محمود کریمی مبارکه؛ محسن مردانی کیوی؛ مسعود حاجی خانی
چکیده
پیش‌زمینه: عمل تعویض مفصل زانو براساس راستای مکانیکی استوار است. در روش راستای کینماتیک، به اندازه ضخامت استخوان و غضروف فرسایش یافته و نیز ضخامت استخوان و غضروف و تیغ اره برداشته شده از دیستال و پشت کوندیلهای فمور، فلز کمپوننت و سیمان فمور جایگزین می‌شود. در این مطالعه، نتایج دو روش در «تعویض مفصل زانو» مقایسه شدند.
مواد ...
بیشتر
پیش‌زمینه: عمل تعویض مفصل زانو براساس راستای مکانیکی استوار است. در روش راستای کینماتیک، به اندازه ضخامت استخوان و غضروف فرسایش یافته و نیز ضخامت استخوان و غضروف و تیغ اره برداشته شده از دیستال و پشت کوندیلهای فمور، فلز کمپوننت و سیمان فمور جایگزین می‌شود. در این مطالعه، نتایج دو روش در «تعویض مفصل زانو» مقایسه شدند.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، بر روی ٩٠بیمار (٢ گروه ٤٥ نفری)، دو روش راستای مکانیک و کینماتیک برای تعویض مفصل زانو بکار گرفته شد. یک سال بعد از عمل، بیماران دو گروه از نظر تعداد روزهای بستری، نمره «لی‌شلم»، میزان رضایتمندی و زمان کنار گذاشتن واکر مقایسه شدند.
یافته‌ها: ٧٣ بیمار در زمان پیگیری مراجعه نمودند (٣٧ بیمار گروه کینماتیک و ٣٦ بیمار گروه مکانیک). بین میانگین هموگلوبین قبل از عمل در دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود نداشت؛ ولی میانگین هموگلوبین بعد از عمل بین دو گروه معنی‌دار بود (٠/٠٠١=p < /em>). بین میانگین رضایتمندی از عمل جراحی در دو گروه تفاوت معنی‌دار وجود نداشت در حالی که تفاوت میانگین نمرات معیار امتیازدهی «لی‌شلم» در دو گروه معنی‌دار بود (٠/٠٠١=p < /em>).
نتیجه‌گیری: در مجموع نتایج نشان داد که در تعویض مفصل با روش کینماتیک، درد بیمار کمتر، برگشت به فعالیت روزمره زودتر، خونریزی عمل جراحی کمتر و رضایتمندی بیمار بیشتر است.
محمود کریمی مبارکه؛ محسن مردانی کیوی
چکیده
استئوتومی پرگزیمال تیبیا با نتایج موفق تعویض مفصل جایگاه خود را حفظ کرده است. انجام استئوتومی بر اجزاء مختلف زانو و عملکرد آنها اثر می‌گذارد. تغییرات ایجاد شده در بیومکانیک زانو همراه با اثراتی در کشکک، رباط طرفی داخلی، راستای ماهیچه چهارسر و شیب سطح تیبیا خواهد بود. هدف از انجام استئوتومی پرگزیمال تیبیا در افراد جوان و بدون ...
بیشتر
استئوتومی پرگزیمال تیبیا با نتایج موفق تعویض مفصل جایگاه خود را حفظ کرده است. انجام استئوتومی بر اجزاء مختلف زانو و عملکرد آنها اثر می‌گذارد. تغییرات ایجاد شده در بیومکانیک زانو همراه با اثراتی در کشکک، رباط طرفی داخلی، راستای ماهیچه چهارسر و شیب سطح تیبیا خواهد بود. هدف از انجام استئوتومی پرگزیمال تیبیا در افراد جوان و بدون آرتروز در نیمه داخلی زانو، توزیع مناسب وزن بدن برسطوح مفصلی و در افراد بزرگسال با تغییرات دژنراتیو، کند کردن سیر پیشرفت آرتروز است. تمامی استئوتومی‌های پرگزیمال تیبیا یا با جا‌به‌جایی توبروزیته تیبیا و یا با فیبروز و کلسیفیکاسیون محل چسبندگی تاندون پاتلار موجب تغییر در بیومکانیک مفصل پاتلوفمورال می‌شوند. در استئوتومی‌های پرگزیمال تیبیا اگر استئوتومی پرگزیمال به توبروزیته تیبیا باشد، با جا‌به‌جایی لاترال توبروزیته تیبیا موجب افزایش زاویه کوادری‌سپس می‌شود. در استئوتومی پرگزیمال تیبیا از نوع وج باز آزادسازی رباط طرفی داخلی از مدیال تیبیا لازم است. اگر به هر دلیل حفظ این رباط لازم باشد باید استئوتومی از دیستال این رباط شروع شود. از آنجا که پرگزیمال تیبیا تقریبا به شکل مثلث قائم‌الزاویه است به‌طوری‌که توبروزیته تیبیا در محاذات کورتکس لاترال است، در استئوتومی پرگزیمال از نوع وج باز، دهانه وج در گوشه پوسترومدیال باید سه برابر دهانه وج در ستیغ جلویی باشد. عدم رعایت این نکته موجب تغییر شیب سطح مفصلی می‌شود.
محسن مردانی کیوی؛ علی کریمی؛ کیوان هاشمی مطلق
چکیده
پیش‌زمینه: هدف از انجام معاینات و تست‌های بالینی، دستیابی به تشخیص صحیح است. برای صدمات منیسک‌های زانو، تست‌های بالینی متعدد با ارزش‌های تشخیصی متفاوت وجود دارند. هدف از این مطاالعه، بررسی ارزش تشخیصی تست تغییر یافته «آگزیال لوودینگ مک موری» بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی از نوع تشخیصی، ۱۴۶بیمار (۱۲۰مرد، ۲۶زن) با میانگین ...
بیشتر
پیش‌زمینه: هدف از انجام معاینات و تست‌های بالینی، دستیابی به تشخیص صحیح است. برای صدمات منیسک‌های زانو، تست‌های بالینی متعدد با ارزش‌های تشخیصی متفاوت وجود دارند. هدف از این مطاالعه، بررسی ارزش تشخیصی تست تغییر یافته «آگزیال لوودینگ مک موری» بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی از نوع تشخیصی، ۱۴۶بیمار (۱۲۰مرد، ۲۶زن) با میانگین سنی 35 سال که با نشانه‌های بالینی پارگی منیسک به کلینیک ارتوپدی شهر گیلان مراجعه کردند، پس از انجام معاینه بالینی و انجام ام‌آرآی با تشخیص احتمالی پارگی منیسک، کاندیدای آرتروسکوپی شدند. قبل از انجام آرتروسکوپی، در اتاق عمل تست «آگزیال لودینگ مک‌موری» انجام شد. سپس براساس یافته‌های زمان عمل آرتروسکوپی، دقت، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی تست در تشخیص پارگی‌های منیسک، ارزیابی گردید. یافته‌ها: از ۱۴۶بیمار، ۹۲بیمار با تست «آگزیال لودینگ مک‌موری» تشخیص پارگی منیسک داشتند و در آرتروسکوپی ۸۲ بیمار نیز پارگی مشاهده شد. از ۵۴ بیمار که تست «آگزیال لودینگ مک‌موری» منفی داشتند، پارگی منیسک در ۳۸بیمار با آرتروسکوپی دیده شد. ۵۶% پارگی‌ها در منیسک داخلی و ۷۵% در شاخ عقبی مشاهده شدند. تست فوق دقت ۱/۶۷%، حساسیت ۳/۶۸، ویژگی ۵/۶۱، ارزش اخباری مثبت ۱/۸۹% و ارزش اخباری منفی ۶/۲۹% نشان داد. از نظر شکل، پارگی نوع طولی دسته سطلی، شایع‌ترین (۶۰% ) بود. نتیجه‌گیری: با توجه به ارزش اخباری مثبت تست «آگزیال لودینگ مک‌موری» برای صدمات منیسک، انتظار می‌رود این تست پارگی منیسک را در ۸۹% بیماران نشان دهد.
