ابراهیم عامری؛ حسین وحید طاری؛ حسن قندهاری؛ حمید بهتاش؛ بهرام مبینی؛ محمدصالح گنجویان؛ افشین احمدزاده حشمتی؛ آرش متقی
چکیده
پیش‌زمینه: به منظور بررسی‌های قبل از عمل جراحی در بیماران اسکولیوز، پرتونگاری ایستاده و خمیده به طرفین انجام می‌شود که به‌وسیله آن می‌توان اندازه و میزان انعطاف‌پذیری اسکولیوز تعیین و روش درمانی مناسب برای هر بیمار را مشخص نمود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین زاویه اسکولیوز در پرتونگاری خمیده به طرفین و اندازه نهایی اسکولیوز ...
بیشتر
پیش‌زمینه: به منظور بررسی‌های قبل از عمل جراحی در بیماران اسکولیوز، پرتونگاری ایستاده و خمیده به طرفین انجام می‌شود که به‌وسیله آن می‌توان اندازه و میزان انعطاف‌پذیری اسکولیوز تعیین و روش درمانی مناسب برای هر بیمار را مشخص نمود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین زاویه اسکولیوز در پرتونگاری خمیده به طرفین و اندازه نهایی اسکولیوز باقی‌مانده پس از جراحی و پاسخ به این سوال است که آیا می‌توان استفاده از پرتونگاریهای خمیده به طرفین میزان اصلاح بعد از عمل جراحی را پیش‌بینی نمود؟ مواد و روشها: در این مطالعه که به صورت مقطعی انجام شد، ۸۳ بیمار مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک بررسی و براساس طبقه‌بندی «لنکه» گروه‌بندی شدند. زاویه اسکولیوز در پرتونگاریهای ایستاده و خمیده به طرفین در هر گروه توسط دو جراح ستون فقرات به‌صورت جداگانه اندازه‌گیری و با پرتونگاریهای بعد از عمل جراحی مقایسه شدند . یافته‌ها: در تمام گروه‌ها بین اندازه زاویه اسکولیوز در پرتونگاری خمیده به طرفین قبل از عمل جراحی و زاویه اسکولیوز بعد از عمل جراحی اختلاف معنی‌دار وجود داشت. نتیجه‌گیری: با استفاده از پرتونگاریهای خمیده به طرفین نمی‌توان میزان نهایی اصلاح اسکولیوز به‌وسیله عمل جراحی را به‌طور دقیق پیش‌بینی نمود.
بهرام مبینی؛ ابراهیم عامری؛ حمید بهتاش؛ حسن قندهاری؛ محمد خاکی نهاد
چکیده
پیش‌زمینه: کیفوز ایدیوپاتیک یا «وضعیتی»، بیماری شناخته شده، شایع و با علت نامشخص در نوجوانان است. در خصوص نتایج درمان با بریس میلواکی در این ناهنجاری، مطالعه جامعی در دسترس نیست. هدف از این مطالعه، تعیین نسبی اثربخشی بریس میلواکی در مراحل مختلف درمان و بررسی پایداری میزان اصلاح کیفوز بعد از کنار گذاشتن بریس بود.مواد و روشها: تعداد ...
بیشتر
پیش‌زمینه: کیفوز ایدیوپاتیک یا «وضعیتی»، بیماری شناخته شده، شایع و با علت نامشخص در نوجوانان است. در خصوص نتایج درمان با بریس میلواکی در این ناهنجاری، مطالعه جامعی در دسترس نیست. هدف از این مطالعه، تعیین نسبی اثربخشی بریس میلواکی در مراحل مختلف درمان و بررسی پایداری میزان اصلاح کیفوز بعد از کنار گذاشتن بریس بود.مواد و روشها: تعداد ۱۶۵ بیمار(۳۹ پسر و ۱۲۶ دختر) با کیفوز «وضعیتی» که طی سال‌های ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۴ با بریس میلواکی درمان شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی در شروع درمان، ۱۳/۰۶(۱۶-۸ سال)، در پایان درمان، ۱۵/۰۶ سال (۱۷-۱۱ سال) و در پیگیری نهایی، ۱۷/۹سال (۲۵-۱۲ سال) بود. میانگین کیفوز اولیه، ۵۹/۲۶ درجه (۷۴-۵۱) و میانگین زمان پیگیری ۳۴ ماه (۱۰۲-۶ ماه) بود.یافته‌ها: میانگین زاویه کیفوز در پایان درمان، ۴۲ درجه (۶۸-۲۸) و در پیگیری نهایی ۴۸/۱درجه (۷۵-۲۸) بود. در پایان درمان در ۸۵/۹% بیماران، زاویه کیفوز ۵۰ درجه یا کمتر بود که در پیگیری نهایی این میزان کیفوز در ۷۴/۷% بیماران وجود داشت. دو مورد جراحی شدند و میانگین از دست‌رفتن اصلاح در پیگیری نهایی ۹/۵ درجه بود. درمان در کاهش کیفوز مؤثر بود (۰/۰۰۱=p < /em>).نتیجه‌گیری: درمان با بریس در کیفوز «وضعیتی» مطلوب است ولی در موارد زیادی که انعطاف‌پذیری انحنا کم است، دوره درمان طولانی‌تری لازم می‌باشد.
محمدصالح گنجویان؛ حمید بهتاش؛ ابراهیم عامری؛ بهرام مبینی؛ سید حسین وحید طاری؛ مرضیه نجومی
چکیده
پیش‌زمینه: در اسکولیوز مادرزادی شیوع بالایی از ضایعات پنهان ستون‌فقرات و سایر اندام‌ها گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع ناهنجاریهای همراه در گروهی از بیماران بود که در طی ۱۵ سال به دو مرکز درمانی در تهران مراجعه کرده بودند. مواد و روشها: با انجام یک مطالعه از نوع «بررسی موردها»، در ۳۸۱ بیمار مبتلا به اسکولیوز مادرزادی، ...
بیشتر
پیش‌زمینه: در اسکولیوز مادرزادی شیوع بالایی از ضایعات پنهان ستون‌فقرات و سایر اندام‌ها گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع ناهنجاریهای همراه در گروهی از بیماران بود که در طی ۱۵ سال به دو مرکز درمانی در تهران مراجعه کرده بودند. مواد و روشها: با انجام یک مطالعه از نوع «بررسی موردها»، در ۳۸۱ بیمار مبتلا به اسکولیوز مادرزادی، ضایعات نخاعی با استفاده از امآرآی و میلوگرافی، ضایعات کلیوی با سونوگرافی و IVP و مشکلات قلبی با به‌کار‌گیری اکوکاردیوگرافی ارزیابی و بررسی شد.یافته‌ها: در ۸۳ بیمار (۲۱%) ضایعه و ناهنجاری در نخاع مشهود بود که از این تعداد فقط ۲۶ بیمار در معاینه مشکلات عصبی داشتند. شایع‌ترین ناهنجاری نخاعی، «تترد» کورد در ۳۸ بیمار (۴۵/۸%) بود. در ۱۵۵ بیمار ناهنجاری در سایر اندام‌های بدن مشاهده شد که در ۱۲۱ مورد با معاینه بالینی و ۳۴ مورد با بررسی‌های پاراکلینیک مشخص گردید. ناهنجاری دنده‌ها و قفسه صدری در ۸۴ بیمار، ضایعه سر و گردن در ۳۷ بیمار، اندام تحتانی ۲۳ مورد، دستگاه ادراری‌ـ تناسلی ۱۴ مورد، مشکلات قلبی ۱۰ مورد، دستگاه گوارش ۸ مورد، ناهنجاری صورت ۷ بیمار و درگیری اندام فوقانی ۳ مورد بود.نتیجه‌گیری: ناهنجاریهای همراه با اسکولیوز مادرزادی، غیر از نخاع و ستون‌فقرات، در سایر قسمت‌های بدن نیز شایع می‌باشند. ضایعات نخاعی اکثراً فاقد علامت بالینی می‌باشند. ناهنجاریهای کلیوی و قلبی شیوع ناچیزی دارند و در موارد وجود علایم بالینی و نیاز عمل جراحی ارزیابی دقیق الزامی است.
محمدصالح گنجویان؛ حمید بهتاش؛ سید حسین وحید طاری؛ ابراهیم عامری؛ بهرام مبینی؛ مرضیه نجومی
چکیده
پیش‌زمینه: علت ضایعه اسکولیوز ایدیوپاتیک ناشناخته است و درمان غیرجراحی متداول استفاده از ارتوزها می‌باشد که شایع‌ترین آن بریس میلواکی است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثربخشی بریس میلواکی در درمان اسکولیوز ایدیوپاتیک بود.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، پرتونگاریهای ۶۸۱ بیمار مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک بین سنین ۱۰ تا ...
بیشتر
پیش‌زمینه: علت ضایعه اسکولیوز ایدیوپاتیک ناشناخته است و درمان غیرجراحی متداول استفاده از ارتوزها می‌باشد که شایع‌ترین آن بریس میلواکی است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثربخشی بریس میلواکی در درمان اسکولیوز ایدیوپاتیک بود.مواد و روشها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، پرتونگاریهای ۶۸۱ بیمار مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک بین سنین ۱۰ تا ۱۸ سال که با بریس میلواکی به مدت ۱۰ سال (از ۱۳۷۳تا ۱۳۸۳) در دو مرکز درمانی تهران درمان شده بودند بررسی و ۳۳۵ بیمار با تشخیص قطعی اسکولیوز ایدیوپاتیک مطابق معیارهای ورود مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۱۲/۱ سال بود و درمان تمام وقت (۲۳ ساعت در شبانه روز) با بریس آغاز و بر اساس پروتوکل درمانی انجمن تحقیقات اسکولیوز (SRS) درمان با بریس ادامه یافت. در نهایت زوایای اسکولیوز در مراحل مختلف درمانی محاسبه و ارتباط آن با روش درمانی ارزیابی شد و عوامل موثر در نتیجه درمانی تحت بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: با استفاده از بریس میلواکی، زاویه اسکولیوز از ۳۲/۸درجه در ابتدای درمان به ۳۰/۶ درجه رسید. بریس میلواکی در انحناهای بالای پشتی (توراسیک)، انحنای دوتایی (دوبل) و سه‌تایی (تریپل) اثر درمانی واضحی نداشت و مهم‌ترین عامل در پاسخ مناسب درمانی کاهش انحنا به بیش از ۳۰% انحنای اولیه بود. میزان کیفوز پشتی تأثیری در نتیجه درمان نداشت. در موارد علامت «ریسر» ۰ و ۱ احتمال پیشرفت انحنا بیشتر بود. نتیجه‌گیری: بریس میلواکی اثر درمانی مفیدی در درمان اسکولیوز ایدیوپاتیک دارد و شرط پاسخ مناسب به درمان، انتخاب صحیح بیمار و همکاری کامل وی در کل دوره درمان است.
حمید بهتاش؛ محمدصالح گنجویان؛ ابراهیم عامری؛ بهرام مبینی؛ سید جسین وحید طاری؛ مرضیه نجومی
چکیده
۲۳۲۳پیش‌زمینه: تکامل غیرعادی مهره، علت اسکولیوز مادرزادی است. این ضایعه اغلب پیشرونده بوده و اکثراً به عمل جراحی نیاز دارد. توقف رشد در نیمه محدب انحنا یکی از اعمال جراحی است که در اسکولیوز مادرزادی در ابتدای طفولیت انجام می‌شود. در این مطالعه اثربخشی همی‌اپی فیزیودزیس در اسکولیوز مادرزادی بررسی شد.مواد و روشها: تمام بیمارانی ...
بیشتر
۲۳۲۳پیش‌زمینه: تکامل غیرعادی مهره، علت اسکولیوز مادرزادی است. این ضایعه اغلب پیشرونده بوده و اکثراً به عمل جراحی نیاز دارد. توقف رشد در نیمه محدب انحنا یکی از اعمال جراحی است که در اسکولیوز مادرزادی در ابتدای طفولیت انجام می‌شود. در این مطالعه اثربخشی همی‌اپی فیزیودزیس در اسکولیوز مادرزادی بررسی شد.مواد و روشها: تمام بیمارانی که در فاصله ۱۹ سال در بیمارستان شفا یحیاییان تهران به دلیل اسکولیوز مادرزادی تحت عمل جراحی توقف رشد در ناحیه محدب انحنای کمر قرار گرفته بودند، به‌طور گذشته‌نگر بررسی و ضمن معاینه کلینیکی و پرتونگاری، یافتههای قبل از عمل با هنگام پیگیری مقایسه شدند. ۲۳ بیمار (۱۳ دختر و ۱۰ پسر) با میانگین پیگیری ۵/۶ سال (۱۹-۲ سال) ارزیابی شدند.یافته‌ها: بهبودی انحنای کمر در ۹ مورد همیورتبرا بهتر از نوع ۳ (مخلوط) بود (۱۸ درجه بهبودی نسبت به ۱۵، ۰/۰۴= p < /em>). یک مورد با شکست درمان (بدتر شدن میزان انحنای اسکولیوز) روبرو شد و کیفوز همزمان با درجه بالا داشت.نتیجه‌گیری: توقف رشد در نیمه محدب انحنا در سال‌های اولیه طفولیت موثر است و در ناهنجاری همیورتبرا بهتر جواب میدهد.
بهرام مبینی؛ حمید بهتاش؛ ابراهیم عامری؛ سید علیرضا بصام پور
چکیده
پیش‌زمینه: تنگی کانال نخاع کمری یک بیماری شایع در سنین میان‌سالی و سالمندی در افراد مراجعه کننده به درمانگاه‌های ستون‌فقرات می باشد. بیماران غالباً با علایم عدم توانایی در ایستادن و راه رفتن و احساس درد یا بی‌حسی در اندام تحتانی و کمر و باسن، به‌دنبال ایستادن و راه‌رفتن مراجعه می‌نمایند. به‌منظور تشخیص، علاوه بر معاینه فیزیکی ...
بیشتر
پیش‌زمینه: تنگی کانال نخاع کمری یک بیماری شایع در سنین میان‌سالی و سالمندی در افراد مراجعه کننده به درمانگاه‌های ستون‌فقرات می باشد. بیماران غالباً با علایم عدم توانایی در ایستادن و راه رفتن و احساس درد یا بی‌حسی در اندام تحتانی و کمر و باسن، به‌دنبال ایستادن و راه‌رفتن مراجعه می‌نمایند. به‌منظور تشخیص، علاوه بر معاینه فیزیکی روش‌های پرتونگاری و امآرآی در تعیین شدت و محل تنگی کاربرد ویژه‌ای دارند. راه‌حل قطعی در درمان این بیماری، جراحی و دکومپرسیون کانال نخاع می‌باشد؛ لیکن همیشه با رضایت کامل و طولانی مدت بیماران همراه نیست. این گزارشی از تجربه ما در یک مرکز دانشگاهی است.مواد و روشها: در این مطالعه گذشته‌نگر تعداد ۳۸بیمار با میانگین سنی ۵۶ سال که تحت جراحی دکومپرسیون کانال نخاع قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. از بیماران در خصوص میزان فعالیت قبل و بعد از جراحی پرسش به‌عمل آمد و میزان رضایت‌مندی آنان و عوارض محل پرسیده شد. زمان پیگیری بین ۴-۲ سال متغیر بود. یافته‌ها: در مجموع ۳۰بیمار از عمل جراحی راضی و هیچ‌کدام از بیماران دچار عوارض جراحی نشده بودند. در ۳۰ بیمار (۷۹%) شدت کمردرد بیشتر شد؛ ۲۹ بیمار (۷۸%) بهبود توانایی در ایستادن و راه‌رفتن را تا ۳ برابر اظهار کردند؛ و ۲۹ مورد (۵۷%) میزان برگشت به زندگی اولیه را به‌طور کامل به‌دست آمد.نتیجه‌گیری: دکومپرسیون کانال نخاع در کوتاه مدت می‌تواند در بهبود علایم اندام تحتانی بیماران تاثیر به‌سزایی داشته باشد ولی قادر به بهبود درد کمر بیماران نمی‌باشد و با توجه به سن بیماران، میزان عوارض بسیار اندک است.
حمید بهتاش؛ ابراهیم عامری؛ بهرام مبینی؛ سید علیرضا بصام پور
چکیده
استفاده از مواد بیواکتیوگلاس «نوابون» برای بهبود و تسریع در فیوژن به دنبال جراحی‌های ستون‌فقرات، متداول شده است. عارضه ترشح مداوم در اثر استفاده از چنین «جایگزین استخوان» گزارش نشده است. مقاله زیر گزارشی است از ترشح ادامه‌دار به دلیل واکنش به این ماده در بیماری که تحت عمل جراحی فیوژن جلویی و پشتی ستون فقرات قرار گرفته بود.
بیشتر
استفاده از مواد بیواکتیوگلاس «نوابون» برای بهبود و تسریع در فیوژن به دنبال جراحی‌های ستون‌فقرات، متداول شده است. عارضه ترشح مداوم در اثر استفاده از چنین «جایگزین استخوان» گزارش نشده است. مقاله زیر گزارشی است از ترشح ادامه‌دار به دلیل واکنش به این ماده در بیماری که تحت عمل جراحی فیوژن جلویی و پشتی ستون فقرات قرار گرفته بود.
