاهده شد .این فاکتورها در گروه اتولوگ و زنولوگ بهتر از گروه شاهد و در گروه اتولوگ بهتر از گروه زنولوگ بود. از نظر فاکتورهای هیستوپاتولوژی اختلاف آماری معنی‌دار بین گروه‌های اتولوگ و شاهد و همچنین اتولوگ و زنولوگ در میزان بلوغ فیبروبلاست‌ها در هفته‌های مختلف مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: ژل پلاکتی زنولوگ روند مثبتی بر روند ترمیم دارد، اما اثر آن بهتر از ژل پلاکتی اتولوگ نمی‌باشد.
امین بیغم صادق؛ ایرج کریمی؛ محمد شادخواست؛ محمد حسین مهدوی
چکیده
پیش‌زمینه: هیدروکسی آپاتیت سنتزی، بتاتری کلسیم فسفات و سایر ترکیبات فعال زیستی ساختاری شبیه استخوان دارند و به همین دلیل در ارتوپدی کاربرد دارند. استفاده از جایگزینهای بیخطر پیوند استخوانی، رو به افزایش است و در این مطالعه استفاده همزمان هیدروکسی آپاتیت به همراه پودر صفحه رشد جنین گاو و روند التیام استخوان بررسی گردید.مواد ...
بیشتر
پیش‌زمینه: هیدروکسی آپاتیت سنتزی، بتاتری کلسیم فسفات و سایر ترکیبات فعال زیستی ساختاری شبیه استخوان دارند و به همین دلیل در ارتوپدی کاربرد دارند. استفاده از جایگزینهای بیخطر پیوند استخوانی، رو به افزایش است و در این مطالعه استفاده همزمان هیدروکسی آپاتیت به همراه پودر صفحه رشد جنین گاو و روند التیام استخوان بررسی گردید.مواد و روشها: دراین مطالعه ۱۵ خرگوش نیوزلندی به صورت تصادفی به ۳ گروه مساوی تقسیم شدند. قطعه استخوانی به شکل طولی به اندازه دو برابر عرض استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول نقیصه ایجاد شده با هیدروکسی آپاتیت، در گروه دوم با هیدروکسی آپاتیت و پودر صفحه رشد جنینی و در گروه سوم با پودر صفحه رشد جنینی پر شد. ارزیابی پرتونگاری و هیستوپاتولوژی انجام شد و داده ها مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافتهها: در ۵۶ روز پس از عمل، از نظر تشکیل استخوان و باز آرایی آن، اختلاف معنیداری بین گروه‌ها وجود داشت (۰/۰۳=p < /em>). پنجاه و شش روز پس از جراحی گروه ۲ نسبت به دو گروه دیگر از نظر آماری برتری داشت. در ارزیابی هیستوپاتولوژی اختلاف معنیداری بین گروه‌ها دیده نشد (۰/۰۵=).نتیجه‌گیری: هیدروکسی آپاتییت نقش هدایت کننده، و پودر صفحه رشد نقش القاء کننده در استخوان‌سازی داشتند که باعث بهبود و تسریع روند التیام نقیصه استخوانی نسبت به دو گروه دیگر گردید.
علی دوست‌محمدی؛ محمد حسین فتحی؛ امین بیغم صادق؛ امیرحسین توکلی‌زاده؛ حامد اکبریان
چکیده
پیش‌زمینه: در سال‌های اخیر بیوسرامیک‌های زیست فعال مورد توجه ویژه پژوهشگران قرار گرفته‌اند. شیشه زیست فعال (بیوگلاس) و هیدروکسی آپاتیت از جمله این بیوسرامیک‌ها هستند. هدف از این پژوهش، ساخت و مشخصه‌یابی نانو ذرات بیوگلاس و هیدروکسی آپاتیت برای جایگزینی یا ترمیم استخوان بود. مواد و روشها: نانوبیوگلاس و هیدروکسی آپاتیت مطابق ...
بیشتر
پیش‌زمینه: در سال‌های اخیر بیوسرامیک‌های زیست فعال مورد توجه ویژه پژوهشگران قرار گرفته‌اند. شیشه زیست فعال (بیوگلاس) و هیدروکسی آپاتیت از جمله این بیوسرامیک‌ها هستند. هدف از این پژوهش، ساخت و مشخصه‌یابی نانو ذرات بیوگلاس و هیدروکسی آپاتیت برای جایگزینی یا ترمیم استخوان بود. مواد و روشها: نانوبیوگلاس و هیدروکسی آپاتیت مطابق روش‌های مستند موجود ساخته شد. تحلیل عنصری بیوسرامیک‌های ساخته شده به کمک پرتو ایکس انجام گردید و شکل و اندازه ذرات به کمک میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفت. درنهایت، ذرات بیوسرامیک و ترکیب ساخته شده از آنها در استخوان خرگوش کاشته شد و فعالیت زیستی آنها از طریق هیستولوژی و پرتونگاری بررسی و مقایسه گردید. یافتهها: آزمون‌های مشخصه‌یابی، تولید نانو ذرات بیوگلاس و هیدروکسی آپاتیت طبیعی را با ترکیب مورد نظر تأیید کرد. نتایج آزمون‌های هیستوپاتولوژی و پرتونگاری نشان داد که نانوذرات بیوگلاس، هیدروکسی آپاتیت و کامپوزیت بیوگلاس/هیدروکسی آپاتیت، فعالیت زیستی قابل توجهی داشته و پس از گذشت ۴ تا 6 هفته باعث ترمیم نواقص استخوانی می‌شوند. همچنین مشاهده شد عملکرد زیستی کامپوزیت بیوگلاس/هیدروکسی آپاتیت نسبت به هر کدام از اجزای آن، به تنهایی بالاتر است. نتیجه‌گیری: تلفیق خاصیت هدایت استخوانی هیدروکسی آپاتیت و القای استخوانی بیوگلاس در کامپوزیت بیوگلاس/هیدروکسی آپاتیت، منجر به زیست فعالی بسیار خوب این ترکیب و پاسخ زیستی مناسب بافت سخت استخوان به این بیوسرامیک ترکیبی می‌گردد.
