صادق صابری؛ محمود فرزان؛ رضا مصطفوی طباطبائی
چکیده
پیش‌زمینه: مرور مقالات مرتبط با سلول‌های بنیادی نشان می‌دهند که این عوامل بر کاهش درد و تاخیر در پیشرفت استئونکروز سر فمور در مراحل اولیه تاثیر دارند. در این مطالعه اثربخشی درمان به وسیله ایجاد تونل استخوانی و کاشت مغز استخوان اتولوگ تغلیظ شده در مراحل اولیه بررسی شد. مواد و روش‌ها: مطالعه به‌صورت کارآزمایی بالینی تصادفی انجام ...
بیشتر
پیش‌زمینه: مرور مقالات مرتبط با سلول‌های بنیادی نشان می‌دهند که این عوامل بر کاهش درد و تاخیر در پیشرفت استئونکروز سر فمور در مراحل اولیه تاثیر دارند. در این مطالعه اثربخشی درمان به وسیله ایجاد تونل استخوانی و کاشت مغز استخوان اتولوگ تغلیظ شده در مراحل اولیه بررسی شد. مواد و روش‌ها: مطالعه به‌صورت کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد. تعداد ۲۸ هیپ در مراحل اولیه استئونکروز به دو گروه ۱۴ تایی تقسیم شدند و در همگی تونل استخوانی ایجاد گردید. در گروه گرافت مغز استخوان تزریق سلول‌های تک‌هسته‌ای مغز استخوان اتولوگ نیز انجام شد. بیماران و افراد ارزیابی کننده نسبت به تعیین گروه درمان ناآگاه بودند. مدت پیگیری ۲۴ ماه بود و در پایان دوره بیماران با مقیاس «وُومک» (WOMAC)، مقیاس سنجش دیداری درد (VAS) و ام‌آرآی ارزیابی شدند. یافته‌ها: نتایج نشان دادند تفاوت میانگین و روند تغییرات نمرات در مقیاس‌های «وُومک» و سنجش دیداری درد ۲۴ ماه پس از عمل جراحی بین دو گروه از نظر آماری معنی‌دار بود (۰۰۱/۰>p < /i>) . تغییرات نتایج ام‌آرآی در گروه گرافت در جهت بهبودی (۰۴۶/۰=p < /i>) و در گروه دیگر در جهت تخریب (۰۰۱/۰>p < /i>) معنی‌دار بود. سه مورد از ۱۴ بیمار در گروه گرافت پسرفت بیماری داشتند. ن تیجه‌گیری: تزریق مغز استخوان تغلیظ شده در ناحیه نکروتیک می‌تواند درمان موثری در مراحل اولیه استئونکروز سر فمور باشد و باعث کاهش درد و علایم مفصلی و همچنین تاخیر در پیشرفت بیماری و حتی کاهش مرحله استئونکروز گردد.
امیر سالاری؛ صادق صابری؛ رامین اسپندار؛ محمود معتمدی
چکیده
پیش‌زمینه: هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج شکستگی کالکانئوس به روش جااندازی باز با تثبیت داخلی و توصیف عوارض و مشکلات پس از جراحی بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه شبه تجربی، 20 بیمار با میانگین سنی 5/35 سال (69-15 سال) با شکستگی داخل مفصلی کالکانئوس درجه دو و سه طی 5 سال در یک مرکز درمانی تهران تحت عمل جراحی با روش جااندازی باز با تثبیت ...
بیشتر
پیش‌زمینه: هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج شکستگی کالکانئوس به روش جااندازی باز با تثبیت داخلی و توصیف عوارض و مشکلات پس از جراحی بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه شبه تجربی، 20 بیمار با میانگین سنی 5/35 سال (69-15 سال) با شکستگی داخل مفصلی کالکانئوس درجه دو و سه طی 5 سال در یک مرکز درمانی تهران تحت عمل جراحی با روش جااندازی باز با تثبیت داخلی قرار گرفتند. مشخصات بیماران و زوایای «بوهلر» و «گیسان» قبل و بعد از عمل اندازهگیری و با روشهای آماری مقایسه شدند. یافته‌ها: بین زوایای «بوهلر» و «گیسان» قبل و بعد از جراحی تفاوت معنیداری وجود داشت (000/0p=) و جراحی باز همراه با تثبیت داخلی به میزان زیادی بر اصلاح این زوایا تاثیر گذاشت. بررسی بیماران با «سیستم امتیازدهی انجمن پا و مچ پای امریکا» (AOFAS) و «مقیاس عملکرد پا» (FFI) در یک پیگیری 6-4 ماهه نشان داد 80% بیماران نتایج عالی و خوب و20% نتیجه متوسط کسب کردند. بهطورکلی 7 بیمار دچار عوارض پس از جراحی شدند که با موفقیت کنترل شد. نتیجهگیری: نتایج درمان شکستگی کالکانئوس با استفاده از جراحی جااندازی باز با تثبیت داخلی، اثر مثبت داشت و با مطالعات قبلی همسو بود.
