سایر
عادل ابراهیم پور؛ محمد رازی؛ سید محمد جواد مرتضوی؛ محمد حسین ابراهیم زاده؛ روشنک مرادی؛ فرساد بیگلری؛ سید سعید خبیری؛ محمد فکور؛ محمد علی سازگاری؛ فرشید باقری
چکیده
مقدمه: برای بهبود سطح آموزش دستیاران ارتوپدی و بهبود خدمت‌رسانی به بیماران در سیستم آموزشی درمانی ایران، در قدم اول لازم است که اطلاعاتی در مورد وضعیت کنونی آموزش علمی، عملی و پژوهشی دستیاران به دست آید.روش‌ها: در این طرح پژوهشی در وهله اول بررسی کریکولوم آموزشی اجرایی در 14 مرکزاز 6 دانشگاه علوم پزشکی مختلف انجام شد و در وهله بعد به ...
بیشتر
مقدمه: برای بهبود سطح آموزش دستیاران ارتوپدی و بهبود خدمت‌رسانی به بیماران در سیستم آموزشی درمانی ایران، در قدم اول لازم است که اطلاعاتی در مورد وضعیت کنونی آموزش علمی، عملی و پژوهشی دستیاران به دست آید.روش‌ها: در این طرح پژوهشی در وهله اول بررسی کریکولوم آموزشی اجرایی در 14 مرکزاز 6 دانشگاه علوم پزشکی مختلف انجام شد و در وهله بعد به بررسی منابع انسانی، زیرساخت‌ها، امکانات و تجهیزات اتاق عمل، نتایج آموزشی و پژوهشی و اجرای منظم آزمون‌های عملی و عملکرد دستیاران در سال‌های رزیدنتی پرداختیم. تمامی موارد فوق در قالب پرسشنامه‌ای کامل و جامع طراحی شد. این پرسشنامه از جانب انجمن علمی ارتوپدی ایران، توسط سایت فرم‌افزار به صورت لینک برای رؤسای بخش‌های این مراکز ارسال و پاسخ‌ها بررسی شد. ارتباط امکانات و تجهیزات با میزان قبولی در امتحان بورد تخصصی ارتوپدی در این پرسشنامه سنجیده شد.یافته‌ها: در بین مراکز بررسی شده تنها 20 درصد به طور مشخص معیارهای کوریکولوم آموزشی ایران را در تمام زمینه‌های منابع انسانی، آموزشی و پژوهشی کامل رعایت کرده بودند.نتیجه‌گیری: مراکز آموزشی ارتوپدی ایران باید در فواصل منظم روش‌های نوین آموزشی مراکز معتبر جهانی و کوریکولوم کشوری را بررسی کنند. همچنین سیستم‌های نظارتی نیز باید به طور مستمر بر روند آموزش دستیاران تخصصی ارتوپدی نظارت کنند تا استاندارد‌سازی و یکسان‌سازی خدمات، تجهیزات و برنامه آموزشی بخش‌های داخل کشور به نحو مطلوب انجام شود.
محمد مهدی سرزعیم؛ محمد رازی؛ فریده نجفی؛ محمد امین نجفی
چکیده
پیشزمینه: استاندارد طلایی برای بازسازی رباط متقاطع جلویی، اتوگرافت استخوان ـ تاندون پاتلا ـ استخوان با ثابت کردن به وسیله پیچ اینترفرنس بوده است. هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش ثابت کردن پرس‌فیت (PF) و پیچ اینترفرنس (IS)طی یک سال پیگیری بود.مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی، ۱۵۸بیمار با میانگین سنی ۲۹/۸ سال برای پارگی ...
بیشتر
پیشزمینه: استاندارد طلایی برای بازسازی رباط متقاطع جلویی، اتوگرافت استخوان ـ تاندون پاتلا ـ استخوان با ثابت کردن به وسیله پیچ اینترفرنس بوده است. هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش ثابت کردن پرس‌فیت (PF) و پیچ اینترفرنس (IS)طی یک سال پیگیری بود.مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی، ۱۵۸بیمار با میانگین سنی ۲۹/۸ سال برای پارگی رباط متقاطع جلویی بهروش استخوان ـ تاندون پاتلاـ‌استخوان در یک بیمارستان آموزشی شهر تهران درمان شدند. در ۸۲ بیمار روش پرس‌فیت و 76 بیمار پیچ اینترفرنس استفاده شد. در آخرین پیگیری، ۷۱ بیمار در گروه پرس‌فیت و ۶۵ بیمار در گروه پیچ اینترفرنس ارزیابی شدند. معیارهای ارزیابی شامل بازگشت به سطح فعالیت اولیه، درد، پایداری زانو، محدودیت حرکت زانو، نمره IKDC عوارض آن بود. یافته‌ها: در آخرین پیگیری، ۵۹ بیمار گروه پرس‌فیت و ۵۵ بیمار گروه پیچ اینترفرنس، نمره IKDC خوب تا عالی داشتند (۰/۰۵). میانگین شلی، در گروه پرس‌فیت با ۲/۷ میلیمتر و در گروه پیچ اینترفرنس با ۲/۵ میلیمتر بهبود داشت. میزان اینتگریتی رباط متقاطع جلویی، براساس تست «لاکمن» و «پیووت شیفت» پیشرفت قابلتوجهی در هر دو گروه داشت ولی تفاوت آماری بین دو گروه معنیدار نبود (۰/۰۵). نتیجه‌گیری: ثابت کردن بهروش پرس‌فیت نتایجی شبیه بهروش پیچ اینترفرنس دارد. از طرف دیگر این روش مزایایی از قبیل ترمیم سریع استخوان به استخوان، پایداری بالا و بازتوانی زودرس دارد. این روش معایب مرتبط با وسیلههای تثبیت را ندارد، بازسازی سادهتری دارد و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است.
محمد رازی؛ غلامحسین کاظمیان؛ محمد مهدی سرزعیم؛ غلامحسین کاظمیان؛ فریده نجفی؛ محمدامین نجفی
چکیده
پیش زمینه: انتخاب نوع گرافت برای بازسازی رباط متقاطع جلویی همچنان بحث‌بر‌انگیز است. هدف از این تحقیق، مقایسه نتایج گرافت پاتلا با گرافت چهارلایه سمی‌تندینوس ـ گراسیلیس جهت بازسازی رباط متقاطع جلویی طی ۳ سال پیگیری بود.مواد و روش: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی، ۷۱ بیمار با میانگین سنی ۲۹ سال برای پارگی رباط متقاطع جلویی طی یک سال ...
بیشتر
پیش زمینه: انتخاب نوع گرافت برای بازسازی رباط متقاطع جلویی همچنان بحث‌بر‌انگیز است. هدف از این تحقیق، مقایسه نتایج گرافت پاتلا با گرافت چهارلایه سمی‌تندینوس ـ گراسیلیس جهت بازسازی رباط متقاطع جلویی طی ۳ سال پیگیری بود.مواد و روش: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی، ۷۱ بیمار با میانگین سنی ۲۹ سال برای پارگی رباط متقاطع جلویی طی یک سال درمان شدند. چهل و شش بیمار به روش گرافت استخوان ـ تاندون پاتلا ـ استخوان و ۴۱ بیمار به روش همسترینگ چهارلایه جراحی شدند. در زمان آخرین پیگیری، ۳۷ بیمار در گروه پاتلا و ۳۴ بیمار در گروه همسترینگ، از نظر بازگشت به سطح فعالیت قبل از آسیب، درد ، پایدری زانو، محدودیت حرکت، نمره IKDC و عوارض آن ارزیابی شدند.یافته‌ها: طی ۳۶ماه پیگیری، ۳۴بیمار در گروه پاتلا و ۲۸بیمار در گروه همسترینگ نمره IKDC خوب تا عالی داشتند (۰.۰۵≤p < /em>). تست«لاکمن» (Lachman) در ۲۳ بیمار گروه پاتلا و ۱۱ بیمار گروه همسترینگ طبیعی بود (۰.۰۴۳=p). در آخرین پیگیری، تست «پیووت شیفت» (Pivot-shift) در ۲۹ بیمار گروه پاتلا و ۱۵ بیمار گروه همسترینگ، نرمال بود (۰.۰۳۸=p < /em>). تفاوت قابل توجهی در اختلاف قطر ران، افیوژن، محدوده حرکتی زانو، درد و عوارض پس از جراحی مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: تمایل بیشتر به افزایش لاکسیتی و گرید تست «پیووت شیفت» در بیمارانی که تحت بازسازی زانو به روش همسترینگ قرار گرفتند در مقایسه با روش پاتلا وجود داشت. در رابطه با سطح فعالیت و عملکرد زانو، دو گروه نتایج مشابهی داشتند.
